خانوادهی محمد پورعبدالله، دانشجویی که از بهمن ماه سال گذشته در بازداشت به سر میبرد، میگویند فرزندشان به شش سال زندان محکوم شده است.
شعبهی پانزده دادگاه انقلاب تهران اتهامهای محمد پورعبدالله را «اجتماع و اقدام بر ضد امنیت داخلی» و همچنین «تبلیغ علیه نظام جمهوری اسلامی» ذکر کرده است.
لطفالله پورعبدالله، پدر این دانشجو در گفتوگو با رادیو فردا در بارهی صدور حکم چنین میگوید: روز ۱۸ آذرماه صبح زود پسرم از زندان قزل حصار تلفن زد ( او در زندان قزل حصار به تلفن دسترسی دارد) و گفت مرا به دادگاه میبرند تا حکم دادگاه را ابلاغ کنند.
من در رشت بودم و همسرم در تهران بود و به دادسرای انقلاب رفت تا هم پسرمان را ببيند و هم حکم را بداند. حدود ساعت دو به محمد ابلاغ میکنند که حکمش شش سال حبس تعزيری است و او هم زير حکم اعتراض خود را مینويسد.
همسرم به من تلفن زد و گفت برای محمد شش سال حبس تعزيری تعيين کردهاند. ما هم به وکلايمان آقايان دادخواه و مصطفايی و خانم صباغی گفتيم که چنين حکمیصادر شده و آنها گفتند که برای اعتراض و تجديد نظر در حکم اقدام میکنند.
آن طور که در خبرها آمده اتهاماتی که به پسر شما وارد شده اجتماع و اقدام عليه امنيت داخلی و تبليغ عليه نظام جمهوری اسلامی است. اتهام اجتماع و اقدام عليه امنيت داخلی به ماجرای ۱۶ آذر دو سال پيش برمیگردد؟
بله، پسرم در ۱۶ آذر سال ۸۷ که اصلاً دانشگاه نرفت و سال ۸۸ هم که در زندان بود، پس میماند اجتماع ۱۶ آذر سال ۸۶ .
گويا دو سال پيش آقای پور عبدالله بعد از ۱۶ آذر زندانی شد؟
بله، دی ماه سال ۸۶ او را بازداشت کردند و در اسفندماه با وثيقه ۸۰ ميليون تومانی آزاد شد.
و بعد برای بار دوم زندانی شد؟
بله، بار دوم در بهمن ماه سال ۸۷ بازداشت شد.
آن طور که در خبرها آمده، آقای پور عبدالله تا کنون در مجموع حدود ۳۰۰ روز در زندان به سر برده است؟
بله، اگر همه را روی هم حساب کنيم بيش از ۳۰۰ روز میشود.
پسر شما دانشجوی رشته شيمی است؟
بله، او تنها پسر خانواده ما است. محمد، دانش آموز دبيرستان تيزهوشان بود و بعد از اتمام دبيرستان، در کنکور رشته مهندسی شيمی دانشگاه تهران قبول شد.
سال ۸۶ ترم آخر او بود که به اين وقايع خورد و بازداشت شد. وقتی از زندان آزاد شد نتوانست تمرکز روحی و روانی خود را به دست آورد و ترم را بگذراند، آن ترم مشروط شد و ترم را حذف کرد.
وکلای او چقدر اميدوار هستند که بتوانند در حکم تخفيف بگيرند؟
آن طور که عرف قضايی تا به حال نشان داده، اين حکم بايد تغيير کند، ولی در سيستم قضايی ايران هيچ چيز قابل پيشبينی نيست و بستگی به قاضی و ساير مسايل دارد.
آنها مدارک مستند و محکمهپسندی که بخواهند برای صدور چنين حکمی ارائه دهند، ندارند و وکلا انتظار دارند که برائت پسرم را بگيرند. ما هم اميدواريم اين حکم بشکند چون اين حکم برای پسرم خيلی سنگين است.
شعبهی پانزده دادگاه انقلاب تهران اتهامهای محمد پورعبدالله را «اجتماع و اقدام بر ضد امنیت داخلی» و همچنین «تبلیغ علیه نظام جمهوری اسلامی» ذکر کرده است.
لطفالله پورعبدالله، پدر این دانشجو در گفتوگو با رادیو فردا در بارهی صدور حکم چنین میگوید: روز ۱۸ آذرماه صبح زود پسرم از زندان قزل حصار تلفن زد ( او در زندان قزل حصار به تلفن دسترسی دارد) و گفت مرا به دادگاه میبرند تا حکم دادگاه را ابلاغ کنند.
محمد پورعبدالله:
همسرم به من تلفن زد و گفت برای محمد شش سال حبس تعزيری تعيين کردهاند. ما هم به وکلايمان آقايان دادخواه و مصطفايی و خانم صباغی گفتيم که چنين حکمیصادر شده و آنها گفتند که برای اعتراض و تجديد نظر در حکم اقدام میکنند.
آن طور که در خبرها آمده اتهاماتی که به پسر شما وارد شده اجتماع و اقدام عليه امنيت داخلی و تبليغ عليه نظام جمهوری اسلامی است. اتهام اجتماع و اقدام عليه امنيت داخلی به ماجرای ۱۶ آذر دو سال پيش برمیگردد؟
بله، پسرم در ۱۶ آذر سال ۸۷ که اصلاً دانشگاه نرفت و سال ۸۸ هم که در زندان بود، پس میماند اجتماع ۱۶ آذر سال ۸۶ .
گويا دو سال پيش آقای پور عبدالله بعد از ۱۶ آذر زندانی شد؟
بله، دی ماه سال ۸۶ او را بازداشت کردند و در اسفندماه با وثيقه ۸۰ ميليون تومانی آزاد شد.
و بعد برای بار دوم زندانی شد؟
بله، بار دوم در بهمن ماه سال ۸۷ بازداشت شد.
آن طور که در خبرها آمده، آقای پور عبدالله تا کنون در مجموع حدود ۳۰۰ روز در زندان به سر برده است؟
بله، اگر همه را روی هم حساب کنيم بيش از ۳۰۰ روز میشود.
پسر شما دانشجوی رشته شيمی است؟
بله، او تنها پسر خانواده ما است. محمد، دانش آموز دبيرستان تيزهوشان بود و بعد از اتمام دبيرستان، در کنکور رشته مهندسی شيمی دانشگاه تهران قبول شد.
سال ۸۶ ترم آخر او بود که به اين وقايع خورد و بازداشت شد. وقتی از زندان آزاد شد نتوانست تمرکز روحی و روانی خود را به دست آورد و ترم را بگذراند، آن ترم مشروط شد و ترم را حذف کرد.
وکلای او چقدر اميدوار هستند که بتوانند در حکم تخفيف بگيرند؟
آن طور که عرف قضايی تا به حال نشان داده، اين حکم بايد تغيير کند، ولی در سيستم قضايی ايران هيچ چيز قابل پيشبينی نيست و بستگی به قاضی و ساير مسايل دارد.
آنها مدارک مستند و محکمهپسندی که بخواهند برای صدور چنين حکمی ارائه دهند، ندارند و وکلا انتظار دارند که برائت پسرم را بگيرند. ما هم اميدواريم اين حکم بشکند چون اين حکم برای پسرم خيلی سنگين است.