فدراسیون جهانی کانو پس از پایان اجلاس این رشته ورزشی در شهر سن پترزبورگ در روسیه اعلام کرد که کلیه فعالیتهای کانو ایران در میادین بینالمللی «به حالت تعلیق درآمده است».
خوزه پرورنا، رئیس فدراسیون جهانی کانو، در نامه ارسالی خود به ایران، درباره تصمیمات کنگره جهانی نوشته است: «فدراسیون قایقرانی ایران تا اطلاع ثانوی محروم میشود. به این معنا که هیچ ورزشکار ایرانی حق شرکت در هیچ یک از رقابتهای کانو درسطح جهانی و قارهای را ندارد. همچنین ایران هیچ نمایندهای در کنگرههای ICF نخواهد داشت. هیچ بودجه بینالمللی در اختیار فدراسیون قایقرانی ایران قرار نخواهد گرفت و حتی هیچ سرمربی خارجی نمیتواند در ایران مربیگری کند.»
در ادامه با تاکید بر رفع تعلیق کانو ایران در صورت بازگشت احمد دنیامالی، رئیس پیشین فدراسیون قایقرانی به این فدراسیون، نوشته شده است: «این محرومیت شامل بازیهای آسیایی، بازیهای جهانی، انتخابی المپیک و هر تورنمنت بینالمللی خواهد بود. این وضعیت تا اطلاع بعدی پابرجا میماند. دنیامالی باید به سمت خود به عنوان رئیس فدراسیون برگردد و هنگامی که او شرایط کانو در ایران را تایید کند، ICF محرومیت را لغو خواهد کرد.»
فدراسیون کانوی ایران در حالی با صراحت از فعالیت در سطح بین المللی محروم شده است که مسئولان فدراسیون قایقرانی و وزارت ورزش بارها با تاکید بر مثبت بودن مذاکرات، خبر تعلیق ایران را تکذیب کرده بودند.
این ماجرا قبل از المپیک لندن نیز رخ داد و وضعیت حضور پاروزنهای ایرانی را مبهم کرد. در آن مقطع، فدراسیون جهانی کانو در نامهای به وزیر ورزش از محرومیت دو پاروزن ایران از شرکت در المپیک لندن خبر داد و احمدرضا طالبیان و آرزو حکیمی بهرغم کسب سهمیه امکان حضور در المپیک را از دست دادند.
در نامه خوزه پرورنا، رئیس فدراسیون جهانی کانو، با اشاره به مکاتبات قبلی آمده بود که ابهامات مطرح شده درباره فرایند غیرقانونی برکناری رئیس قبلی، توسط وزیر ورزش ایران پاسخ مشخصی داده نشده و به همین دلیل فدراسیون جهانی کانو همچنان احمد دنیامالی را به عنوان رئیس فدراسیون کانوی ایران به رسمیت میشناسد.
در آن نامه با صراحت تاکید شد که ایران فقط میتواند با سرپرستی دنیامالی در لندن حاضر شود. وزارت ورزش نیز «شیطنتهایی در عرصه بینالمللی علیه ایران» را عامل شکلگیری این ماجرا میدانست.
با رفع موقت موانع، طالبیان و حکیمی در المپیک لندن پارو زدند، اما مطابق پیشبینیها با نتایجی ضعیف از گردونه بازیها حذف شدند. اما حذف آنها به معنای پایان داستان تعلیق قایقرانی ایران نبود.
سید محمد شروین اسبقیان که به عنوان گزینه دولت، تنها کاندیدای انتخابات قایقرانی بود، در رقابتی بیرقیب و بدون حضور نماینده کمیته المپیک ایران به عنوان رئیس جدید این فدراسیون انتخاب شد. انتخاباتی که گرچه فقط با حضور یک نفر برگزار شد، اما جالب آن که حمید سجادی معاون وزیر ورزش و رئیس مجمع در آغاز جلسه گفت: «امیدوارم امروز اعضای مجمع بهترین فرد را انتخاب کنند!»
در آن برهه برخی نمایندگان مجلس به خاطر خطر تعلیق، خواستار توقف تغییرات روسای فدراسیونها از سوی وزارت ورزش شدند. سید مهدی هاشمی از اعضای هیئت اجرایی کمیته ملی المپیک هم به خبرگزاریهای دولتی گفت: «باید در چارچوب قانون رفتار کنیم و بهانه به دست اغیار ندهیم. این رفتار وزارتخانه باعث خواهد شد در آینده هزینههای سنگینتری بپردازیم.»
وزارت ورزش اما تاکید میکرد که المپیک تمام شده و مشکلی پیش نمیآید. در ادامه نیز در عین ناباوری کارشناسان ورزش، بحث استیضاح محمد عباسی وزیر ورزش و امور جوانان منتفی شد. ماجراهایی که سرانجام به محرومیت قطعی کانوی ایران از حضور در میادین بین المللی منجر شده است.
