جدیدترین گزارش بانک جهانی از چشمانداز جهانی اقتصاد در سال ۲۰۱۱ حاکی از آن است که رشد ۱.۵ درصدی تولید ناخالص داخلی ایران «به دلیل انزوای اقتصادی روزافزون» احتمالا در سال جاری میلادی نیز افزایش چشمگیری نخواهد داشت.
بر اساس این گزارش بانک جهانی که روز پنجشنبه گذشته منتشر شد، جمهوری اسلامی ایران سه سال پیدرپی یعنی از ۲۰۰۸ تا ۲۰۱۰ را با نرخ رشد پایین پشت سر گذاشته است.
در این گزارش نرخ رشد تولید ناخالص داخلی ایران در سال ۲۰۰۸ حدود ۲.۳ درصد، در سال ۲۰۰۹ حدود ۱.۴ درصد، و در سال ۲۰۱۰ حدودا همین مقدار ثبت شده است.
به این ترتیب نرخ رشد ایران در سال ۲۰۱۰ کمتر از یک چهارم میانگین نرخ رشد در کشورهای در حال توسعه همچون ارمنستان، آذربایجان، و روسیه بوده است.
این در حالی است که، بنا بر گزارش تازه بانک جهانی، افزایش بهای نفت در سال ۲۰۱۰ بسیار به نفع کشورهای در حال توسعه صادرکننده نفت تمام شده و به افزایش در نرخ رشد کلی منطقه خاورمیانه و شمال آفریقا انجامیده است.
در همین حال در گزارش بانک جهانی میانگین نرخ رشد ایران در سالهای ۲۰۱۰ و ۲۰۱۱ سه درصد پیشبینی شده است.
اما به نظر میرسد منابع داخلی ارزیابی نرخ رشد از بانک جهانی بدبینتر هستند. برای مثال، این منابع شاخص مذکور را برای سال ۱۳۸۷ فقط نیم درصد ارزیابی کردهاند. همین موضوع باعث شده است که بانک مرکزی ایران اصولا از انتشار نرخ رشد کشور خودداری کند.
به گفته منابع خبری داخل ایران، عامل اصلی این وضعیت اختلافی است که بین بانک مرکزی و وزارت صنایع جمهوری اسلامی بر سر ارزیابی نرخ رشد به وجود آمده است.
بانک جهانی در گزارش تازه خود از چشمانداز اقتصادی سال ۲۰۱۱ پیشبینی کرده است که پس از افزایش ۳.۳ درصدی در سال ۲۰۱۰، کشورهای در حال توسعه در منطقه خاورمیانه و شمال آفریقا در سال ۲۰۱۱ شاهد افزایش ۴.۳ درصدی و در سال ۲۰۱۲ افزایش ۴.۴ درصدی خواهند بود.
در همین حال بانک جهانی در گزارش خود پیشبینی کرده است که کشورهای در حال توسعه در سال ۲۰۱۰ هفت درصد، در سال ۲۰۱۱ شش درصد، و در سال ۲۰۱۲ حدود ۶.۱ درصد رشد داشته باشند. به این ترتیب رشد در این کشورها از رشد در کشورهای با درآمد بالا بسیار بیشتر خواهد بود.
پیشبینی بانک جهانی برای رشد کشورهای دارای درآمد بالا چنین است: ۲.۸ درصد در سال ۲۰۱۰، ۲.۴ در سال ۲۰۱۱ و ۲.۷ در سال ۲۰۱۲.
بر اساس این گزارش بانک جهانی که روز پنجشنبه گذشته منتشر شد، جمهوری اسلامی ایران سه سال پیدرپی یعنی از ۲۰۰۸ تا ۲۰۱۰ را با نرخ رشد پایین پشت سر گذاشته است.
در این گزارش نرخ رشد تولید ناخالص داخلی ایران در سال ۲۰۰۸ حدود ۲.۳ درصد، در سال ۲۰۰۹ حدود ۱.۴ درصد، و در سال ۲۰۱۰ حدودا همین مقدار ثبت شده است.
به این ترتیب نرخ رشد ایران در سال ۲۰۱۰ کمتر از یک چهارم میانگین نرخ رشد در کشورهای در حال توسعه همچون ارمنستان، آذربایجان، و روسیه بوده است.
این در حالی است که، بنا بر گزارش تازه بانک جهانی، افزایش بهای نفت در سال ۲۰۱۰ بسیار به نفع کشورهای در حال توسعه صادرکننده نفت تمام شده و به افزایش در نرخ رشد کلی منطقه خاورمیانه و شمال آفریقا انجامیده است.
در همین حال در گزارش بانک جهانی میانگین نرخ رشد ایران در سالهای ۲۰۱۰ و ۲۰۱۱ سه درصد پیشبینی شده است.
اما به نظر میرسد منابع داخلی ارزیابی نرخ رشد از بانک جهانی بدبینتر هستند. برای مثال، این منابع شاخص مذکور را برای سال ۱۳۸۷ فقط نیم درصد ارزیابی کردهاند. همین موضوع باعث شده است که بانک مرکزی ایران اصولا از انتشار نرخ رشد کشور خودداری کند.
به گفته منابع خبری داخل ایران، عامل اصلی این وضعیت اختلافی است که بین بانک مرکزی و وزارت صنایع جمهوری اسلامی بر سر ارزیابی نرخ رشد به وجود آمده است.
بانک جهانی در گزارش تازه خود از چشمانداز اقتصادی سال ۲۰۱۱ پیشبینی کرده است که پس از افزایش ۳.۳ درصدی در سال ۲۰۱۰، کشورهای در حال توسعه در منطقه خاورمیانه و شمال آفریقا در سال ۲۰۱۱ شاهد افزایش ۴.۳ درصدی و در سال ۲۰۱۲ افزایش ۴.۴ درصدی خواهند بود.
در همین حال بانک جهانی در گزارش خود پیشبینی کرده است که کشورهای در حال توسعه در سال ۲۰۱۰ هفت درصد، در سال ۲۰۱۱ شش درصد، و در سال ۲۰۱۲ حدود ۶.۱ درصد رشد داشته باشند. به این ترتیب رشد در این کشورها از رشد در کشورهای با درآمد بالا بسیار بیشتر خواهد بود.
پیشبینی بانک جهانی برای رشد کشورهای دارای درآمد بالا چنین است: ۲.۸ درصد در سال ۲۰۱۰، ۲.۴ در سال ۲۰۱۱ و ۲.۷ در سال ۲۰۱۲.