وی که پس از انتخابات ۲۲ خرداد به عنوان رئیس جمهوری اسلامی ایران مورد تأیید آیت‌الله علی خامنه‌ای قرار گرفت، در مورد گزارش‌های انتشار یافته در خصوص شکنجه و تجاوز در بازداشتگاه‌ها گفت که اين اقدامات توسط «وابستگان جريان براندازی» انجام شده است.
محمود احمدی‌نژاد همچنین خواستار برخورد با کسانی شد که به گفته او «سران جریان و عوامل اصلی اغتشاشات» هستند.
این سخنان پس از برگزاری چهارمین دور محاکمه گروهی از بازداشت‌شدگان حوادث اخیر، به ویژه برخی از رهبران سازمان‌های اصلاح‌طلب، در تهران ابراز شده است.
فرخ نگهدار، تحلیلگر سیاسی در لندن، درباره سخنان محمود احمدی نژاد در زمینه «حمله به کوی دانشگاه و اقدامات خلاف در بازداشتگاه‌ها» به پرسش‌های رادیو فردا پاسخ گفته است.
فرخ نگهدار: [این سخنان] دقیقاً تکرار همان سناریویی است برگزارکنندگان و اجراکنندگان قتل‌های زنجیره‌ای در سال ۱۳۷۸ ساختند و به مردم عرضه کردند، که عوامل نفوذی طرف مقابل، دست به این قتل‌ها زدند و سعی کردند این قتل‌ها را به گردن اصلاح‌طلبان بیندازند.
آقای احمدی‌نژاد در سخنرانی قبل از خطبه‌های نماز جمعه، همین سناریو را تکرار می‌کند. نکته قابل توجه در صحبت‌های آقای احمدی‌نژاد این است که دولت‌های خارجی را دشمن ایران می‌نامند و بخشی از جامعه را که به ایشان رأی نداده است و سران نمایندگان این بخش از جامعه را، مسئولان اصلی اغتشاشات اخیر می‌نامد، آنها را جزو دشمنان دانسته و خواهان برخورد با آنهاست.
به این ترتیب آقای احمدی‌نژاد اردویی از دشمنان را در مقابل خودش تصور می‌کند که به قول نمایندگان خود دولت ، ۱۴ میلیون رأی‌دهندگان ایرانی به علاوه نامزدهای اصلی در انتخابات و قدرت‌های خارجی، همگی اجزای این سناریو هستند. این افراد نه تنها اغتشاشات را ایجاد کرده‌اند که در درون بازداشتگاه کهریزک و کوی دانشگاه هم حضور داشته‌اند! و مرتکب آن جنایت‌ها شده‌اند.
آنچه که در مورد آقای احمدی‌نژاد و سخنانش مطرح است و در مرکز توجه تحلیلگران، فعالان سیاسی و ناظران امور قرار دارد، این است که زاویه‌ای مابین اظهارات آقای احمدی‌نژاد و سخنان رهبر جمهوری اسلامی وجود دارد.
آقای خامنه‌ای در صحبت‌های خودشان تأکید می‌کنند که پیش‌قراولان اصلی جریانات اخیر را جزو دشمنان ملت ایران نمی‌داند و وابستگی آنها را به اجانب تکذیب می‌کند و می‌گوید در این زمینه شواهد کافی وجود ندارد. اما آقای احمدی‌نژاد به طور روشن و واضح می‌گوید که سران و مسئولان اصلی اغتشاشات اخیر، وابسته به بیگانه و دشمن هستند و باید توسط مقامات امنیتی و قضایی مورد برخورد جدی قرار بگیرند.
هدفی که آقای احمدی‌نژاد در صحبت‌هایش دنبال می‌کند نوعی ایستادگی در برابر فشارهایی است که از سویی دیگر بر بیت رهبری اعمال شده است تا مقداری آقای خامنه‌ای مواضع خود را تعدیل کند. از سوی دیگر اعمال فشار بیشتر برای تأثیر گذاشتن بر مواضع رهبری جمهوری اسلامی و تشدید خشونت علیه معترضان و مخالفان است.
هیچ روشن نیست. صحنه سیاست در ایران عرصه کشمکش جناح‌های سیاسی در درون حکومت جمهوری اسلامی ایران است . صدایی از آن سو از سوی آقای خامنه‌ای برمی‌خیزد. صدایی از مجلس برمی‌خیزد. صدایی از قوه قضائیه برمی‌خیزد و صداهایی هم از آقای احمدی‌نژاد به گوش می‌رسد که این صداها هماهنگ و یکسان نیست.