خوزه پرورنا، رئیس فدراسیون جهانی کانو، در نامه ارسالی خود به ایران، درباره تصمیمات کنگره جهانی نوشته است: «فدراسیون قایقرانی ایران تا اطلاع ثانوی محروم میشود. به این معنا که هیچ ورزشکار ایرانی حق شرکت در هیچ یک از رقابتهای کانو درسطح جهانی و قارهای را ندارد. همچنین ایران هیچ نمایندهای در کنگرههای ICF نخواهد داشت. هیچ بودجه بینالمللی در اختیار فدراسیون قایقرانی ایران قرار نخواهد گرفت و حتی هیچ سرمربی خارجی نمیتواند در ایران مربیگری کند.»
در ادامه با تاکید بر رفع تعلیق کانو ایران در صورت بازگشت احمد دنیامالی، رئیس پیشین فدراسیون قایقرانی به این فدراسیون، نوشته شده است: «این محرومیت شامل بازیهای آسیایی، بازیهای جهانی، انتخابی المپیک و هر تورنمنت بینالمللی خواهد بود. این وضعیت تا اطلاع بعدی پابرجا میماند. دنیامالی باید به سمت خود به عنوان رئیس فدراسیون برگردد و هنگامی که او شرایط کانو در ایران را تایید کند، ICF محرومیت را لغو خواهد کرد.»
فدراسیون کانوی ایران در حالی با صراحت از فعالیت در سطح بین المللی محروم شده است که مسئولان فدراسیون قایقرانی و وزارت ورزش بارها با تاکید بر مثبت بودن مذاکرات، خبر تعلیق ایران را تکذیب کرده بودند.
این ماجرا قبل از المپیک لندن نیز رخ داد و وضعیت حضور پاروزنهای ایرانی را مبهم کرد. در آن مقطع، فدراسیون جهانی کانو در نامهای به وزیر ورزش از محرومیت دو پاروزن ایران از شرکت در المپیک لندن خبر داد و احمدرضا طالبیان و آرزو حکیمی بهرغم کسب سهمیه امکان حضور در المپیک را از دست دادند.
در نامه خوزه پرورنا، رئیس فدراسیون جهانی کانو، با اشاره به مکاتبات قبلی آمده بود که ابهامات مطرح شده درباره فرایند غیرقانونی برکناری رئیس قبلی، توسط وزیر ورزش ایران پاسخ مشخصی داده نشده و به همین دلیل فدراسیون جهانی کانو همچنان احمد دنیامالی را به عنوان رئیس فدراسیون کانوی ایران به رسمیت میشناسد.
در آن نامه با صراحت تاکید شد که ایران فقط میتواند با سرپرستی دنیامالی در لندن حاضر شود. وزارت ورزش نیز «شیطنتهایی در عرصه بینالمللی علیه ایران» را عامل شکلگیری این ماجرا میدانست.
با رفع موقت موانع، طالبیان و حکیمی در المپیک لندن پارو زدند، اما مطابق پیشبینیها با نتایجی ضعیف از گردونه بازیها حذف شدند. اما حذف آنها به معنای پایان داستان تعلیق قایقرانی ایران نبود.
سید محمد شروین اسبقیان که به عنوان گزینه دولت، تنها کاندیدای انتخابات قایقرانی بود، در رقابتی بیرقیب و بدون حضور نماینده کمیته المپیک ایران به عنوان رئیس جدید این فدراسیون انتخاب شد. انتخاباتی که گرچه فقط با حضور یک نفر برگزار شد، اما جالب آن که حمید سجادی معاون وزیر ورزش و رئیس مجمع در آغاز جلسه گفت: «امیدوارم امروز اعضای مجمع بهترین فرد را انتخاب کنند!»
در آن برهه برخی نمایندگان مجلس به خاطر خطر تعلیق، خواستار توقف تغییرات روسای فدراسیونها از سوی وزارت ورزش شدند. سید مهدی هاشمی از اعضای هیئت اجرایی کمیته ملی المپیک هم به خبرگزاریهای دولتی گفت: «باید در چارچوب قانون رفتار کنیم و بهانه به دست اغیار ندهیم. این رفتار وزارتخانه باعث خواهد شد در آینده هزینههای سنگینتری بپردازیم.»
وزارت ورزش اما تاکید میکرد که المپیک تمام شده و مشکلی پیش نمیآید. در ادامه نیز در عین ناباوری کارشناسان ورزش، بحث استیضاح محمد عباسی وزیر ورزش و امور جوانان منتفی شد. ماجراهایی که سرانجام به محرومیت قطعی کانوی ایران از حضور در میادین بین المللی منجر شده است.