براساس خلاصه یک گزارش اطلاعاتی که نسخه‌ای از آن در وین توسط خبرگزاری آسوشیتدپرس مشاهده شده، یکی از همکاران داریوش رضایی‌نژاد، «شخص مرتبط با فعالیت‌های هسته‌ای ایران» که در اول مردادماه گذشته در تهران کشته شد، توسط سرویس‌های اطلاعاتی ایران تحت بازجویی است زیرا ظن آن می‌برند که اطلاعاتی که به قتل داریوش رضایی‌نژاد منجر شد از ناحیه او به خارج درز کرده باشد.
این گزارش اطلاعاتی، که به نوشته آسوشیتدپرس، توسط یکی ار اعضای آژانس بین‌المللی انرژی اتمی تهیه شده، این شخص را مجتبی داداش‌زاده معرفی کرده است و می‌گوید که او با داریوش رضایی‌نژاد، مقتول، در فعالیت‌های مشکوک هسته‌ای ایران همکاری می‌کرده است.
آقای رضایی‌نژاد در اول مرداد ماه گذشته، به همراه همسر و دختر خردسالش، در درون خودروی خود در یکی از خیابان‌های تهران توسط دو موتور سوار هدف گلوله قرار گرفت و کشته شد. همسر وی نیز دراین سوءقصد زخمی شد.
به گزارش آسوشیند پرس، درآن زمان یکی از مقامات آژانس بین‌المللی انرژی اتمی گفته بود که رضایی‌نژاد بر روی سوئیچ‌های ولتاژ قوی کار می‌کرده است. این نوع سوئیچ‌ها یکی از بخش‌های اصلی در انفجار هسته‌ای است هرچند کاربردهای غیرنظامی نیز دارد.
در خلاصه گزارشی که آسوشیتدپرس دیده است، نام رضایی‌نژاد و داداش‌نژاد هر دو در زمینه تحقیقات مربوط به این کلیدها دیده می‌شود.
گزارش اطلاعاتی که آسوشیتدپرس آن را مشاهده کرده از مجتبی داداش‌نژاد به عنوان کسی یاد می‌کند که در برنامه هسته‌ای ایران نقشی کلیدی برعهده دارد. این گزارش می‌افزاید: مقامات اطلاعاتی ایران ظن آن دارند که ممکن است داداش‌نژاد با «عناصر غیرقابل اطمینانی» ارتباط داشته باشد که موجب درز کردن اطلاعاتی شده باشد.
علی اکبر سلطانیه، نماینده ایران در آژانس بین‌المللی انرژی اتمی، در پاسخ به سؤال آسوشیتدپرس در این باره گفت: تابه‌حال چنین چیزی نشنیده است.
پس از کشته شدن داریوش رضایی‌نژاد؛ خبرگزاری‌های ایران نخست او را دانشمندی هسته‌ای معرفی کردند اما بعد گزارش دادند که مقتول نه دانشمند هسته‌ای بلکه دانشجوی فوق لیسانس رشته برق، گرایش قدرت دانشگاه خواجه نصیر بوده است ولی مقام مطلعی که در آژانس بین‌المللی انرژی اتمی با آسوشیتدپرس گفت‌وگو کرده، می‌گوید که ایران هویت واقعی رضایی‌نژاد را مخفی می‌کند و او فیزیکدانی بود که قبلاً برای وزارت دفاع ایران روی طرح‌های مرتبط با تولید سلاح‌های هسته‌ای از جمله سوئیچ‌های ولتاژ بالا کار می‌کرد.
این مقام آژانس که نخواسته است هویتش فاش شود گفته است که رضایی‌نژاد و همکارش داداش‌نژاد براساس مقاله‌ای که سه سال پیش در شانزدهمین کنفرانس مهندسی برق ایران ارائه دادند در پروژه خود موفق شده بودند.
آسوشیتدپرس می‌نویسد اگر این امر درست باشد، ایران گامی دیگر به فناوری انفجار هسته‌ای نزدیک شده است.
خلاصه گزارش اطلاعاتی که آسوشیتد پرس آن را دیده، می‌گوید: عنوان گزارشی که توسط دو دانشمند ایرانی در آن کنفرانس مطرح شد «طراحی، ساخت و آزمایش سویئچ انفجاری بسته‌شونده» است؛ که در مطالب موجود روی سایت‌های اینترنتی به زبان فارسی نیز می‌توان در نمونه مقالات علمی داریوش رضایی‌نژاد، مقاله‌ای دید دقیقاً تحت همین عنوان که نویسندگان آن داریوش رضایی‌نژاد و مجتبی داداش‌زاده هستند.
این نوع سوئیچ‌ها کاربردهای پزشکی و غیرنظامی هم دارد. ولی یک بازرس پیشین آژانس می‌گوید که عنوان مقاله ارائه شده، کاربرد انفجاری این سوئیچ را محتمل می‌کند بخصوص که داداش‌نژاد چند مقاله جداگانه نیز در باره آزمایش‌های انفجاری منتشر کرده است.
بمب‌های اتمی توسط یک رشته انفجارهای غیرهسته‌ای منفجر می‌شود و سوئیچ مورد اشاره در ایجاد این انفجارها نقشی اساسی دارد.
آسوشیتدپرس می‌افزاید: جمهوری اسلامی ایران در حالی که همواره نظامی بودن فعالیت‌های هسته‌ای خود را انکار می‌کند اما ۹ سال پیش کوشیده بود از این نوع سوئیچ‌ها بخرد. بر اساس این گزارش، گمرک آلمان ۹ سال پیش مانع صدور ۴۴ عدد از این سوئیچ‌ها ساخت شرکت آلمانی Behlke Electronic به ایران شد.
