پس از يک هفته نگرانی پيرامون امکان عدم شرکت تعدادی از کشورهای عضو در بازی های مشترک المنافع که دهلی ميزبان آن است، سرانجام بزرگترين رويداد ورزشی تاريخ هند در استاد يوم جواهر لعل نهرو گشوده شد.
برگزاری جشنواره های بزرگ ورزشی مانند بازی های المپيک، مسابقات پايانی جام جهانی فوتبال، جام فوتبال اروپا و يا بازی های آسيايی که هر چهار سال يکبار برگزار و نگاه صد ها ميليون بيننده را بخود جلب ميکنند، طی چند دهه اخير هدف کشورهايی قرار گرفته که قصد داشته اند تولد تازه خود را در جامعه جهانی جشن بگيرند.
ايران در دهه هفتاد ميلادی از جمله اين کشور ها بود. بعد از برگزاری موفق هفتمين دوره بازيهای آسيايی در سال ۱۹۷۴ و کسب مقام دوم بازی ها بعد از ژاپن، تهران سودای برگزاری بازی های المپيک را در سر داشت. در صورت پيش نيامدن انقلاب اسلامی سال ۱۹۷۹ ايران برای ميزبانی المپيک ۱۹۸۸ از کره ، ميزبان نهايی بازيها، دارای شانس بيشتری بود داشت.
آفريقای جنوبی با برگزاری مسابقات پايانی جام جهانی فوتبال در همين مسير قرار گرفت. برزيل قدرت رو به رشد تازه ای است که در سال ۲۰۱۴ ميزبان جام جهانی فوتبال و در سال ۲۰۱۶ ميزبان بازی های المپيک تابستانی خواهد بود.
پيش گامی چين
برگزاری بازی های المپيک سال ۲۰۰۸ در پکن، طبيعت بازی های بزرگ جهانی و بخصوص نگاه مردم دنيا به اين بازی ها را تغيير داد. هدف اصلی چين از برگزاری المپيک ۲۰۰۸ ارائه تصوير تازه ای از خود به جامعه جهانی و شناخته شدن به عنوان يک قدرت بزرگ بود-آرزويی که اينک هند نيز دنبال ميکند .
در جهت رسيدن به اين هدف، دولت چين تمامی امکانات خود را بسيج کرد و علاوه بر بکار گرفتن نيروی انسانی بی پايان و اعمال مديريت با انضباط دولتی، بالغ بر ۴۰ ميليارد دلار در جهت تدارک موفق بازی ها سرمايه گذاشت.
با انجام تحسين برانگيز بازيهای المپيک، چين نه تنها موفق شد که چهره يک کشور پيشرفته و يک قدرت جهانی پيشرو را از خود عرضه کند که همچنين توفيق يافت نگاه ميليون ها مردم جهان را از طبيعت غير آزاد نظام حکومتی آن دور سازد. با برگزاری المپيک ۲۰۰۸ ، چين تولد تازه ای يافت.
تفاوت های هند
در نقطه مقابل چين، که با يک نظام اقتدار گرای سخت گير اداره ميشود، هند دارای حکومتی آزاد و انتخابی است. هزينه کردن دولت از کيسه مردم، به هر عنوان و منظور، بدون جلب رضايت نمايندگان منتخب آنها آسان نيست. با اين وجود دولت هند برای سازمان دادن و برگزاری بازيهای جاری مشترک المنافع سه ميليارد و هشت صد ميليون دلار هزينه کرد.
ضعف های سازمان برگزار کننده گان بازی های مشترک المنافع در دهلی موجب شد که در روزهای پيش از گشايش بازيها همه گزارشهای از گسيختگی امور، آماده نبودن تاسيسات و يا بالا نبودن سطح تجهيزات، بخصوص در خوابگاه های ورزشکاران حکايت کنند. پاره ای از نمايندگان ورزشکاران، دهکده بازيها در دهلی را در مقايسه با دهکده المپيک پکن، تفاوت يک هتل مجلل با يک اردوگاه محلی ورزشی ميديدند- چين با بر گزاری بازی های ۲۰۰۸ مانع را برای پريدن هند بسيار بالا برده بود.
فرو ريختن يک پل عابر پياده تازه ساز در مقابل دهکده محل اقامت ورزشکاران در فاصله چند روز پيش از گشايش بازيها ، موج انتقادات از هند را بيش از پيش تقويت کرد و ورزشکاران استراليا، نيوزيلند، و حتی اسکاتلند که ميزبان دور بعدی بازيها است، تهديد کردند که از شرکت در بازی ها خود داری خواهند کرد.
