سخنرانی محمود احمدینژاد در شهر مشهد در روز پنجشنبه، ۲۱ اردیبهشت، و ادعای او درباره منشاء گرانی در کشور واکنشهای گسترده به دنبال داشت، از جمله یک نماینده مجلس در این باره گفته است که دولت «ایجاد فضای ملتهب و مبهم» را بهترین راه برای فرار از مسئولیتهای خود یافته است.
آقای احمدینژاد روز پنجشنبه هفته گذشته در یک سخنرانی در مشهد موج گرانی در کشور را که صدای اغلب مسئولان جمهوری اسلامی را نیز بلند کرده است به «توطئه» گروهی از «بدخواهان و ناجوانمردان» نسبت داد.
در حالی که به عقیده اغلب کارشناسان منتقد و حامی دولت دهم سیاستهای اقتصادی «غلط» محمود احمدینژاد باعث ایجاد این آشفتگی در بازار بوده، رئیس جمهور در سخنرانی خود موج گرانی و آشفتگی در بازار را «حاصل توطئه مشترک داخلی و خارجی» دانست.
او «بدخواهان» داخل کشور را به خارجیها وصل کرد و گفت: «این عده با شایعهپراکنی و اخبار دروغ و با کمک بیگانگان در بازار ارز و سکه اخلال ایجاد کردند.»
این گفتهها و اتهامات رئیس جمهور که طبق معمول اتهامزنیهای خود در سالهای ریاست جمهوریاش به نام فرد خاصی نیز اشاره نکرد در دو روز گذشته واکنشهای زیادی را به دنبال داشت و روز شنبه نیز تیتر اول تعدادی از روزنامههای کشور را نیز به خود اختصاص داد.
علی بنایی، نماینده قم در مجلس شورای اسلامی، در گفتوگو با روزنامه شرق دولت را متهم کرد که سعی دارد با ایجاد «فضای ملتهب و مبهم» از انجام مسئولیتهای خود فرار کند، و جعفر قادری، دیگر نماینده مجلس، گفت که دولت به دنبال راه حلی برای فرار «از مشکلات مدیریتی» خود میگردد.
از سوی دیگر روزنامه تهران امروز نیز در سرمقاله روز شنبه خود با این تیتر که «توطئه لازم نیست» راه حل محمود احمدینژاد برای خنثی کردن توطئه مورد نظر خود را نشانه «نگرش غیرعلمی و غیرکارشناسی» او و «ریشه بحرانهای اقتصادی» دانسته است.
آقای احمدینژاد روز پنجشنبه پس از این که داخلیها و خارجیها را به توطئه علیه دولت خود متهم کرد از مردم مشهد و بلکه ایران خواست که «مردم دو ماه [کالاهای غیرضروری] خرید نکنند تا این توطئه ناکام بماند».
روزنامه تهران امروز در پاسخ به این درخواست رئیس جمهور از مردم میگوید: «همین نوع نگاه و نگرش غیرعلمی و غیرکارشناسی به مسائل کشور خودش ریشه بحرانهای اقتصادی مثل گرانی، تورم و ازهمگسیختگی قیمتها در بازار است.»
حسین راغفر، استاد اقتصاد در دانشگاه، نیز در روزنامه شرق تاکید کرده است که محمود احمدینژاد با سیاستهای اقتصادی خود «بزرگترین درآمدهای تاریخ یک قرن استحصال نفت در کشور» را به «فرصتهای ازدسترفته» بدل کرده است.
بر اساس آمارهای رسمی منتشره در ایران، درآمد دو دولت محمود احمدینژاد در طی شش سال و نیم یعنی از سال ۱۳۸۴ تا ۱۳۹۰ حداقل ۷۲۰ میلیارد دلار بوده است.
این در حالی است که کل دولتهای اول تا هشتم یعنی از سال ۱۳۶۰ تا ۱۳۸۳ یعنی نزدیک به ۲۴ سال ۴۳۳ میلیارد دلار از فروش نفت خام به خارج درآمد داشتند.
آقای احمدینژاد روز پنجشنبه هفته گذشته در یک سخنرانی در مشهد موج گرانی در کشور را که صدای اغلب مسئولان جمهوری اسلامی را نیز بلند کرده است به «توطئه» گروهی از «بدخواهان و ناجوانمردان» نسبت داد.
در حالی که به عقیده اغلب کارشناسان منتقد و حامی دولت دهم سیاستهای اقتصادی «غلط» محمود احمدینژاد باعث ایجاد این آشفتگی در بازار بوده، رئیس جمهور در سخنرانی خود موج گرانی و آشفتگی در بازار را «حاصل توطئه مشترک داخلی و خارجی» دانست.
او «بدخواهان» داخل کشور را به خارجیها وصل کرد و گفت: «این عده با شایعهپراکنی و اخبار دروغ و با کمک بیگانگان در بازار ارز و سکه اخلال ایجاد کردند.»
این گفتهها و اتهامات رئیس جمهور که طبق معمول اتهامزنیهای خود در سالهای ریاست جمهوریاش به نام فرد خاصی نیز اشاره نکرد در دو روز گذشته واکنشهای زیادی را به دنبال داشت و روز شنبه نیز تیتر اول تعدادی از روزنامههای کشور را نیز به خود اختصاص داد.
علی بنایی، نماینده قم در مجلس شورای اسلامی، در گفتوگو با روزنامه شرق دولت را متهم کرد که سعی دارد با ایجاد «فضای ملتهب و مبهم» از انجام مسئولیتهای خود فرار کند، و جعفر قادری، دیگر نماینده مجلس، گفت که دولت به دنبال راه حلی برای فرار «از مشکلات مدیریتی» خود میگردد.
از سوی دیگر روزنامه تهران امروز نیز در سرمقاله روز شنبه خود با این تیتر که «توطئه لازم نیست» راه حل محمود احمدینژاد برای خنثی کردن توطئه مورد نظر خود را نشانه «نگرش غیرعلمی و غیرکارشناسی» او و «ریشه بحرانهای اقتصادی» دانسته است.
آقای احمدینژاد روز پنجشنبه پس از این که داخلیها و خارجیها را به توطئه علیه دولت خود متهم کرد از مردم مشهد و بلکه ایران خواست که «مردم دو ماه [کالاهای غیرضروری] خرید نکنند تا این توطئه ناکام بماند».
روزنامه تهران امروز در پاسخ به این درخواست رئیس جمهور از مردم میگوید: «همین نوع نگاه و نگرش غیرعلمی و غیرکارشناسی به مسائل کشور خودش ریشه بحرانهای اقتصادی مثل گرانی، تورم و ازهمگسیختگی قیمتها در بازار است.»
حسین راغفر، استاد اقتصاد در دانشگاه، نیز در روزنامه شرق تاکید کرده است که محمود احمدینژاد با سیاستهای اقتصادی خود «بزرگترین درآمدهای تاریخ یک قرن استحصال نفت در کشور» را به «فرصتهای ازدسترفته» بدل کرده است.
بر اساس آمارهای رسمی منتشره در ایران، درآمد دو دولت محمود احمدینژاد در طی شش سال و نیم یعنی از سال ۱۳۸۴ تا ۱۳۹۰ حداقل ۷۲۰ میلیارد دلار بوده است.
این در حالی است که کل دولتهای اول تا هشتم یعنی از سال ۱۳۶۰ تا ۱۳۸۳ یعنی نزدیک به ۲۴ سال ۴۳۳ میلیارد دلار از فروش نفت خام به خارج درآمد داشتند.