در انتخابات کنفدراسيون فوتبال آسيا شيخ سلمان بحرينی که از حمايت شورای المپيک آسيا برخوردار بود، به عنوان رييس جديد اين کنفدراسيون انتخاب شد.
او پس از بن‌همام دومين نفری است که از خاورميانه و حوزه خليج فارس به رياست فوتبال آسيا می‌رسد.
انتخابات AFC در سال ۲۰۱۳ صحنه رقابت نمايندگان بحرين و امارات شد و نقش ايران در اين گزينش، رايی بود که بايد به نام کانديدای مورد نظر در صندوق انداخته می‌شد. شيخ سلمان با ۳۳ رای سکان فوتبال آسيا را در دست گرفت و آرای اعضای کنفدراسيون برای حضور در هيات اجرايی فيفا را هم کسب کرد.
پس از شيخ سلمان، ماکودی از تايلند با هفت رای و يوسف سرکال از امارات با شش رای قرار گرفتند. اگر سلمان در صحنه حاضر نمی‌شد، آرای حاميان او به سرکال اماراتی می‌رسيد.
سرکال فروردين پارسال در حالی که فقط چهار روز به برگزاری ديدار دوستانه ايران و امارات باقی مانده بود، در اقدامی يکجانبه از لغو اين مسابقه خبر داد. او علت تصميم خود را سفر محمود احمدی‌نژاد به جزيره ابوموسی عنوان کرده بود.
با اين حال اسفند پارسال سايت الکاس قطر به نقل از علی کفاشيان نوشت که ايران از يوسف سرکال حمايت خواهد کرد. رييس فدراسيون فوتبال امارات خودش در اين باره گفت از اين‌که تحت حمايت علنی ايران قرار گرفته خوشحال است.
کفاشيان اما پس از انتخابات گفته است بی‌طرف بوده. اين در حالی است که او رای خود را واريز کرده! رييس فدراسيون فوتبال ايران، اين ادعا که انتخاب شيخ سلمان تاثيری منفی بر فوتبال ايران خواهد گذاشت را رد کرد.
سرکال شيخ سلمان را متهم کرده که با حمايت‌های رسمی شورای المپيک آسيا انتخابات را برده. شيخ سلمان هم به رويترز گفته اين اتفاق در انتخابات طبيعی است. اگر شيخ حمد رييس شورای المپيک آسيا بخواهد از من حمايت کند در ابراز عقيده‌اش آزاد است.
شيخ حمد کويتی در سايت فدراسيون فوتبال کويت ضمن تمجيد از شيخ سلمان بحرينی گفته بود او توانايی لازم برای رهبری فوتبال آسيا را دارد. سرکال هم پس از شکست در انتخابات گفت از همه سناريو‌ها باخبر بودم.
تاريخچه کنفدراسيون فوتبال آسيا
کنفدراسيون فوتبال آسيا را در دهه ۵۰ ميلادی هنگ‌کنگی ها هدايت می‌کردند. لو مان کام نخستين رييس فوتبال آسيا سال ۱۹۵۴ به اين سمت رسيد و پس از او هم سه هموطنش عهده‌دار رياست فوتبال در قاره کهن شدند.
تونکو عبدالرحمان اولين نخست وزير کشور مالزی، پنحمين رييس فوتبال آسيا بود که از سال ۱۹۵۸ به مدت هجده سال عهده‌دار اين مسئوليت شد. ايران در دوران رياست او سه بار به المپيک راه يافت و دو بار فاتح جام ملت‌های آسيا شد.
کامبيز آتابای ششمين نفری بود که روی کرسی رياست فوتبال آسيا نشست و مسئوليت او تا زمان وقوع انقلاب اسلامی تداوم داشت. پدرش ابوالفتح آتابای معاون وزير دربار بود و خود نيز رييس انجمن سلطنتی اسب و رييس تشريفات دربار. او پس از انقلاب رييس دفتر فرح پهلوی شد.