اگرچه آقای احمدی‌نژاد مکرراً تعبد خود را نسبت به ولایت، امام خمینی و انقلاب اسلامی مورد تأکید قرار می‌دهد ولی در جایی که به اعلام مواضع نسبت به مسائل اخیر برمی‌گردد، زاویه و تفاوت دیدی مابین صحبت‌های او و صحبت‌های آقای خامنه‌ای و مجلسیان و سایر محافل وابسته به جریان اصولگرا به وضوح به چشم می‌خورد.
بنابر این آنچه در دادگاه‌ها می‌گذرد یک کشمکش کاملاً سیاسی بین جریان دولت و گروه‌های هوادار دولت از یک سو و بخش دیگری از جناج اصولگراست که نگران آن هستند که اگر چنانچه همین دادگاه‌ها به این شکل پیش بروند و بنا به سفارش آقای احمدی‌نژاد مسئولان اصلی اغتشاشات اخیر، یعنی آقای خاتمی، آقای کروبی، آقای موسوی و آقای هاشمی رفسنجانی، به دست مقامات امنیتی سپرده شوند، گام بعدی در این تحول نوبت به مسئولانی می‌رسد که با آقای احمدی‌نژاد و گروه ایشان رقابت کرده‌اند از جمله آقایان قالیباف، لاریجانی، توکلی و رضایی و دیگر سران جریان اصولگرا.
بنابر این عاقبت این کشمکش سیاسی روشن نیست. آقای احمدی‌نژاد در مقابل نیروهایی که معتقدند مسئولان اصلی اغتشاشات اخیر وابسته به دشمن نیستند، و می‌گویند که آقای هاشمی رفسنجانی وابسته به دشمن نیست، در نماز جمعه تعرض کرده است. او در سخنرانی خودش تصریح می‌کند که مسئولان اغتشاشات اخیر و حتی آنهایی که در بازداشتگاه کهریزک و کوی دانشگاه دست به جنایت زده‌اند، دشمنند. تکرار همان سناریوی سال ۷۸.
محمود احمدی‌نژاد همچنین خواستار برخورد با کسانی شد که به گفته او «سران جریان و عوامل اصلی اغتشاشات» هستند.
این سخنان پس از برگزاری چهارمین دور محاکمه گروهی از بازداشت‌شدگان حوادث اخیر، به ویژه برخی از رهبران سازمان‌های اصلاح‌طلب، در تهران ابراز شده است.
فرخ نگهدار، تحلیلگر سیاسی در لندن، درباره سخنان محمود احمدی نژاد در زمینه «حمله به کوی دانشگاه و اقدامات خلاف در بازداشتگاه‌ها» به پرسش‌های رادیو فردا پاسخ گفته است.
- رادیو فردا: آقای نگهدار، اظهارات عنوان شده توسط محمود احمدی‌نژاد در روز جمعه را چگونه ارزیابی می‌کنید؟
فرخ نگهدار: [این سخنان] دقیقاً تکرار همان سناریویی است برگزارکنندگان و اجراکنندگان قتل‌های زنجیره‌ای در سال ۱۳۷۸ ساختند و به مردم عرضه کردند، که عوامل نفوذی طرف مقابل، دست به این قتل‌ها زدند و سعی کردند این قتل‌ها را به گردن اصلاح‌طلبان بیندازند.
آقای احمدی‌نژاد در سخنرانی قبل از خطبه‌های نماز جمعه، همین سناریو را تکرار می‌کند. نکته قابل توجه در صحبت‌های آقای احمدی‌نژاد این است که دولت‌های خارجی را دشمن ایران می‌نامند و بخشی از جامعه را که به ایشان رأی نداده است و سران نمایندگان این بخش از جامعه را، مسئولان اصلی اغتشاشات اخیر می‌نامد، آنها را جزو دشمنان دانسته و خواهان برخورد با آنهاست.
به این ترتیب آقای احمدی‌نژاد اردویی از دشمنان را در مقابل خودش تصور می‌کند که به قول نمایندگان خود دولت ، ۱۴ میلیون رأی‌دهندگان ایرانی به علاوه نامزدهای اصلی در انتخابات و قدرت‌های خارجی، همگی اجزای این سناریو هستند. این افراد نه تنها اغتشاشات را ایجاد کرده‌اند که در درون بازداشتگاه کهریزک و کوی دانشگاه هم حضور داشته‌اند! و مرتکب آن جنایت‌ها شده‌اند.
