روز سه شنبه، دوم خردادماه، کنفرانسی در ساختمان وزارت خارجه جمهوری چک، در خصوص وضعیت کنونی ایران و با عنوان «ایران و همسایگانش» با حضور چندین کارشناس برگزار شد.
بحث‌های این کنفرانس حول محورهای وضعیت سیاسی و اقتصادی ایران، برنامه هسته‌ای جمهوری اسلامی، تأثیر تحریم‌ها بر حکومت ایران و روابط ایران با همسایگانش بود.
از جمله کارشناسان حاضر در این کنفرانس ژوبین گودرزی، استاد دانشگاه در سوییس و دیود منشری، مورخ از اسرائیل بودند.
ژوبین گودرزی: استفاده از بحران هسته ای برای چانه زنی
در این گردهمایی، ژوبین گودرزی، مشاور در سازمان ملل در امور خاورمیانه و استاد و محقق روابط بین‌الملل در دانشگاه «وبستر» ژنو گفت برنامه هسته‌ای جمهوری اسلامی جنبه سیاسی دارد و نه نظامی.
وی توضیح داد که تهران همواره از بحران هسته‌ای برای چانه‌زنی با آمریکا و گرفتن امتیاز استفاده کرده و آمریکا نیز با تأکید بر همین بحران هسته‌ای به دنبال تحت فشار قرار دادن ایران بوده است.
آقای گودرزی تأکید کرد که برنامه هسته‌ای ایران، که در زمان محمدرضا پهلوی آغاز شد، پس از انقلاب اسلامی مدتی به حال تعلیق در آمد و به دنبال جنگ ایران و عراق بود که بحث از سرگیری این برنامه مطرح شد.
این استاد دانشگاه توضیح داد که پس از جنگ ایران و عراق و بمباران‌های عراق، جمهوری اسلامی تصمیم گرفت بار دیگر به پیشبرد برنامه هسته‌ای بیاندیشد.
پس از سقوط صدام حسین در سال ۲۰۰۰ نیز، اگرچه نگرانی از سوی عراق پایان یافته بود، این‌بار مسئله آمریکا مطرح شد و به گفته وی جمهوری اسلامی امکان حمله آمریکا به ایران، پس از عراق، را محتمل دانست.
با این‌حال آقای گودرزی تأکید کرد که هنوز هیچ مدرکی دال بر نظامی بودن برنامه هسته‌ای ایران وجود ندارد و به باور وی جمهوری اسلامی می‌داند در صورتی که برنامه هسته‌ای خود را در بعد نظامی پیش ببرد، پاسخ نظامی در انتظارش خواهد بود.
وی در اظهارات خود بر اهمیت امنیت ملی از دیدگاه جمهوری اسلامی تأکید کرد و توضیح داد ایران می‌خواهد قدرت اصلی در خلیج فارس باشد. وی افزود که ایران به عنوان پرجمعیت‌ترین کشور حوزه خلیج فارس، می‌داند که می‌تواند در منطقه تأثیر گذار باشد.
این پروفسور روابط بین‌الملل در بخشی دیگر از سخنانش همچنین با اشاره به «بهار عربی» اظهار کرد که این حرکت تأثیر چندانی بر ایران نخواهد گذاشت و حتی افزود سقوط سوریه نیز در این میان چندان حائز اهمیت نیست.
ژوبین گودرزی سیاست خارجی جمهوری اسلامی را بر سه پایه «بقای رژیم، امنیت ملی و صدور انقلاب» استوار دانست.
وی همچنین تأکید کرد که ایران بارها منافع رژیم را بر ایدئولوژی ترجیح داده است و افزود که در زمان سرکوب مسلمانان چچنی توسط روسیه و مسلمانان چین، روابطش با چین و روسیه را بر دفاع از مسلمانان ترجیح داد و هیچ حمایتی از آن‌ها نکرد.
این استاد دانشگاه در بخشی دیگر از سخنانش خاطرنشان کرد تا زمانی که حکومت جمهوری اسلامی در ایران برقرار باشد، ایران و آمریکا هیچ‌گاه به توافق کامل نخواهند رسید و توافقاتشان محدود خواهد بود به مسائل خردی نظیر وضعیت کشورهای همسایه چون عراق و افغانستان.
دیوید منشری: بهار عربی دنباله جنبش اعتراضی ایران بود
در این کنفرانس، دیوید مِنَشری، بنیان‌گذار مرکز ایران‌شناسی در دانشگاه تل‌آویو و پروفسور دپارتمان تاریخ خاورمیانه و آفریقای این دانشگاه در سخنان خود ایران را کشوری «پیچیده» دانست.
وی با تأکید بر این‌که حتی درون حکومت جمهوری اسلامی نیز اختلاف نظر وجود دارد، افزود ایران یک کشور سیاه یا سفید نیست و نمی‌توان یک تعریف مشخص از ایران داد.