آتابای در سال ۱۳۵۱ رييس فدراسيون فوتبال ايران شد و ليگ تخت‌جمشيد را پايه گذاری کرد. چهار قهرمانی در جوانان آسيا، صعود به جام‌جهانی آرژانتين، قهرمانی در جام ملت‌های۱۹۷۶، فتح بازی‌های آسيايی تهران و صعود به دو المپيک مونترال و مسکو از ثمرات برگزاری اين ليگ بود.
تصويب نهايی اخراج اسراييل از جدول رقابت‌های فوتبال آسيا با رای قاطع کشورهای عربی در دوران رياست آتابای رقم خورد؛ گرچه ايران در آن مقطع چنين موضعی نداشت. تايوان هم در دوران رياست آتابای از شرکت در مسابقات فوتبال آسيا محروم شد.
پس از انقلاب اسلامی، تان سری حمزه از مالزی جای آتابای را گرفت و هجده سال رياست کرد. تحريم جام جهانی ۱۹۸۶ و عدم حضور در مسابقات مقدماتی جام جهانی ۱۹۸۲ از سوی ايران در دوران رياست او اتفاق افتاد.
احمد شاه سومين رييس مالزيايی فوتبال آسياست که صعود ايران به جام جهانی ۱۹۹۸ در دوران رياست او رقم خورد. او جای خود را به محمد بن‌همام قطری داد که حدود دهسال حرف اول فوتبال آسيا را زد و طی آن مدت، ايران راهی جام جهانی ۲۰۰۶ شد.
پس از محروميت بن‌همام از سوی فيفا به اتهام پرداخت رشوه، ژانگ جيلونگ چينی به مدت دو سال جايگزين او شد. سلمان آل‌خليفه نيز يازدهمين رييس در تاريخ فوتبال آسياست که در اولين اظهار نظر با نارضايتی از بحران تبانی در فوتبال آسيا گفته: بايد به روی اين چالش که يک بيماری است متمرکز شويم. تحمل ما مقابل تبانی و فساد صفر است و بايد با حمايت دولت‌ها به مقابله با اين پديده برخيزيم.
او پس از بن‌همام دومين نفری است که از خاورميانه و حوزه خليج فارس به رياست فوتبال آسيا می‌رسد.
انتخابات AFC در سال ۲۰۱۳ صحنه رقابت نمايندگان بحرين و امارات شد و نقش ايران در اين گزينش، رايی بود که بايد به نام کانديدای مورد نظر در صندوق انداخته می‌شد. شيخ سلمان با ۳۳ رای سکان فوتبال آسيا را در دست گرفت و آرای اعضای کنفدراسيون برای حضور در هيات اجرايی فيفا را هم کسب کرد.
پس از شيخ سلمان، ماکودی از تايلند با هفت رای و يوسف سرکال از امارات با شش رای قرار گرفتند. اگر سلمان در صحنه حاضر نمی‌شد، آرای حاميان او به سرکال اماراتی می‌رسيد.
سرکال فروردين پارسال در حالی که فقط چهار روز به برگزاری ديدار دوستانه ايران و امارات باقی مانده بود، در اقدامی يکجانبه از لغو اين مسابقه خبر داد. او علت تصميم خود را سفر محمود احمدی‌نژاد به جزيره ابوموسی عنوان کرده بود.
با اين حال اسفند پارسال سايت الکاس قطر به نقل از علی کفاشيان نوشت که ايران از يوسف سرکال حمايت خواهد کرد. رييس فدراسيون فوتبال امارات خودش در اين باره گفت از اين‌که تحت حمايت علنی ايران قرار گرفته خوشحال است.
کفاشيان اما پس از انتخابات گفته است بی‌طرف بوده. اين در حالی است که او رای خود را واريز کرده! رييس فدراسيون فوتبال ايران، اين ادعا که انتخاب شيخ سلمان تاثيری منفی بر فوتبال ايران خواهد گذاشت را رد کرد.
