در چهلمین سال اعطای جایزه نوبل ادبیات به گابریل گارسیا مارکز، نویسنده بزرگ کلمبیایی، چیدمانی موقتی از روز جمعه در مقر دولتی استان بولیوار در شهر کارتاخنا در سواحل کارائیب به نمایش درآمده است.
این چیدمان کار ادواردو بوترون، با استفاده از ده هزار بطری شیشه‌ای شراب، آبجو یا نوشابه که بخشی از آنها از طبیعت بازیابی‌شده، چهره خندان مارکز را به نمایش گذاشته است.
گابریل گارسیا مارکز خالق رمان معروف «صد سال تنهایی» سال‌ها در شهر کارتاخنا زندگی می‌کرد.
بخشی از شیشه‌هایی که در این چیدمان از آنها استفاده شده، به دست ساکنان یک محله محروم شهر از زباله‌دان‌ها بازیابی شده، یا از سوی رستوران‌ها و کافه‌های شهر اهدا شده است.
اما خود خالق این چیدمان به ویژه از کسانی که شیشه‌ها را از جنگل‌های اطراف، رودخانه‌ها یا سواحل بازیابی کرده‌اند، قدردانی کرده است.
این هنرمند ۵۸ ساله، یک ماه طول کشید تا بطری‌ها را جمع‌آوری کند و ایجاد این چیدمان نیز سه روز زمان برد.
او به خبرگزاری فرانسه گفته است که با این اثر خود، علاوه بر بزرگداشت مارکز قصد داشته «پیامی بفرستد».
آقای بوترون گفت: «ما می‌توانیم برای سالم نگه داشتن محیط زیست، رودخانه‌ها و دریاهایمان با هم تلاش کنیم. و این قدرت هنر است، نه؟ تاثیرگذاری بر ذهنیت مردم و دعوت از آنان برای انجام اقدامات مثبت بیشتر.»
این هنرمند کلمبیایی ۳۵ ساله تأکید کرد: «من معتقدم هنر ابزار قدرتمندی برای دگرگونی اجتماعی است».
بیشتر شیشه‌هایی که جمع‌آوری شده، از رودخانه ماگدالنا آمده است؛ رودخانه‌ای طویل که در آثار مهم مارکز مثل «عشق سال‌های وبا» و «زندگی برای روایت» نیز حضور دارد.
بر اساس تازه‌ترین تحقیقات، اکنون بیش از ۷۰ درصد رودخانه ماگدالنا آلوده است.
آلودگی این رودخانه نه تنها ناشی از زباله‌های جامد است، بلکه ناشی از فاضلاب، ماهیگیری غیرقانونی و معادن که جیوه زیادی را وارد آب آن می‌کند و موجب می‌شود زندگی موجودات زنده در آن به خطر بیفتد.
هنرمند هموطن مارکز معتقد است سرنوشت تراژیک رودخانه ماگدالنا، امروز صفحات خاص خود را در دنیای روایی «گابو» دارد؛ دنیایی که تراژدی، مکان‌های جادویی را دگرگون می‌کند.
