۲۵ تن از نویسندگان، استادان دانشگاه، حقوقدانان، پژوهشگران دینی، نمایندگان سابق مجلس شورای اسلامی و فعالان سیاسی در خارج از ایران و در کشورهای مختلف، با انتشار بیانیه‌ای، به اقدام شهرداری تهران در تخریب یک نمازخانه اهل سنت (معروف به نمازخانه پونک) در هفته گذشته با پشتیبانی نیروهای انتظامی و امنیتی، اعتراض کرده اند.
در بخشی از ای بیانیه آمده است که «این رفتارهای سرکوبگرانه حکومت ایران نهتنها علیه حق طبیعی انسانی و حق شهروندی ایرانی است، بلکه چنین اقدامات تفرقهافکنانه ضدانسانی حاصلی جز دامن زدن به جنگ «شیعه و سنی» در منطقه حساس و پرمخاطرهای که ما در آن زندگی میکنیم نخواهد داشت».
امضاء کنندگان عبارتند از:
داریوش آشوری، بیژن افتخاری، کاظم ایزدی، عبدالعلی بازرگان، مهران براتی، بهروز بیات، سعید پیوندی، نیره توحیدی، آرش جودکی، فاطمه حقیقت‌جو، حسن شریعتمداری، محمود صدری، کاظم علمداری، رضا علیجانی، حسن فرشتیان، مهرانگیز کار، کاظم کردوانی، علی کشتگر، علی اکبر مهدی، سید علی اکبر موسوی(خوئینی)، بهمن نیرومند، عطا هودشتیان، صدیقه وسمقی، محسن یلفانی و حسن یوسفی اشکوری.
رادیو فردا در آغاز گفت و گویی درباره محتوای این بیانیه با کاظم کردوانی جامعه شناس و دبیر سابق کانون نویسندگان ایران ساکن برلن از انگیزه و هدف امضاء کنندگان پرسیده است.
کاظم کردوانی: ما فکر کردیم که این وضعیتی که در ایران هست که البته با این جریان شروع نشده و سالیان درازی است که این ماجرا هست و این ظلمی که به اقلیت‌های دینی در ایران و به‌خصوص بهایی‌ها و اهل سنت اعمال می‌شود، ما فکر کردیم الان موقعیت بسیار مناسبی است که واکنش نشان دهیم و هیچ انگیزه‌ای به جز اینکه بحث کنیم راجع به اینکه باید حقوق حقه تمام شهروندان ایرانی و از جمله اهل سنتی که این همه مورد ظلم و ستم هستند، شناخته شود.
معمولا‌ً این نوع متن‌ها خطاب دارد به مقام‌ها. در این متن شما خطابی نیست.
به یک معنایی فراخوان است، فراخوان عمومی است. که در خودش یک خطابی هم به حکومت دارد. خواستیم جامعه را حساس کنیم در حد توانی که داریم و در حد نفوذ و بردی که حرف‌های ما ۲۵ نفری که این اعلامیه را امضا کردیم. در این حد. نخست اینکه خواستیم جامعه را حساس کنیم که به این مسئله بپردازند و علاوه بر این خطاب با خود حکومت هم هست در آنجایی که اعلام میکنیم که این کاری که حکومت الان دارد می‌کند علیه اهل سنت چیزی جز دامن زدن به این جنگ شیعه و سنی که یک بخش از حکومت هم در این ماجرا اصلا‌ً چیزی جز این نیست، خطاب به این حکومت است و آنجایی که بحث کردیم که منافع مردم، منافع ملی و امنیت مردم کشور ما به خطر افتاده، خطاب به حکومت است. چون آنها طبق قانون و طبق واقعیت موجود باید از این منافع و از این امنیت و تمامیت ارضی ایران دفاع کنند.
آقای کردوانی، اولین قدمی که می‌تواند برداشته شود برای اینکه آن اهدافی که شما دارید به آن برسید چیست؟
من تصور می‌کنم که راجع به وضعیت اقلیت‌های دینی، خواه اهل سنت که به رسمیت شناخته شده‌اند، همچنین یهودیان، زرتشتیان، مسیحیان و اقلیت‌های دینی نظیر بهاییان که اصلا‌ً به رسمیت شناخته نشده‌اند، ماها همیشه حرف زدیم. اینجا و آنجا روشنفکران، سیاستمداران صحبت کردند. ولی کار منظم که پی‌گیر باشیم، مجموع روشنفکران متعهد را می‌گویم، به عنوان یک بخش از برنامه روشنگری اجتماعی و خواست‌های اجتماعی‌مان توی این زمینه کم‌کاری داریم. من تصورم این است که این قدمی که ما برداشتیم کمک کند به شکل‌گیری یک وجدان عمومی میان اپوزیسیون و روشنفکران ایران و از این طریق در جامعه ایران به این وضعیت اقلیت‌ها و مهمترین مسئله در واقع آزادی وجدان که گویی فصل فراموش‌شده از تاریخ آزادی‌ها در ایران است، به این مسئله آزادی وجدان بیش از گذشته توجه کنند و امیدواریم این به عنوان یک بخشی از برنامه نیروهای مترقی ایران تبدیل شود.
