با وجود تلاشهای مکرر مجری برنامه، بخش عمده وقت مناظره پنجم نامزدهای رئیس جمهوری نیز متوجه طرح کاستیهای دولت کنونی و انعکاس نارضایتیهای وسیع مردم شد.
در آغاز برنامهای که به مناظره موسوی و کروبی اختصاص یافته بود، مجری نه چندان مسلط آن، در تلاشی ناموفق، از کروبی خواست که ضمن طرح نقطه نظرهای خود، به توضیح تفاوتهای دولت او با دولت مورد نظر موسوی بپردازد.
کروبی که این بار عبا خود را به رنگ سیاه انتخاب کرده بود با چهرهای که افسرده به نظر میرسید، به خواندن متنی پرداخت که به منظور توجیه ماجرای دریافت پول از شهرام جزایری آماده ساخته بود.
کروبی که با دشواری قادر به خواندن از متن بود، مدعی شد که در ماجرای شهرام جزایری او تاوان ایستادگی برای آزادی حسین لقمانیان، نماینده دوره قبل مجلس شورای اسلامی را میپردازد.
«حسين لقمانيان» نماينده مردم همدان در مجلس شورای اسلامی، پس از ایراد نطق پیش از دستور در مجلس، در اعتراض به دستگیری روشنفکر دگر اندیش «هاشم آقاجری»، به دادگاه احضار شده بود.
تمامی ۱۰ دقیقه وقت اول کروبی به علاوه چهار دقیقه زمان اضافی، صرف ارائه توضیحات در پاسخ اتهاماتی شد که طی مناظره قبلی، احمدینژاد متوجه او ساخته بود. از جمله کروبی یاد آور شد که زندان بنیاد شهید برای حمایت از حقوق فرزندان شهدا در نظر گرفته شده بود و دریافت پول از شهرام جزایری نیز به عنوان کمک مردم به روحانیون، متعلق به زمان پیش از محکومیت جزایری است.
در مسیری کاملاً متفاوت با کروبی که موضعی دفاعی اتخاذ کرده بود، موسوی ضمن بیاعتنایی کامل به تلاش مجدد مجری برنامه، از ابتدا حملات خود را متوجه احمدینژاد ساخت و او را به دروغگویی آگاهانه متهم کرد.
با استفاده از نمودارهایی که از لحاظ قطع، رنگ و فورم کاملاً شبیه به نمودارهای مورد استفاده احمدینژاد در مناظره قبلی و در عین حال بازگوی نتایجی متفاوت با آنها بود، موسوی تمامی اظهارات دو شب قبل رئیس جمهور را رد کرد.
با استفاده از آمارهای بانک مرکزی، موسوی یاد آور شد که میزان تورم سالانه در ایران، برخلاف ادعای احمدینژاد، نه ۱۵ درصد که ۲۵ در صد است.
موسوی با توجیه عملکرد دولت خود در زمان جنگ مجدداً دولت احمدینژاد را مورد حمله قرار داد و یادآور شد که با وجود در اختیار داشتن ۳۰۰ میلیارد دلار درآمدهای ناشی از صادرات نفت، در طول چهار سال گذشته فاصله فقر و ثروت در کشور افزایش یافته است.
در بخش دوم مناظره، کروبی نیز که تسلط عصبی بیشتری یافته بود، پس از تأکید بر دوستی و همکاریهای خود با موسوی، با طرح موضوع حقوق شهروندی، خراب کردن حسینیههای دراویش در شهرهای مختلف را مورد انتقاد قرار داد.
کروبی تأکید کرد که او با زرتشتیان، مسیحیان، یهودیان ایران دوست و در ارتباط است. با وجود آنکه جمیله کدیور، از نزدیکان سیاسی کروبی، اخیراً به دفاع از حقوق شهروندی بهائیان ایران پرداخته بود، کروبی از یادآوری حقوق آنها در کنار اقلیتهای رسمی مذهبی در جمهوری اسلامی، خود داری ورزید.
نکته قابل ملاحظه خبری در مطالب کروبی، اعلام نام وزیری از میان زنان در جمع کابینه احتمالی او در صورت پیروزی بود. انتظار میرود کروبی، جمیله کدیور، نماینده سابق مجلس و همسر مهاجرانی وزیر ارشاد در کابینه خاتمی را به عنوان عضو دولت خود معرفی کند.
کروبی پیش از این کرباسچی شهردار سابق تهران را به عنوان معاون اول رئیس جمهور در دولت خود معرفی کرده است.
کروبی طی سومین بخش از سخنان خود ضمن تأکید بر ضرورت تغییر قانون اساسی جمهوری اسلامی، متعهد شد که اصول ۱۵ و ۱۹ قانون یاد شده را بموقع اجرا بگذارد.
به موجب بند ۱۵ قانون اساسی، زبان رسمی ایران فارسی است و در عین حال میتوان زبان و ادبیات قومهای ایرانی را در کنار فارسی در مدارس تدریس و در مطبوعات مورد استفاده قرار داد.