یک ایرانی که به تابعیت سوئد در آمده و نام خود را از حجت نقاش صورتگر به «ادی یوهانسُن» تغییر داده بود قصد داشت این سویچ‌ها را به ایران بفرستد.
این گزارش اطلاعاتی، که به نوشته آسوشیتدپرس، توسط یکی ار اعضای آژانس بین‌المللی انرژی اتمی تهیه شده، این شخص را مجتبی داداش‌زاده معرفی کرده است و می‌گوید که او با داریوش رضایی‌نژاد، مقتول، در فعالیت‌های مشکوک هسته‌ای ایران همکاری می‌کرده است.
آقای رضایی‌نژاد در اول مرداد ماه گذشته، به همراه همسر و دختر خردسالش، در درون خودروی خود در یکی از خیابان‌های تهران توسط دو موتور سوار هدف گلوله قرار گرفت و کشته شد. همسر وی نیز دراین سوءقصد زخمی شد.
به گزارش آسوشیند پرس، درآن زمان یکی از مقامات آژانس بین‌المللی انرژی اتمی گفته بود که رضایی‌نژاد بر روی سوئیچ‌های ولتاژ قوی کار می‌کرده است. این نوع سوئیچ‌ها یکی از بخش‌های اصلی در انفجار هسته‌ای است هرچند کاربردهای غیرنظامی نیز دارد.
در خلاصه گزارشی که آسوشیتدپرس دیده است، نام رضایی‌نژاد و داداش‌نژاد هر دو در زمینه تحقیقات مربوط به این کلیدها دیده می‌شود.
گزارش اطلاعاتی که آسوشیتدپرس آن را مشاهده کرده از مجتبی داداش‌نژاد به عنوان کسی یاد می‌کند که در برنامه هسته‌ای ایران نقشی کلیدی برعهده دارد. این گزارش می‌افزاید: مقامات اطلاعاتی ایران ظن آن دارند که ممکن است داداش‌نژاد با «عناصر غیرقابل اطمینانی» ارتباط داشته باشد که موجب درز کردن اطلاعاتی شده باشد.
علی اکبر سلطانیه، نماینده ایران در آژانس بین‌المللی انرژی اتمی، در پاسخ به سؤال آسوشیتدپرس در این باره گفت: تابه‌حال چنین چیزی نشنیده است.
پس از کشته شدن داریوش رضایی‌نژاد؛ خبرگزاری‌های ایران نخست او را دانشمندی هسته‌ای معرفی کردند اما بعد گزارش دادند که مقتول نه دانشمند هسته‌ای بلکه دانشجوی فوق لیسانس رشته برق، گرایش قدرت دانشگاه خواجه نصیر بوده است ولی مقام مطلعی که در آژانس بین‌المللی انرژی اتمی با آسوشیتدپرس گفت‌وگو کرده، می‌گوید که ایران هویت واقعی رضایی‌نژاد را مخفی می‌کند و او فیزیکدانی بود که قبلاً برای وزارت دفاع ایران روی طرح‌های مرتبط با تولید سلاح‌های هسته‌ای از جمله سوئیچ‌های ولتاژ بالا کار می‌کرد.
این مقام آژانس که نخواسته است هویتش فاش شود گفته است که رضایی‌نژاد و همکارش داداش‌نژاد براساس مقاله‌ای که سه سال پیش در شانزدهمین کنفرانس مهندسی برق ایران ارائه دادند در پروژه خود موفق شده بودند.
آسوشیتدپرس می‌نویسد اگر این امر درست باشد، ایران گامی دیگر به فناوری انفجار هسته‌ای نزدیک شده است.
خلاصه گزارش اطلاعاتی که آسوشیتد پرس آن را دیده، می‌گوید: عنوان گزارشی که توسط دو دانشمند ایرانی در آن کنفرانس مطرح شد «طراحی، ساخت و آزمایش سویئچ انفجاری بسته‌شونده» است؛ که در مطالب موجود روی سایت‌های اینترنتی به زبان فارسی نیز می‌توان در نمونه مقالات علمی داریوش رضایی‌نژاد، مقاله‌ای دید دقیقاً تحت همین عنوان که نویسندگان آن داریوش رضایی‌نژاد و مجتبی داداش‌زاده هستند.
این نوع سوئیچ‌ها کاربردهای پزشکی و غیرنظامی هم دارد. ولی یک بازرس پیشین آژانس می‌گوید که عنوان مقاله ارائه شده، کاربرد انفجاری این سوئیچ را محتمل می‌کند بخصوص که داداش‌نژاد چند مقاله جداگانه نیز در باره آزمایش‌های انفجاری منتشر کرده است.
بمب‌های اتمی توسط یک رشته انفجارهای غیرهسته‌ای منفجر می‌شود و سوئیچ مورد اشاره در ایجاد این انفجارها نقشی اساسی دارد.
آسوشیتدپرس می‌افزاید: جمهوری اسلامی ایران در حالی که همواره نظامی بودن فعالیت‌های هسته‌ای خود را انکار می‌کند اما ۹ سال پیش کوشیده بود از این نوع سوئیچ‌ها بخرد. بر اساس این گزارش، گمرک آلمان ۹ سال پیش مانع صدور ۴۴ عدد از این سوئیچ‌ها ساخت شرکت آلمانی Behlke Electronic به ایران شد.
یک ایرانی که به تابعیت سوئد در آمده و نام خود را از حجت نقاش صورتگر به «ادی یوهانسُن» تغییر داده بود قصد داشت این سویچ‌ها را به ایران بفرستد.
