واشینگتن پست در گزارشی در روز ۲۸ مامه نوشته است: برای نخستين بار پس از چند دهه شماری از تجار و بازرگانان آمریکایی روانه ايران شده تا فرصت های سرمایه گذاری در زمينه های مختلف با طرف های ايرانی را مورد بررسی قرار دهند. اين همه به معنای بازگشايی مجراهای تجاری ميان دو کشور است که مدت مدیدی مسدود مانده بود.
به نوشته روزنامه واشينگتن پست، اگرچه تحريم های وضع شده عليه ايران بيشتر انواع تجارت ها ميان دو کشور را ممنوع کرده، هيچ نوع منعی برای سفر به اين کشور وجود ندارد. هم اينک برای آن دسته از شهروندان ايالات متحده که موفق به دريافت ويزای ورود به ايران شوند شرکت در برنامه های هماهنگ شده توسط ميزبانان داخلی ميسر است، برنامه هايی که از جمله بازديد از شرکتهای سرمايهگذاری، بازار بورس تهران، کارخانهها، مزارع و شرکت های فن آوريهای پيشرفته را شامل می شوند.
طبق گزارش واشینگتن پست، اگرچه دولت رئيس جمهوری حسن روحانی فعالانه به دنبال تبليغ ايران نزد سرمايه گذاران خارجی است، مقام های رسمی در تهران تا کنون به طور خاص به ايالات متحده اشارهای نکرده اند. با اين حال به ظاهر غولهای نفتی آمريکايی و خودروسازان اين کشور از زمان روی کار آمدن روحانی در سال ۲۰۱۳ با همتايان ايرانی خود وارد مذاکره شده اند.
طی سالهای اخير روابط تجاری ايران با بخش انرژی و خودروسازی در کشورهای آلمان، فرانسه و ايتاليا به دليل تحريم های اتحاديه اروپا عليه تهران رو به افول نهاد.
با اين حال به رغم کاهش سرمايه گذاری خارجی کشورهای غربی در ايران، کنفرانس تجارت و توسعه سازمان ملل متحده تخمين زد که سرمايه گذاری مستقيم خارجی در ايران رو به رشد بوده و در سال ۲۰۱۲ به رقمی معادل ۵ ميليارد دلار رسيد. بيشتر اين مبلغ توسط شرکتهای چينی، روسی و ترکی تأمين شده است.
اما اين رقم به هيچ وجه با مبلغ پيشبينی شده تهران برای آن سال همخوانی نداشت، چرا که ايران انتظار داشت سرمايهگذاری در سال ۲۰۱۲ مبلغ ۷ ميليارد دلار ارز به اين کشور وارد کند.
در همين حال نياز ايران به سرمايه خارجی همچنان رو به افزايش است و اگرچه بعيد است ارزهای آمريکايی در آينده نزديک فاصله ميان ميزان فعلی سرمايه گذاری و سطح مورد نياز ايران را پر کند، بازديدکنندگان اخير در تهران ميگويند پتانسيل بالايی برای همکاری ميان طرفين وجود دارد.
ديک سايمون، مدير ارشد اجرايی شرکت املاک «آر اِس آی» مستقر در بوستون، در همين باره گفت: «فرصتهای فوق العادهای برای سرمايه گذاران آمريکايی در ايران به وجود آمده است. من شخصاً درباره سرمايه گذاری در ايران فکر ميکنم و معتقد هستم که واکنش جهانی هم [در قبال ايران] همين باشد.»
اما در غيبت روابط ديپلماتيک ميان دو کشور اين امکان وجود دارد که چنين تماسهايی بين تهران و واشينگتن به تنش زُدايی ميان دو دولت نيز بينجامد - امری که به باور تحليلگران - در حالی که مذاکرات هسته ای در جريان است - يک هدف استراتژيک برای دولت های پرزيدنت اوباما و روحانی به شمار می رود.
رضا مرعشی، مدير پژوهشی شورای ملی ايرانيان آمريکا (نياک)، ميگويد: «تعداد فزاينده ای از آمريکايي ها، چه در داخل و چه خارج دولت، ارزش زمينه سازی برای کار با تجار ايرانی را درک می کنند.»
ديگر اعضای جامعه صاحبان کسب و کار ايران معتقد هستند که فرصت تجارت با آمريکا در نهايت به عنوان يک کاتاليست در روابط سياسی کشور عمل خواهد کرد.
اما فراتر از بخش انرژی ايران، بخشهای فن آوری اطلاعات و فن آوری نانو ديگر صنايع اين کشور هستند که برای جذب سرمايه خارجی تلاش می کنند.
کسانی که به تازگی از ايران بازديد کرده اند ميگويند به رغم محدوديتهای موجود در زمينه اينترنت و مخابرات، از کيفيت و پيشرفتگی توليدات مهندسان و برنامهنويسان ايرانی در مقايسه با ديگر کشورهای منطقه شگفتزده شده اند.
علاوه بر فن آوری اطلاعات فرصتهای ديگری در زمينه کشاورزی نيز در ايران وجود دارد، چرا که اين کشور يکی از بزرگترين توليدکنندگان ميوه جهان است.
به نوشته واشينگتن پست، برچسب «ساخت آمريکا» در ايران طرفدارن زيادی دارد و در صورت لغو تحريم های عليه تهران، امکان صادر کردن مقادير زيادی کالای ساخت ايالات متحده به ايران وجود دارد.
رامين ربيع، مالک يک شرکت سرمايه گذاری در تهران معتقد است مؤلفه هايی خاصی بازار ايران را به گزينهای مناسب برای شرکتهای آمريکايی تبديل ميکند، وی ميگويد: «شرکت های آمريکايی ميتوانند از تقاضاهای جوانان تحصيلکرده ايران، رويه زندگی شهرنشينی و الگوهای مصرف رو به رشد خانواده های ايرانی بهره ببرند.»