پيش از آغاز رسمی بازی های دهلی، هند به دليل ضعف سازماندهی، سوء مديريت، فساد مالی و ارزان تمام کردن بنا ها از سوی پيمانکاران سود جو مورد سرزنش شد . بر ترديد اين نارسايی ها از شانس دهلی برای ميزبانی المپيک ۲۰۲۰ که نامزد برگزاری آن شده است خواهد کاست .
شروع قابل قبول
در روز سوم ماه اکتبر سرانجام بازيها با حضور ۵۴ کشور و ۷۲ تيم و در حدود ۷۰۰۰ ورزشکار زن و مرد آغاز شد. مراسم گشايش که از " بالی وود " و محيط فيلمهای هندی تاثير آشکار گرفته بود با نواختن طبل های غولاسا و پايکوبی رنگين رقصندگان و رژه ورزشکاران، ۵۰۰ ميليون بيننده را در داخل و ۱۵۰ تا ۲۵۰ ميليون بيننده ديگر را در بقيه نقاط جهان بخود جلب کرد. از اين لحاظ نيز پکن که بيش از يک ميليارد بيننده تلويزيونی را در سال ۲۰۰۸ بخود جلب کرده بود دهلی را پشت سر گذاشت.
بعد از مراسم گشايش، اميد های تازه ای در هند نسبت به امکان موفق بازيها شکل گرفت. با اين وجود پاره ای گلايه ها نيز همچنان ادامه يافت. منجمله ورزشکاران مشتزن از خرابی ترازو ها ميگفتند که وزن آنها را پس از رفتن به سونا و ظاهرا وزن کم کردن، بيشتر از پيش نشان ميدادند!
در پايان روز دوم مسابقات دهلی، بر خلاف المپيک پکن که طی آن کشور ميزبان از آغاز بازی ها در صدر گيرندگان مدالها جای گرفته بود، هند هنوز رنگ مدال زرد بازيها را بخود نديده بود. آشکار تر از فقر مدال برای هند، کمبود بيننده در مکانهای خالی از تماشاگر مسابقات بود، حال آنکه در المپيک پکن همه روزه تمامی مکانهای مسابقات مملو از جمعيت مينمود. برگزار کننده گان بازی های دهلی اميدوارند که در روزهای تعطيل و انتهای هفته جمعيت بيشتری راهی تماشای مسابقات بشود.
چين که حضور خود را در صحنه های ورزشی جهان با حضور در بازی های آسيايی سال ۱۹۷۴ تهران آغاز کرد اينک يک قدرت شناخته شده ورزشی در جهان است. طی مسابقات المپيک سال ۲۰۰۸ چين ۱۰۰ مدال بدست آورد که از اين تعداد ۵۱ مدال دريافتی طلا بود. در آن بازی ها هند تنها به دريافت ۷ مدال المپيک موفق شد که تنها يکی از آنها ( تير اندازی ) طلا بود. ورزش ملی در هند کريکت است که مسابقات آن در بازی های مشترک المنافع انجام نميگيرد.
سابقه و نتيجه
بازی های مشترک المنافع که در گذشته " بازی های کشور های مشترک المنافع بريتانيا " ناميده ميشد، از سال ۱۹۳۰ تا کنون هر چهار سال يکبار بر گزار شده است. هدف برگزاری بازيها حفظ پيوند مابين کشور هايی است که در گذشته بخشی از امپراطوری بريتانيا محسوب ميشده و يا هنوز به گونه ای در آن جمع قرار دارند.
اولين دور بازی ها در شهر هميلتون کانادا با حضور ۱۱ کشور و ۴۰۰ ورزشکار در هفت رشته ورزشی برگزار شد و شهر ميزبان برای تدارک آن ۳۰.۰۰۰ دلار هزينه کرد. اين بازی ها تنها در سالهای ۱۹۴۲ و ۱۹۴۶ به دليل جنگ تعطيل شدند.
در روز آغاز بازی های دهلی، پايتخت هند بيش از شماره ورزشکاران شرکت کننده، نيرو های نظامی و پليس را، برای مقابله با اقدامات احتمالی تروريستی، بخود ديد.
در مجموع، تلاش هند برای برگزاری نمايشی ورزشی در اندازه های جهانی از هدفهای تعيين شده خود تا حدودی عقب ماند. طی رويداد های با اهميت ورزشی گذشته، يونان در روزهای ابتدايی بازی های المپيک آتن و آفريقای جنوبی طی روز های اوليه بازی های سال جاری فوتبال جام جهانی با انتقادات مشابه روبرو بودند ولی تدريجا امور بازی های بهبود يافت و کشور های ميزبان کارنامه قبولی گرفتند. مشکل اصلی بازی های دهلی همسايگی هند با چين و رقابت بازی های جاری در آن شهر با بازی های خارق العاده ايست که در سال ۲۰۰۸ پکن ميزبان آن بود. دهلی حتی پيش از گشايش بازی های جاری ، نتايج را در تمام رشته ها با فاصله ای زياد به رقيب خود واگذار کرده بود.
