یک سیاهچاله عظیم فضایی که صدها هزار بار از خورشید بزرگتر است در نزدیکی مرکز کهکشان راه شیری کشف شده است.
به گزارش گاردین، اخترشناسان می‌گویند که این سیاهچاله در بستری از ابرهای سمی از دید پنهان شده بود.
در صورت تایید نهایی این کشف، این سیاهچاله از لحاظ اندازه، دومین سیاهچاله بزرگ کهکشان راه شیری که تا کنون کشف شده، خواهد بود.
عنوان بزرگترین سیاهچاله کشف شده از آن «قوس آ» است که دقیقا در مرکز کهکشان ما واقع شده است.
اخترشناسان ژاپنی هنگامی به وجود این سیاهچاله شک کردند که متوجه حرکات عجیب گازهای موجود در آن منطقه از کهشان شدند. آنها مشغول رصد کهکشان توسط تلسکوپ آتاکاما که در بیابانی در شیلی قرار دارد، بودند.
این گازها بر خلاف گازهای دیگری که ابرهای بین ستاره‌ها را تشکیل می‌دهند، با سرعت متفاوتی حرکت می‌کنند. مشاهدات انجام شده توسط تلکسوپ آلما که آن‌هم در شیلی واقع است، نشان می‌دهد مولکول‌های ابرهای بیضوی که دویست سال نوری از مرکز کهکشان راه شیری فاصله دارند و ۱۵۰ کیلومتر هم عرض آنهاست، توسط نیروی جاذبه عظیمی در حال کشیده شدن هستند.
مدل کامپیوتری ساخته شده بر اساس این داده‌ها پیش بینی می‌کند که یک سیاهچاله فضایی در فاصله ۱.۴ تریلیون کیلومتری این ابرها باعث این کشش شده است.
سیاهچالههای کوچکتر هنگامی شکل می‌گیرند که عمر یک ستاره به سر می‌رسد و منفجر می‌شود.
بر اساس محاسبات اخترشناسان کهشکان راه شیری شامل تقریبا ۱۰۰ میلیون سیاهچاله کوچک است که تنها شصت مورد از آنها رصد شده‌اند. البته ستاره‌شناسان می‌دانند که در مرکز هر کهکشان یک سیاهچاله بسیار عظیم قرار داردد. به عنوان مثال «قوس آ» چهار میلیون بار از خورشید بزرگتر است.
اما آنچه نامعلوم است، چگونگی تشکیل این سیاهچالههای فوق العاده بزرگ است. یکی از نظریه‌های موجود در این زمینه می‌گوید که سیاهچالههای کوچکتر به طور پیوسته در حال جمع شدن کنار هم و تشکیل یک سیاهچاله عظیم در مرکز کهکشان هستند. اما تا کنون هیچ نشانه مشخصی از یک سیاه چاله با اندازه متوسط وجود نداشت.
اگر وجود این سیاهچاله تازه که صد هزار بار از خورشید بزرگتر است ثابت شود، آنوقت می‌توان گفت که شاید این سیاهچاله از جمع شدن چند سیاهچاله کوچکتر تشکیل شده و در حال پیوستن به «قوس آ» در مرکز کهشکان است.
دکتر توماهار اوکا از دانشگاه که‌یو در ژاپن که سرپرستی تیم تحقیقاتی این کشف را به عهده دارد می‌گوید این سیاهچاله‌ی تازه کشف شده می‌تواند مرکز یک کهکشان کوتوله قدیمی باشد که میلیاردها سال قبل در هنگام تشکیل کهکشان راه شیری توسط آن بلعیده شده است. نتایج این کشفیات تازه در مجله علمی نیچر استرونومی منتشر شده است.