به نوشته روزنامه واشينگتن پست، اگرچه تحريم های وضع شده عليه ايران بيشتر انواع تجارت ها ميان دو کشور را ممنوع کرده، هيچ نوع منعی برای سفر به اين کشور وجود ندارد. هم اينک برای آن دسته از شهروندان ايالات متحده که موفق به دريافت ويزای ورود به ايران شوند شرکت در برنامه های هماهنگ شده توسط ميزبانان داخلی ميسر است، برنامه هايی که از جمله بازديد از شرکتهای سرمايهگذاری، بازار بورس تهران، کارخانهها، مزارع و شرکت های فن آوريهای پيشرفته را شامل می شوند.
طبق گزارش واشینگتن پست، اگرچه دولت رئيس جمهوری حسن روحانی فعالانه به دنبال تبليغ ايران نزد سرمايه گذاران خارجی است، مقام های رسمی در تهران تا کنون به طور خاص به ايالات متحده اشارهای نکرده اند. با اين حال به ظاهر غولهای نفتی آمريکايی و خودروسازان اين کشور از زمان روی کار آمدن روحانی در سال ۲۰۱۳ با همتايان ايرانی خود وارد مذاکره شده اند.
طی سالهای اخير روابط تجاری ايران با بخش انرژی و خودروسازی در کشورهای آلمان، فرانسه و ايتاليا به دليل تحريم های اتحاديه اروپا عليه تهران رو به افول نهاد.
با اين حال به رغم کاهش سرمايه گذاری خارجی کشورهای غربی در ايران، کنفرانس تجارت و توسعه سازمان ملل متحده تخمين زد که سرمايه گذاری مستقيم خارجی در ايران رو به رشد بوده و در سال ۲۰۱۲ به رقمی معادل ۵ ميليارد دلار رسيد. بيشتر اين مبلغ توسط شرکتهای چينی، روسی و ترکی تأمين شده است.
اما اين رقم به هيچ وجه با مبلغ پيشبينی شده تهران برای آن سال همخوانی نداشت، چرا که ايران انتظار داشت سرمايهگذاری در سال ۲۰۱۲ مبلغ ۷ ميليارد دلار ارز به اين کشور وارد کند.
در همين حال نياز ايران به سرمايه خارجی همچنان رو به افزايش است و اگرچه بعيد است ارزهای آمريکايی در آينده نزديک فاصله ميان ميزان فعلی سرمايه گذاری و سطح مورد نياز ايران را پر کند، بازديدکنندگان اخير در تهران ميگويند پتانسيل بالايی برای همکاری ميان طرفين وجود دارد.
ديک سايمون، مدير ارشد اجرايی شرکت املاک «آر اِس آی» مستقر در بوستون، در همين باره گفت: «فرصتهای فوق العادهای برای سرمايه گذاران آمريکايی در ايران به وجود آمده است. من شخصاً درباره سرمايه گذاری در ايران فکر ميکنم و معتقد هستم که واکنش جهانی هم [در قبال ايران] همين باشد.»
اما در غيبت روابط ديپلماتيک ميان دو کشور اين امکان وجود دارد که چنين تماسهايی بين تهران و واشينگتن به تنش زُدايی ميان دو دولت نيز بينجامد - امری که به باور تحليلگران - در حالی که مذاکرات هسته ای در جريان است - يک هدف استراتژيک برای دولت های پرزيدنت اوباما و روحانی به شمار می رود.
رضا مرعشی، مدير پژوهشی شورای ملی ايرانيان آمريکا (نياک)، ميگويد: «تعداد فزاينده ای از آمريکايي ها، چه در داخل و چه خارج دولت، ارزش زمينه سازی برای کار با تجار ايرانی را درک می کنند.»
ديگر اعضای جامعه صاحبان کسب و کار ايران معتقد هستند که فرصت تجارت با آمريکا در نهايت به عنوان يک کاتاليست در روابط سياسی کشور عمل خواهد کرد.
اما فراتر از بخش انرژی ايران، بخشهای فن آوری اطلاعات و فن آوری نانو ديگر صنايع اين کشور هستند که برای جذب سرمايه خارجی تلاش می کنند.
کسانی که به تازگی از ايران بازديد کرده اند ميگويند به رغم محدوديتهای موجود در زمينه اينترنت و مخابرات، از کيفيت و پيشرفتگی توليدات مهندسان و برنامهنويسان ايرانی در مقايسه با ديگر کشورهای منطقه شگفتزده شده اند.
علاوه بر فن آوری اطلاعات فرصتهای ديگری در زمينه کشاورزی نيز در ايران وجود دارد، چرا که اين کشور يکی از بزرگترين توليدکنندگان ميوه جهان است.
به نوشته واشينگتن پست، برچسب «ساخت آمريکا» در ايران طرفدارن زيادی دارد و در صورت لغو تحريم های عليه تهران، امکان صادر کردن مقادير زيادی کالای ساخت ايالات متحده به ايران وجود دارد.
رامين ربيع، مالک يک شرکت سرمايه گذاری در تهران معتقد است مؤلفه هايی خاصی بازار ايران را به گزينهای مناسب برای شرکتهای آمريکايی تبديل ميکند، وی ميگويد: «شرکت های آمريکايی ميتوانند از تقاضاهای جوانان تحصيلکرده ايران، رويه زندگی شهرنشينی و الگوهای مصرف رو به رشد خانواده های ايرانی بهره ببرند.»