سرکال شيخ سلمان را متهم کرده که با حمايت‌های رسمی شورای المپيک آسيا انتخابات را برده. شيخ سلمان هم به رويترز گفته اين اتفاق در انتخابات طبيعی است. اگر شيخ حمد رييس شورای المپيک آسيا بخواهد از من حمايت کند در ابراز عقيده‌اش آزاد است.
شيخ حمد کويتی در سايت فدراسيون فوتبال کويت ضمن تمجيد از شيخ سلمان بحرينی گفته بود او توانايی لازم برای رهبری فوتبال آسيا را دارد. سرکال هم پس از شکست در انتخابات گفت از همه سناريو‌ها باخبر بودم.
تاريخچه کنفدراسيون فوتبال آسيا
کنفدراسيون فوتبال آسيا را در دهه ۵۰ ميلادی هنگ‌کنگی ها هدايت می‌کردند. لو مان کام نخستين رييس فوتبال آسيا سال ۱۹۵۴ به اين سمت رسيد و پس از او هم سه هموطنش عهده‌دار رياست فوتبال در قاره کهن شدند.
تونکو عبدالرحمان اولين نخست وزير کشور مالزی، پنحمين رييس فوتبال آسيا بود که از سال ۱۹۵۸ به مدت هجده سال عهده‌دار اين مسئوليت شد. ايران در دوران رياست او سه بار به المپيک راه يافت و دو بار فاتح جام ملت‌های آسيا شد.
کامبيز آتابای ششمين نفری بود که روی کرسی رياست فوتبال آسيا نشست و مسئوليت او تا زمان وقوع انقلاب اسلامی تداوم داشت. پدرش ابوالفتح آتابای معاون وزير دربار بود و خود نيز رييس انجمن سلطنتی اسب و رييس تشريفات دربار. او پس از انقلاب رييس دفتر فرح پهلوی شد.
آتابای در سال ۱۳۵۱ رييس فدراسيون فوتبال ايران شد و ليگ تخت‌جمشيد را پايه گذاری کرد. چهار قهرمانی در جوانان آسيا، صعود به جام‌جهانی آرژانتين، قهرمانی در جام ملت‌های۱۹۷۶، فتح بازی‌های آسيايی تهران و صعود به دو المپيک مونترال و مسکو از ثمرات برگزاری اين ليگ بود.
تصويب نهايی اخراج اسراييل از جدول رقابت‌های فوتبال آسيا با رای قاطع کشورهای عربی در دوران رياست آتابای رقم خورد؛ گرچه ايران در آن مقطع چنين موضعی نداشت. تايوان هم در دوران رياست آتابای از شرکت در مسابقات فوتبال آسيا محروم شد.
پس از انقلاب اسلامی، تان سری حمزه از مالزی جای آتابای را گرفت و هجده سال رياست کرد. تحريم جام جهانی ۱۹۸۶ و عدم حضور در مسابقات مقدماتی جام جهانی ۱۹۸۲ از سوی ايران در دوران رياست او اتفاق افتاد.
احمد شاه سومين رييس مالزيايی فوتبال آسياست که صعود ايران به جام جهانی ۱۹۹۸ در دوران رياست او رقم خورد. او جای خود را به محمد بن‌همام قطری داد که حدود دهسال حرف اول فوتبال آسيا را زد و طی آن مدت، ايران راهی جام جهانی ۲۰۰۶ شد.
پس از محروميت بن‌همام از سوی فيفا به اتهام پرداخت رشوه، ژانگ جيلونگ چينی به مدت دو سال جايگزين او شد. سلمان آل‌خليفه نيز يازدهمين رييس در تاريخ فوتبال آسياست که در اولين اظهار نظر با نارضايتی از بحران تبانی در فوتبال آسيا گفته: بايد به روی اين چالش که يک بيماری است متمرکز شويم. تحمل ما مقابل تبانی و فساد صفر است و بايد با حمايت دولت‌ها به مقابله با اين پديده برخيزيم.