برگزاری جشنواره های بزرگ ورزشی مانند بازی های المپيک، مسابقات پايانی جام جهانی فوتبال، جام فوتبال اروپا و يا بازی های آسيايی که هر چهار سال يکبار برگزار و نگاه صد ها ميليون بيننده را بخود جلب ميکنند، طی چند دهه اخير هدف کشورهايی قرار گرفته که قصد داشته اند تولد تازه خود را در جامعه جهانی جشن بگيرند.
ايران در دهه هفتاد ميلادی از جمله اين کشور ها بود. بعد از برگزاری موفق هفتمين دوره بازيهای آسيايی در سال ۱۹۷۴ و کسب مقام دوم بازی ها بعد از ژاپن، تهران سودای برگزاری بازی های المپيک را در سر داشت. در صورت پيش نيامدن انقلاب اسلامی سال ۱۹۷۹ ايران برای ميزبانی المپيک ۱۹۸۸ از کره ، ميزبان نهايی بازيها، دارای شانس بيشتری بود داشت.
آفريقای جنوبی با برگزاری مسابقات پايانی جام جهانی فوتبال در همين مسير قرار گرفت. برزيل قدرت رو به رشد تازه ای است که در سال ۲۰۱۴ ميزبان جام جهانی فوتبال و در سال ۲۰۱۶ ميزبان بازی های المپيک تابستانی خواهد بود.
پيش گامی چين
برگزاری بازی های المپيک سال ۲۰۰۸ در پکن، طبيعت بازی های بزرگ جهانی و بخصوص نگاه مردم دنيا به اين بازی ها را تغيير داد. هدف اصلی چين از برگزاری المپيک ۲۰۰۸ ارائه تصوير تازه ای از خود به جامعه جهانی و شناخته شدن به عنوان يک قدرت بزرگ بود-آرزويی که اينک هند نيز دنبال ميکند .
در جهت رسيدن به اين هدف، دولت چين تمامی امکانات خود را بسيج کرد و علاوه بر بکار گرفتن نيروی انسانی بی پايان و اعمال مديريت با انضباط دولتی، بالغ بر ۴۰ ميليارد دلار در جهت تدارک موفق بازی ها سرمايه گذاشت.
با انجام تحسين برانگيز بازيهای المپيک، چين نه تنها موفق شد که چهره يک کشور پيشرفته و يک قدرت جهانی پيشرو را از خود عرضه کند که همچنين توفيق يافت نگاه ميليون ها مردم جهان را از طبيعت غير آزاد نظام حکومتی آن دور سازد. با برگزاری المپيک ۲۰۰۸ ، چين تولد تازه ای يافت.
تفاوت های هند
در نقطه مقابل چين، که با يک نظام اقتدار گرای سخت گير اداره ميشود، هند دارای حکومتی آزاد و انتخابی است. هزينه کردن دولت از کيسه مردم، به هر عنوان و منظور، بدون جلب رضايت نمايندگان منتخب آنها آسان نيست. با اين وجود دولت هند برای سازمان دادن و برگزاری بازيهای جاری مشترک المنافع سه ميليارد و هشت صد ميليون دلار هزينه کرد.
ضعف های سازمان برگزار کننده گان بازی های مشترک المنافع در دهلی موجب شد که در روزهای پيش از گشايش بازيها همه گزارشهای از گسيختگی امور، آماده نبودن تاسيسات و يا بالا نبودن سطح تجهيزات، بخصوص در خوابگاه های ورزشکاران حکايت کنند. پاره ای از نمايندگان ورزشکاران، دهکده بازيها در دهلی را در مقايسه با دهکده المپيک پکن، تفاوت يک هتل مجلل با يک اردوگاه محلی ورزشی ميديدند- چين با بر گزاری بازی های ۲۰۰۸ مانع را برای پريدن هند بسيار بالا برده بود.
فرو ريختن يک پل عابر پياده تازه ساز در مقابل دهکده محل اقامت ورزشکاران در فاصله چند روز پيش از گشايش بازيها ، موج انتقادات از هند را بيش از پيش تقويت کرد و ورزشکاران استراليا، نيوزيلند، و حتی اسکاتلند که ميزبان دور بعدی بازيها است، تهديد کردند که از شرکت در بازی ها خود داری خواهند کرد.
پيش از آغاز رسمی بازی های دهلی، هند به دليل ضعف سازماندهی، سوء مديريت، فساد مالی و ارزان تمام کردن بنا ها از سوی پيمانکاران سود جو مورد سرزنش شد . بر ترديد اين نارسايی ها از شانس دهلی برای ميزبانی المپيک ۲۰۲۰ که نامزد برگزاری آن شده است خواهد کاست .