آقای مِنَشری که به گفته خود پیش از انقلاب مدت دو سال در دانشگاه تهران به کار تحقیق مشغول بود، به انقلاب سال ۵۷ اشاره کرد و گفت بر اساس مشاهدات وی، اکثر مردم ایران از نتایج انقلاب اسلامی راضی نیستند و معتقدند که این انقلاب ثمره‌ای را که انتظارش را داشتند، به همراه نیاورد.
به باور این استاد تاریخ هدف مردم از انقلاب ۵۷، برقراری حکومت اسلامی نبود، بلکه دغدغه مردم ایران در بیش از یک قرن گذشته حکمفرمایی عدالت سیاسی و اجتماعی بوده است.
وی با اظهار این‌که برخی می‌گویند شاه ایران دموکرات بود، گفت این طور نیست و افزود زمانی که پیش از انقلاب مدتی را در ایران سپری کرد، مفهوم دیکتاتوری را درک کرد، اگرچه به باور وی انقلاب اسلامی شرایط را بدتر کرد.
دیوید منشری تأکید کرد مشکل ایران نه آمریکا است و نه اسرائیل و بلکه درون خود جامعه ایران نهفته است.
وی جامعه مدنی ایران را یکی از پیشرفته‌ترین و بهترین مثال‌های موجود در خاورمیانه دانست و افزود جنبش زنان و سازمان دانشجویی ایران از پیشروترین نمونه‌ها در خاورمیانه است.
او اظهار کرد که به باور وی «بهار عربی» دنباله اعتراض‌های انتخاباتی سال ۱۳۸۸ در ایران بود و تأکید کرد مهم نیست که نتیجه این اعتراض‌ها در ایران چه شد، مهم این است که آغازگر حرکتی بود که به «بهار عربی» منتهی شد.
وی با توضیح این‌که هیچ‌گاه در طول تاریخ هیچ انقلابی قابل پیش‌بینی نبوده، گفت در مورد ایران نیز نمی‌توان چیزی را پیش‌بینی کرد، اما آنچه به باور وی واضح است، این است که مردم ایران در حال پیشرفت و حرکت رو به جلو هستند.
آقای منشری در پایان افزود: «من به نوع حکومت ایران کاری ندارم، فقط می‌دانم سیاست‌های باید تغییر کنند. من به مردم ایران اعتقاد دارم و می‌دانم که دست به انتخاب درستی می‌زنند.»
بحث‌های این کنفرانس حول محورهای وضعیت سیاسی و اقتصادی ایران، برنامه هسته‌ای جمهوری اسلامی، تأثیر تحریم‌ها بر حکومت ایران و روابط ایران با همسایگانش بود.
از جمله کارشناسان حاضر در این کنفرانس ژوبین گودرزی، استاد دانشگاه در سوییس و دیود منشری، مورخ از اسرائیل بودند.
ژوبین گودرزی: استفاده از بحران هسته ای برای چانه زنی
در این گردهمایی، ژوبین گودرزی، مشاور در سازمان ملل در امور خاورمیانه و استاد و محقق روابط بین‌الملل در دانشگاه «وبستر» ژنو گفت برنامه هسته‌ای جمهوری اسلامی جنبه سیاسی دارد و نه نظامی.
وی توضیح داد که تهران همواره از بحران هسته‌ای برای چانه‌زنی با آمریکا و گرفتن امتیاز استفاده کرده و آمریکا نیز با تأکید بر همین بحران هسته‌ای به دنبال تحت فشار قرار دادن ایران بوده است.
آقای گودرزی تأکید کرد که برنامه هسته‌ای ایران، که در زمان محمدرضا پهلوی آغاز شد، پس از انقلاب اسلامی مدتی به حال تعلیق در آمد و به دنبال جنگ ایران و عراق بود که بحث از سرگیری این برنامه مطرح شد.
این استاد دانشگاه توضیح داد که پس از جنگ ایران و عراق و بمباران‌های عراق، جمهوری اسلامی تصمیم گرفت بار دیگر به پیشبرد برنامه هسته‌ای بیاندیشد.
پس از سقوط صدام حسین در سال ۲۰۰۰ نیز، اگرچه نگرانی از سوی عراق پایان یافته بود، این‌بار مسئله آمریکا مطرح شد و به گفته وی جمهوری اسلامی امکان حمله آمریکا به ایران، پس از عراق، را محتمل دانست.
با این‌حال آقای گودرزی تأکید کرد که هنوز هیچ مدرکی دال بر نظامی بودن برنامه هسته‌ای ایران وجود ندارد و به باور وی جمهوری اسلامی می‌داند در صورتی که برنامه هسته‌ای خود را در بعد نظامی پیش ببرد، پاسخ نظامی در انتظارش خواهد بود.
