نمایش «۴۲۱۱ کیلومتر» به نویسندگی و کارگردانی آیلا نویدی، هنرمند ایرانی-فرانسوی برنده دو جایزه مولیر امسال شد.
سی و پنجمین دوره اهدای جوایز مولیر، مهم‌ترین جوایز عرصه تئاتر فرانسه که به نام نمایشنامه‌نویس بزرگ قرن هفدهم این کشور نامگذاری شده، شامگاه دوشنبه با حضور وزیر فرهنگ فرانسه در پاریس برگزار شد.
در این دوره، دو جایزه مولیر به تئاتر «۴۲۱۱ کیلومتر» به کارگردانی آیلا نویدی اهدا شد که درباره تبعید یک زوج ایرانی پس از انقلاب ایران است.
۴۲۱۱ کیلومتر در چندین رشته نامزد دریافت جایزه شده بوده و در نهایت دو جایزه را، جایزه «کشف بازیگر زن» و جایزه «تئاتر خصوصی» از آن خود کرد.
جوایز مولیر، که در واقع به سبک جوایز سینمایی سزار، هر سال به بهترین‌ها در عرصه تئاتر فرانسه اهدا می‌شود، امسال تحت تاثیر مسائل مالی حوزه تئاتر از جمله کاهش بودجه‌های دولتی بود.
اما طبق معمول، هنرمندان برگزیده هنگام دریافت جوایز، به بیان مواضع سیاسی و دفاع از مسائل حقوق بشری از جمله حقوق زنان نیز پرداختند.
خانم نویدی از این فرصت استفاده کرد و خواستار آزادی توماج صالحی، خواننده زندانی در ایران شد.
او گفت: «این جایزه مولیر اول از همه به تمام تبعیدیان، تمام ریشه‌کن شده‌ها و همه مبارزان در راه آزادی تعلق دارد، من می‌خواهم از توماج صالحی حرف بزنم، و می خواهم از رهبرانمان بخواهم که برای آزادی او تلاش کنند، او به اتهام «فساد فی الارض» به اعدام محکوم شده. این وظیفه من به عنوان یک زن ایرانی و فرانسوی است که مدافع این صداها باشم.»
نام نمایش «۴۲۱۱ کیلومتر» که پیش از جوایز مولیر نیز جوایز دیگری را دریافت کرده بود، از مسافتی گرفته شده که یک زن و شوهر ایرانی برای فرار از جمهوری اسلامی آن را پیمودند.
آیلا نویدی در این باره به رسانه های فرانسه گفته است: «۴۲۱۱ کیلومتر در واقع فاصله پاریس تا تهران است و داستان مینا و فریدون فرهادی، زوجی است که مجبور شده‌اند پس از انقلاب ایران تبعید شوند و پس از بازگشت خمینی به ایران، از رژیم آخوندها فرار کنند.»
او افزود: «مسلما این داستان زندگی خانواده من است ولی همچنین خواسته‌ام داستان یک تبعید را به عنوان نمونه‌ای از موارد بسیار تبعید دیگر بنویسم. زیرا در نهایت این داستان شباهت بسیاری به داستان همه پناهندگان سیاسی ایرانی دارد که تقریبا همگی در آن دوره یا سال‌های بعد از آن به فرانسه آمدند.»
این کارگردان ادامه داد که نمایش او «پیش از هر چیز، یک وظیفه برای حفظ تاریخ است تا ردی از مبارزه والدینم و مبارزه همه کسانی بر جای بگذارم که به سهم خود در آن دوره، از فرانسه مبارزه کردند و به مبارزه خود برای آزادی ادامه دادند.»
نمایش ۴۲۱۱ کیلومتر که شخصیت اصلی آن، دختر یک خانواده پناهجوی ایرانی به نام آیدا یا در واقع همان آیلا نویدی است، زمان‌بندی رویدادهای تاریخی را نادیده می‌گیرد.
خانم نویدی این گونه می‌خواهد بگوید که داستان او به یک دوره یا یک نسل اختصاص ندارد و بازگوکننده درد و رنج همه تبعیدی‌های جهان است.