در مقابل اجرای این بند، بخصوص در کردستان و آذربایجان، دولتهای جمهوری اسلامی تاکنون مقاومت بسیاری نشان دادهاند.
اصل ۱۹ برابری و مساوات حقوق قومهای ایرانی را مورد تأکید قرار داده است. کروبی مدعی است که در دولت خود از نمایندگان قومهای ایرانی استفاده کرده و به حقوق مساوی آنها احترام خواهد گذاشت.
موسوی که به نظر میرسد در صورت پیروزی، زنگنه وزیر پرسابقه نفت در دولتهای هاشمی و خاتمی را در این پست ابقا کند، با پرداختن به صنعت نفت در ایران، یاد آور شد که او قصد دارد نیازهای این صنعت را به قابلیتها و ظرفیتهای فنی سایر صنایع داخلی پیوند دهد.
این بخش از برنامههای موسوی، شبیه تلاشهای چند دهه گذشته در جهت دست یافتن به «خودکفایی» است که عملاً مبانی با اقتصاد آزاد، رقابتی، و بدون مرز در تضاد و در جهت ترویج اقتصاد حمایتی و دولتی است.
در بخش پایانی مناظره، سرانجام کروبی روی سخن را متوجه موسوی ساخت و وابستگی جناحی و عزم او برای ماندگاری در صحنه، علی رغم وجود «خطرها»، و دلیل غیبت ۲۰ ساله سیاسی او را مورد سؤال قرار داد.
موسوی که از حمایت وسیع اصلاحطلبان میانهرو دلگرم است و نیم نگاهی نیز به رأی اصولگرایان مخالف احمدینژاد دارد خود را نامزد مستقل نامید و تکرار کرد که در گذشته با وجود نابسامانیها، چندان احساس خطر نمیکرده، ولی اکنون به دلیل احساس خطر به صحنه آمده است.
موسوی در همین فرصت ضمن درگیری لفظی با مجری برنامه، حملات بیشتری را متوجه اخلاق سیاسی احمدینژاد و عملکرد دولت او ساخت.
موسوی دولت خود را دولت امید معرفی کرد. پیش از او کروبی دولت خود را دولت تغییر نام داده بود. به نظر میرسد که در روزهای محدود مانده به زمان اخذ رأی، مهارتهای تبلیغاتی نامزدهای انتخاباتی در حال بهبودی است.
شاید در صورت کشیده شدن انتخابات به دور دوم، فرصت بیشتری برای استفاده از این مهارتها فراهم شود. در این صورت مناظرههای بعدی دو نامزد نهایی رئیس جمهوری نیز از جاذبه و تأثیر، و اهمیت بیشتر برخوردار خواهد شد.
بیشتر بخوانید:
کروبی که این بار عبا خود را به رنگ سیاه انتخاب کرده بود با چهرهای که افسرده به نظر میرسید، به خواندن متنی پرداخت که به منظور توجیه ماجرای دریافت پول از شهرام جزایری آماده ساخته بود.
کروبی که با دشواری قادر به خواندن از متن بود، مدعی شد که در ماجرای شهرام جزایری او تاوان ایستادگی برای آزادی حسین لقمانیان، نماینده دوره قبل مجلس شورای اسلامی را میپردازد.
«حسين لقمانيان» نماينده مردم همدان در مجلس شورای اسلامی، پس از ایراد نطق پیش از دستور در مجلس، در اعتراض به دستگیری روشنفکر دگر اندیش «هاشم آقاجری»، به دادگاه احضار شده بود.
تمامی ۱۰ دقیقه وقت اول کروبی به علاوه چهار دقیقه زمان اضافی، صرف ارائه توضیحات در پاسخ اتهاماتی شد که طی مناظره قبلی، احمدینژاد متوجه او ساخته بود. از جمله کروبی یاد آور شد که زندان بنیاد شهید برای حمایت از حقوق فرزندان شهدا در نظر گرفته شده بود و دریافت پول از شهرام جزایری نیز به عنوان کمک مردم به روحانیون، متعلق به زمان پیش از محکومیت جزایری است.
در مسیری کاملاً متفاوت با کروبی که موضعی دفاعی اتخاذ کرده بود، موسوی ضمن بیاعتنایی کامل به تلاش مجدد مجری برنامه، از ابتدا حملات خود را متوجه احمدینژاد ساخت و او را به دروغگویی آگاهانه متهم کرد.
با استفاده از نمودارهایی که از لحاظ قطع، رنگ و فورم کاملاً شبیه به نمودارهای مورد استفاده احمدینژاد در مناظره قبلی و در عین حال بازگوی نتایجی متفاوت با آنها بود، موسوی تمامی اظهارات دو شب قبل رئیس جمهور را رد کرد.
با استفاده از آمارهای بانک مرکزی، موسوی یاد آور شد که میزان تورم سالانه در ایران، برخلاف ادعای احمدینژاد، نه ۱۵ درصد که ۲۵ در صد است.