وی در اظهارات خود بر اهمیت امنیت ملی از دیدگاه جمهوری اسلامی تأکید کرد و توضیح داد ایران می‌خواهد قدرت اصلی در خلیج فارس باشد. وی افزود که ایران به عنوان پرجمعیت‌ترین کشور حوزه خلیج فارس، می‌داند که می‌تواند در منطقه تأثیر گذار باشد.
این پروفسور روابط بین‌الملل در بخشی دیگر از سخنانش همچنین با اشاره به «بهار عربی» اظهار کرد که این حرکت تأثیر چندانی بر ایران نخواهد گذاشت و حتی افزود سقوط سوریه نیز در این میان چندان حائز اهمیت نیست.
ژوبین گودرزی سیاست خارجی جمهوری اسلامی را بر سه پایه «بقای رژیم، امنیت ملی و صدور انقلاب» استوار دانست.
وی همچنین تأکید کرد که ایران بارها منافع رژیم را بر ایدئولوژی ترجیح داده است و افزود که در زمان سرکوب مسلمانان چچنی توسط روسیه و مسلمانان چین، روابطش با چین و روسیه را بر دفاع از مسلمانان ترجیح داد و هیچ حمایتی از آن‌ها نکرد.
این استاد دانشگاه در بخشی دیگر از سخنانش خاطرنشان کرد تا زمانی که حکومت جمهوری اسلامی در ایران برقرار باشد، ایران و آمریکا هیچ‌گاه به توافق کامل نخواهند رسید و توافقاتشان محدود خواهد بود به مسائل خردی نظیر وضعیت کشورهای همسایه چون عراق و افغانستان.
دیوید منشری: بهار عربی دنباله جنبش اعتراضی ایران بود
در این کنفرانس، دیوید مِنَشری، بنیان‌گذار مرکز ایران‌شناسی در دانشگاه تل‌آویو و پروفسور دپارتمان تاریخ خاورمیانه و آفریقای این دانشگاه در سخنان خود ایران را کشوری «پیچیده» دانست.
وی با تأکید بر این‌که حتی درون حکومت جمهوری اسلامی نیز اختلاف نظر وجود دارد، افزود ایران یک کشور سیاه یا سفید نیست و نمی‌توان یک تعریف مشخص از ایران داد.
آقای مِنَشری که به گفته خود پیش از انقلاب مدت دو سال در دانشگاه تهران به کار تحقیق مشغول بود، به انقلاب سال ۵۷ اشاره کرد و گفت بر اساس مشاهدات وی، اکثر مردم ایران از نتایج انقلاب اسلامی راضی نیستند و معتقدند که این انقلاب ثمره‌ای را که انتظارش را داشتند، به همراه نیاورد.
به باور این استاد تاریخ هدف مردم از انقلاب ۵۷، برقراری حکومت اسلامی نبود، بلکه دغدغه مردم ایران در بیش از یک قرن گذشته حکمفرمایی عدالت سیاسی و اجتماعی بوده است.
وی با اظهار این‌که برخی می‌گویند شاه ایران دموکرات بود، گفت این طور نیست و افزود زمانی که پیش از انقلاب مدتی را در ایران سپری کرد، مفهوم دیکتاتوری را درک کرد، اگرچه به باور وی انقلاب اسلامی شرایط را بدتر کرد.
دیوید منشری تأکید کرد مشکل ایران نه آمریکا است و نه اسرائیل و بلکه درون خود جامعه ایران نهفته است.
وی جامعه مدنی ایران را یکی از پیشرفته‌ترین و بهترین مثال‌های موجود در خاورمیانه دانست و افزود جنبش زنان و سازمان دانشجویی ایران از پیشروترین نمونه‌ها در خاورمیانه است.
او اظهار کرد که به باور وی «بهار عربی» دنباله اعتراض‌های انتخاباتی سال ۱۳۸۸ در ایران بود و تأکید کرد مهم نیست که نتیجه این اعتراض‌ها در ایران چه شد، مهم این است که آغازگر حرکتی بود که به «بهار عربی» منتهی شد.
وی با توضیح این‌که هیچ‌گاه در طول تاریخ هیچ انقلابی قابل پیش‌بینی نبوده، گفت در مورد ایران نیز نمی‌توان چیزی را پیش‌بینی کرد، اما آنچه به باور وی واضح است، این است که مردم ایران در حال پیشرفت و حرکت رو به جلو هستند.
آقای منشری در پایان افزود: «من به نوع حکومت ایران کاری ندارم، فقط می‌دانم سیاست‌های باید تغییر کنند. من به مردم ایران اعتقاد دارم و می‌دانم که دست به انتخاب درستی می‌زنند.»