شروع قابل قبول
در روز سوم ماه اکتبر سرانجام بازيها با حضور ۵۴ کشور و ۷۲ تيم و در حدود ۷۰۰۰ ورزشکار زن و مرد آغاز شد. مراسم گشايش که از " بالی وود " و محيط فيلمهای هندی تاثير آشکار گرفته بود با نواختن طبل های غولاسا و پايکوبی رنگين رقصندگان و رژه ورزشکاران، ۵۰۰ ميليون بيننده را در داخل و ۱۵۰ تا ۲۵۰ ميليون بيننده ديگر را در بقيه نقاط جهان بخود جلب کرد. از اين لحاظ نيز پکن که بيش از يک ميليارد بيننده تلويزيونی را در سال ۲۰۰۸ بخود جلب کرده بود دهلی را پشت سر گذاشت.
بعد از مراسم گشايش، اميد های تازه ای در هند نسبت به امکان موفق بازيها شکل گرفت. با اين وجود پاره ای گلايه ها نيز همچنان ادامه يافت. منجمله ورزشکاران مشتزن از خرابی ترازو ها ميگفتند که وزن آنها را پس از رفتن به سونا و ظاهرا وزن کم کردن، بيشتر از پيش نشان ميدادند!
در پايان روز دوم مسابقات دهلی، بر خلاف المپيک پکن که طی آن کشور ميزبان از آغاز بازی ها در صدر گيرندگان مدالها جای گرفته بود، هند هنوز رنگ مدال زرد بازيها را بخود نديده بود. آشکار تر از فقر مدال برای هند، کمبود بيننده در مکانهای خالی از تماشاگر مسابقات بود، حال آنکه در المپيک پکن همه روزه تمامی مکانهای مسابقات مملو از جمعيت مينمود. برگزار کننده گان بازی های دهلی اميدوارند که در روزهای تعطيل و انتهای هفته جمعيت بيشتری راهی تماشای مسابقات بشود.
چين که حضور خود را در صحنه های ورزشی جهان با حضور در بازی های آسيايی سال ۱۹۷۴ تهران آغاز کرد اينک يک قدرت شناخته شده ورزشی در جهان است. طی مسابقات المپيک سال ۲۰۰۸ چين ۱۰۰ مدال بدست آورد که از اين تعداد ۵۱ مدال دريافتی طلا بود. در آن بازی ها هند تنها به دريافت ۷ مدال المپيک موفق شد که تنها يکی از آنها ( تير اندازی ) طلا بود. ورزش ملی در هند کريکت است که مسابقات آن در بازی های مشترک المنافع انجام نميگيرد.
سابقه و نتيجه
بازی های مشترک المنافع که در گذشته " بازی های کشور های مشترک المنافع بريتانيا " ناميده ميشد، از سال ۱۹۳۰ تا کنون هر چهار سال يکبار بر گزار شده است. هدف برگزاری بازيها حفظ پيوند مابين کشور هايی است که در گذشته بخشی از امپراطوری بريتانيا محسوب ميشده و يا هنوز به گونه ای در آن جمع قرار دارند.
اولين دور بازی ها در شهر هميلتون کانادا با حضور ۱۱ کشور و ۴۰۰ ورزشکار در هفت رشته ورزشی برگزار شد و شهر ميزبان برای تدارک آن ۳۰.۰۰۰ دلار هزينه کرد. اين بازی ها تنها در سالهای ۱۹۴۲ و ۱۹۴۶ به دليل جنگ تعطيل شدند.
در روز آغاز بازی های دهلی، پايتخت هند بيش از شماره ورزشکاران شرکت کننده، نيرو های نظامی و پليس را، برای مقابله با اقدامات احتمالی تروريستی، بخود ديد.
در مجموع، تلاش هند برای برگزاری نمايشی ورزشی در اندازه های جهانی از هدفهای تعيين شده خود تا حدودی عقب ماند. طی رويداد های با اهميت ورزشی گذشته، يونان در روزهای ابتدايی بازی های المپيک آتن و آفريقای جنوبی طی روز های اوليه بازی های سال جاری فوتبال جام جهانی با انتقادات مشابه روبرو بودند ولی تدريجا امور بازی های بهبود يافت و کشور های ميزبان کارنامه قبولی گرفتند. مشکل اصلی بازی های دهلی همسايگی هند با چين و رقابت بازی های جاری در آن شهر با بازی های خارق العاده ايست که در سال ۲۰۰۸ پکن ميزبان آن بود. دهلی حتی پيش از گشايش بازی های جاری ، نتايج را در تمام رشته ها با فاصله ای زياد به رقيب خود واگذار کرده بود.