موسوی با توجیه عملکرد دولت خود در زمان جنگ مجدداً دولت احمدینژاد را مورد حمله قرار داد و یادآور شد که با وجود در اختیار داشتن ۳۰۰ میلیارد دلار درآمدهای ناشی از صادرات نفت، در طول چهار سال گذشته فاصله فقر و ثروت در کشور افزایش یافته است.
در بخش دوم مناظره، کروبی نیز که تسلط عصبی بیشتری یافته بود، پس از تأکید بر دوستی و همکاریهای خود با موسوی، با طرح موضوع حقوق شهروندی، خراب کردن حسینیههای دراویش در شهرهای مختلف را مورد انتقاد قرار داد.
کروبی تأکید کرد که او با زرتشتیان، مسیحیان، یهودیان ایران دوست و در ارتباط است. با وجود آنکه جمیله کدیور، از نزدیکان سیاسی کروبی، اخیراً به دفاع از حقوق شهروندی بهائیان ایران پرداخته بود، کروبی از یادآوری حقوق آنها در کنار اقلیتهای رسمی مذهبی در جمهوری اسلامی، خود داری ورزید.
نکته قابل ملاحظه خبری در مطالب کروبی، اعلام نام وزیری از میان زنان در جمع کابینه احتمالی او در صورت پیروزی بود. انتظار میرود کروبی، جمیله کدیور، نماینده سابق مجلس و همسر مهاجرانی وزیر ارشاد در کابینه خاتمی را به عنوان عضو دولت خود معرفی کند.
کروبی پیش از این کرباسچی شهردار سابق تهران را به عنوان معاون اول رئیس جمهور در دولت خود معرفی کرده است.
کروبی طی سومین بخش از سخنان خود ضمن تأکید بر ضرورت تغییر قانون اساسی جمهوری اسلامی، متعهد شد که اصول ۱۵ و ۱۹ قانون یاد شده را بموقع اجرا بگذارد.
به موجب بند ۱۵ قانون اساسی، زبان رسمی ایران فارسی است و در عین حال میتوان زبان و ادبیات قومهای ایرانی را در کنار فارسی در مدارس تدریس و در مطبوعات مورد استفاده قرار داد.
در مقابل اجرای این بند، بخصوص در کردستان و آذربایجان، دولتهای جمهوری اسلامی تاکنون مقاومت بسیاری نشان دادهاند.
اصل ۱۹ برابری و مساوات حقوق قومهای ایرانی را مورد تأکید قرار داده است. کروبی مدعی است که در دولت خود از نمایندگان قومهای ایرانی استفاده کرده و به حقوق مساوی آنها احترام خواهد گذاشت.
موسوی که به نظر میرسد در صورت پیروزی، زنگنه وزیر پرسابقه نفت در دولتهای هاشمی و خاتمی را در این پست ابقا کند، با پرداختن به صنعت نفت در ایران، یاد آور شد که او قصد دارد نیازهای این صنعت را به قابلیتها و ظرفیتهای فنی سایر صنایع داخلی پیوند دهد.
این بخش از برنامههای موسوی، شبیه تلاشهای چند دهه گذشته در جهت دست یافتن به «خودکفایی» است که عملاً مبانی با اقتصاد آزاد، رقابتی، و بدون مرز در تضاد و در جهت ترویج اقتصاد حمایتی و دولتی است.
در بخش پایانی مناظره، سرانجام کروبی روی سخن را متوجه موسوی ساخت و وابستگی جناحی و عزم او برای ماندگاری در صحنه، علی رغم وجود «خطرها»، و دلیل غیبت ۲۰ ساله سیاسی او را مورد سؤال قرار داد.
موسوی که از حمایت وسیع اصلاحطلبان میانهرو دلگرم است و نیم نگاهی نیز به رأی اصولگرایان مخالف احمدینژاد دارد خود را نامزد مستقل نامید و تکرار کرد که در گذشته با وجود نابسامانیها، چندان احساس خطر نمیکرده، ولی اکنون به دلیل احساس خطر به صحنه آمده است.
موسوی در همین فرصت ضمن درگیری لفظی با مجری برنامه، حملات بیشتری را متوجه اخلاق سیاسی احمدینژاد و عملکرد دولت او ساخت.
موسوی دولت خود را دولت امید معرفی کرد. پیش از او کروبی دولت خود را دولت تغییر نام داده بود. به نظر میرسد که در روزهای محدود مانده به زمان اخذ رأی، مهارتهای تبلیغاتی نامزدهای انتخاباتی در حال بهبودی است.
شاید در صورت کشیده شدن انتخابات به دور دوم، فرصت بیشتری برای استفاده از این مهارتها فراهم شود. در این صورت مناظرههای بعدی دو نامزد نهایی رئیس جمهوری نیز از جاذبه و تأثیر، و اهمیت بیشتر برخوردار خواهد شد.