سازمان عفو بین‌الملل روز جمعه ۱۸ اسفند از وضعیت نگهداری آتنا دائمی و گلرخ ایرایی، فعالان مدنی، در زندان در ایران به شدت انتقاد کرده و خواستار آزادی فوری و بدون قید شرط آنها شده است.
عفو بین الملل می گوید، آتنا دائمی و گلرخ ایرایی در قرنطینه زندان قرچک در شرایطی نامناسب و غیربهداشتی نگهداری می شوند و دسترسی آنها به بیرون از زندان محدود است.
عفوبین الملل می گوید، به زندانیان که در زندان قرچک وارمین نگهداری می شوند غذای کافی داده نمی شود و آب آشامیدنی آنها شور است.
در بیانیه عفو بین الملل آمده است، گلرخ ایرایی، ۳۵ روز است که در اعتصاب غذا بسر می برد و به همین دلیل از نظر سلامت بسیار ضعیف شده است. هفته گذشته بدون رضایتش به وی سرم غذایی وصل کرده اند.
گزارش ها حاکی است که این دو فعال حقوق بشر٬ ۱۰ روز پس از زمانی که در روز چهارم بهمن همراه با «ضرب و شتم» از بند زنان زندان اوین به زندان قرچک ورامین تبعید شدند٬ اعتصاب غذا کردند.
فیلیپ لوتر، مدیر بخش تحقیق خاورمیانه و شمال آفریقای عفو بین‌الملل گفته است: گزارش ها در خصوص زندان شهر ری و هدف قرار دادن عمدی گلرخ و آتنا و بدرفتاری با آنها ما را به شدت نگران کرده است. اصلا آنها نمی بایست زندانی می شدند و به نظر می رسد مقام های ایران به عمد رفتاری خشن، تحقیر آمیز و غیرانسانی با آنها دارند. چرا که آنها حتی در زندان به دفاع از حقوق بشر ادامه می دهند.
این مقام عفو بین الملل اضافه کرده است: مقام های ایران می بایست آنها (گلرخ و آتنا) را بلافاصله و بدون قید و شرط آزاد کنند. مقام های ایران به جای مجازات کسانی که زندگی خود را وقف حقوق بشر کرده اند، بهتر است محیط امن بدون فشار و تهدید را برای مدافعان حقوق بشر تضمین کند.
گلرخ ابراهیمی ایرایی روز ۱۵ شهریور ۹۳ همراه با همسرش، آرش صادقی، بازداشت شد و بعدتر در اردیبهشت‌ماه ۹۴ به اتهام «توهین به مقدسات و تبلیغ علیه نظام» در شعبه ۱۵ دادگاه انقلاب تهران به شش سال حبس تعزیری محکوم شد که این حکم در شعبه ۵۴ دادگاه تجدیدنظر تایید شد.
خانم ابراهیمی ایرایی برای نوشتن داستان منتشرنشده‌ای درباره سنگسار که مأموران امنیتی، نسخه‌ای از آن را هنگامی که برای بازرسی منزل او رفته بودند، کشف کردند٬ به «توهین به مقدسات» متهم شده است.
آتنا (فاطمه) دائمی ۲۹ ساله، روز ۲۹ مهر سال ۹۳ بازداشت و ۸۶ روز در سلول انفرادی بند دو الف تحت بازجویی بود. وی در ۲۸ دی همان سال، پس از پایان بازجویی‌ها، به بند زنان زندان اوین منتقل شد.
خانم دائمی به اتهام «تبلیغ علیه نظام، اجتماع و تبانی علیه امنیت ملی، توهین به رهبری، توهین به بنیانگذار جمهوری اسلامی و اختفای ادله جرم» به ۱۴ سال زندان محکوم شد. این اتهاماتی که به دلیل فعالیت‌های صلح‌آمیز خانم دائمی در زمینه حقوق بشر به او وارد شده و مربوط به توزیع جزوه‌هایی در مخالفت با اعدام و نوشته‌های فیس‌بوکی و توئیتری‌اش در انتقاد از وضعیت اعدام‌ها در ایران است.
حکم زندان آتنا دائمی در دادگاه تجدیدنظر به هفت سال حبس تقلیل یافته است.