- فکر می‌کنید این سناریویی که شما عنوان کردید چه سیاستی را تعقیب می‌کند؟
آنچه که در مورد آقای احمدی‌نژاد و سخنانش مطرح است و در مرکز توجه تحلیلگران، فعالان سیاسی و ناظران امور قرار دارد، این است که زاویه‌ای مابین اظهارات آقای احمدی‌نژاد و سخنان رهبر جمهوری اسلامی وجود دارد.
آقای خامنه‌ای در صحبت‌های خودشان تأکید می‌کنند که پیش‌قراولان اصلی جریانات اخیر را جزو دشمنان ملت ایران نمی‌داند و وابستگی آنها را به اجانب تکذیب می‌کند و می‌گوید در این زمینه شواهد کافی وجود ندارد. اما آقای احمدی‌نژاد به طور روشن و واضح می‌گوید که سران و مسئولان اصلی اغتشاشات اخیر، وابسته به بیگانه و دشمن هستند و باید توسط مقامات امنیتی و قضایی مورد برخورد جدی قرار بگیرند.
هدفی که آقای احمدی‌نژاد در صحبت‌هایش دنبال می‌کند نوعی ایستادگی در برابر فشارهایی است که از سویی دیگر بر بیت رهبری اعمال شده است تا مقداری آقای خامنه‌ای مواضع خود را تعدیل کند. از سوی دیگر اعمال فشار بیشتر برای تأثیر گذاشتن بر مواضع رهبری جمهوری اسلامی و تشدید خشونت علیه معترضان و مخالفان است.
- گمان می‌کنید که سرانجام این پرونده‌ها به کجا منجر می‌شود؟
هیچ روشن نیست. صحنه سیاست در ایران عرصه کشمکش جناح‌های سیاسی در درون حکومت جمهوری اسلامی ایران است . صدایی از آن سو از سوی آقای خامنه‌ای برمی‌خیزد. صدایی از مجلس برمی‌خیزد. صدایی از قوه قضائیه برمی‌خیزد و صداهایی هم از آقای احمدی‌نژاد به گوش می‌رسد که این صداها هماهنگ و یکسان نیست.
اگرچه آقای احمدی‌نژاد مکرراً تعبد خود را نسبت به ولایت، امام خمینی و انقلاب اسلامی مورد تأکید قرار می‌دهد ولی در جایی که به اعلام مواضع نسبت به مسائل اخیر برمی‌گردد، زاویه و تفاوت دیدی مابین صحبت‌های او و صحبت‌های آقای خامنه‌ای و مجلسیان و سایر محافل وابسته به جریان اصولگرا به وضوح به چشم می‌خورد.
بنابر این آنچه در دادگاه‌ها می‌گذرد یک کشمکش کاملاً سیاسی بین جریان دولت و گروه‌های هوادار دولت از یک سو و بخش دیگری از جناج اصولگراست که نگران آن هستند که اگر چنانچه همین دادگاه‌ها به این شکل پیش بروند و بنا به سفارش آقای احمدی‌نژاد مسئولان اصلی اغتشاشات اخیر، یعنی آقای خاتمی، آقای کروبی، آقای موسوی و آقای هاشمی رفسنجانی، به دست مقامات امنیتی سپرده شوند، گام بعدی در این تحول نوبت به مسئولانی می‌رسد که با آقای احمدی‌نژاد و گروه ایشان رقابت کرده‌اند از جمله آقایان قالیباف، لاریجانی، توکلی و رضایی و دیگر سران جریان اصولگرا.
بنابر این عاقبت این کشمکش سیاسی روشن نیست. آقای احمدی‌نژاد در مقابل نیروهایی که معتقدند مسئولان اصلی اغتشاشات اخیر وابسته به دشمن نیستند، و می‌گویند که آقای هاشمی رفسنجانی وابسته به دشمن نیست، در نماز جمعه تعرض کرده است. او در سخنرانی خودش تصریح می‌کند که مسئولان اغتشاشات اخیر و حتی آنهایی که در بازداشتگاه کهریزک و کوی دانشگاه دست به جنایت زده‌اند، دشمنند. تکرار همان سناریوی سال ۷۸.
