ادامه زندگی برخی از حیوانات حیات وحش در ایران که از تصادف‌های جاده‌ای، شکار، قاچاق، سیرک یا دست متخلفان نجات پیدا می‌کنند، مشخص نیست. حیواناتی که معمولاً به مرکز بازپروی می‌روند تا درمان شوند، گاهی راهی جز مرگ آرام ندارند.
مرگ آرام با تزریق دوز بالای دارو را بیشتر حیواناتی تجربه می‌کنند که غیربومی هستند، مهاجم خوانده می‌شوند و برای طبیعت و زیست‌بوم ایران ارزشمند دانسته نمی‌شوند.
میمون‌های «رِزوس» یکی از این نمونه‌ها هستند که حیوان بومی هند و پاکستانند و به شکل قاچاق در ایران خرید و فروش می‌شوند و برخی به عنوان حیوان خانگی این گونه را می‌خرند و بعد دچار دردسر می‌شوند. دردسری که به گفته ایمان معماریان دامپزشک ارشد مرکز بازپروری حیات وحش پردیسان در تهران، فقط به خانه نگهدارنده‌ها ختم نمی‌شود.
تعداد مراکز بازپروی در ایران چندان چشمگیر نیست اما همین تعداد اندک هم محدودیت‌های فراوانی دارند تا بتواند سرنوشت حیوانات آسیب‌دیده و بازمانده از شکار و مرگ را تعیین کنند؛ مثلاً آنها را به باغ‌وحش‌ها بفرستند یا به طبیعت برگردانند.
خبرگزاری مهر گزارش داده، دامپزشکان از مرگ تدریجی گونه‌های حیوانی در باغ‌وحش‌های غیراستاندارد و دورافتاده سخن می‌گویند. مسئولان شهرداری هم می‌گویند در صورت وجود سرمایه‌گذار، مانعی برای اختصاص فضا برای ایجاد مرکز نگهداری حیات وحش استاندارد وجود ندارد.
سازمان محیط زیست هم می‌گوید، با طرح‌های پیشنهادی برای ایجاد چنین مرکزی در صورت مطابقت با استانداردها و دستورالعمل‌های سازمان موافقت می‌شود. شاید در نبود همین سازمان‌ها و مراکز است که به گفته برخی متخصصان افزایش حیوانات غیربومی مثل راکون در ایران، محیط زیست را هم به خطر انداخته و رهاسازی بقیه حیوانات غیربومی مهاجم دیگر هم می‌توانند همین دردسرها را به وجود آورد.
به گفته ایمان معماریان، گزینه اول، در مرکز بازپروی پردیسان هیچ‌وقت مرگ همراه با تزریق دارو نیست اما در بسیاری از موارد چون باغ وحش یا مرکزی برای انتقال برخی گونه‌های غیربومی و مهاجموجود ندارد، راهی نمی‌ماند جز یک مرگ آرام برای این حیوانات که از جغرافیا و شرایط مساعد زیست‌بوم خودشان خارج شده‌اند.
علاقه‌مندی فرانسوی‌ها برای تولید برق از زباله در ایران
رئیس سازمان حفاظت محیط زیست که همراه با هیئت دولت و رئیس جمهور ایران به فرانسه سفر کرده بود، در شبکه‌های اجتماعی خودش نوشت، با دعوت شرکت سازنده مجموعه کارخانه‌های تولید برق از زباله در پاریس از یکی از این مراکز دیدار کرده است.
اما ویژگی این دیدار این بوده که به گفته معصومه ابتکار، یک شرکت طراح و سازنده تولید برق از زباله به سرمایه‌گذاری در ایران برای ایجاد تأسیسات مشابه علاقه‌مند است. سرمایه‌گذاری که خانم ابتکار گفته به هزینه خود این مرکز انجام می‌شود و بازگشت سرمایه از طریق فروش برق در ایران را در پی دارد.
به گفته جلال ایجادی، کارشناس و پژوهشگر محیط زیست در پاریس که این موضوع را دنبال کرده، در صورت بستن چنین قراردادی بین ایران و فرانسه، ایران می‌تواند شرایط تازه‌ای را در بخش انرژی تجربه کند.
روزنامه شرق چندی پیش گزارش داد، جدیدترین آمار اعلام‌شده در رابطه با میزان زباله تولیدشده در ایران، نشان می‌دهد ایرانی‌ها هر سال دست‌کم٢٠میلیون تن زباله تولید می‌کنند.
از میزان کل زباله‌های تولیدشده در کشور ٢٠درصد زباله‌های تولیدشدهدر روستاهاست و ٨٠ درصد را ساکنان شهرهای کشور تولید می‌کنند. از این میزان تنها ٢٠ درصد زباله‌های شهری بازیافت می‌شود.
اما معصومه ابتکار می‌گوید کارشناسان فرانسوی توضیح داده‌اند در یک کارخانه روزانه از ۶۰۰ تن زباله در سه خط تولید، حدود ۷۵ مگاوات برق تولید می‌شود. این انرژی آب گرم برای بهره‌گیری در سیستم‌های گرمایش شهرک‌های مسکونی را تهیه می‌کند.
به گفته معصومه ابتکار که این موضوع را از جمله در تلگرامش نوشته و خبرگزاری‌ها آن را بازنشر کرده‌اند، به نظر می‌رسد این نوع نیروگاه‌ها گزینه مطلوبی به ویژه برای استان‌های ساحلی باشد.
