درحاليکه نزديک به يک ماه از بازداشت دو برادر، دکتر آرش علايی و دکتر کاميار علايی، موسسان انسیتو پارس در تهران، می گذرد.
هنوز هيچ اطلاعی از پرونده ی آنها ، اتهاماتشان و محل نگهداريشان در دست نيست ، اعتراضات بين المللی به اين بازداشت ادامه دارد.
برادران علايی دو فعال برجسته در زمينه مبازه با ايدز در ايران هستند که در طول سال ها در زمينه برخورد با مشکلات مربوط به استفاده از مواد مخدر به خصوص در زمينه نقش آن در گسترش «اچ آی وی» فعال بوده اند و نقشی کليدی در وارد کردن اين موضوع به برنامه های بهداشت و درمان ملی داشته اند.
آرش و کاميار علايی علاوه بر فعاليت های خود در رابطه با ايدز در ايران، کارگاه های آموزشی نيز برای مسئولان بهداشتی افغانستان و تاجکيستان برگزار کرده بودند و همچنين سعی در متحد کردن ۱۲ کشور منطقه داشتند تا به طور مشترک برای مبارزه و پيشگيری از ايدز تلاش کنند.
يکی از سازمان های جهانی که هفته ی گذشته و در حمايت از اين دو برادر بيانيه ای منتشرکرده ، سازمان « پزشکان حامی حقوق بشر » است. اين سازمان در سال ۱۹۹۷ برنده ی جايزه ی صلح نوبل شده است.
سوزانا سيرکين، معاون مدير اين سازمان در گفت وگو با راديو فردا درباره ی برادران علايی می گويد : « اين دو برادر اطلاعات درباره ی نحوه ی کار خود و برنامه هايشان را به دنيای بيرون معرفی کردند و تجربيات خود را درباره ی ايران با فعالان اين عرصه در کشورهای مختلف در ميان گذاشتند و با صراحت درباره ی موضوع صحبت کردند.»
- « هيچکس نمی داند که چه اتفاقی رخ داده و اين دو برادر تنها در عرصه ی بهداشت عمومی و مبارزه و پيشگيری با ايدز فعاليت می کردند و فعاليت سياسی نداشته اند.»
وی افزود : « اين اطلاعات درباره کليه فعاليت های اين آقايان در ايران و همچنين کشورهای منطقه بوده است. اين بسيار مهم است چرا که وقتی ما با کسانی که در طول اين سال ها با برداران علايی همکاری کرده اند صحبت کرديم ، همگی بر اين مسئله تاکيد می کردند که اين حرکت آنها ، سابقه ی ايران را به عنوان يک کشوری که در زمينه ی ايدز واعتياد بسيار روشنگرانه و پيشرو حرکت می کند نشان داده است.»
نه فقط بيانيه سازمان « پزشکان حامی حقوق بشر» ، بلکه همه بيانيه هايی که تا کنون توسط موسسات و سازمان های مختلف در حمايت از برادران علايی منتشر شده ، از دولت ايران خواسته اند تا به وضعيت پرونده ی اين دو برادر عادلانه و روشن رسيدگی شود.
این بیانیه ها از دولت ایران می خواهند يا اين دو برادر را آزاد کنند يا اينکه اتهام آنها را مشخص کنند و امکان دسترسی به وکيل را برای آنها مهيا سازند.
دليل دستگيری روشن نيست
از مهمترين مسايلی که در اين پرونده اين روزها خود نمايی می کند اين است که دليل دستگيری اين دو برادر روشن نيست.
از خانم سيرکين درباره ی حدس و گمان هايی که در اينباره زده می شود پرسيدم که وی نيز در پاسخ گفت: « هيچکس نمی داند که چه اتفاقی رخ داده و اين دو برادر تنها در عرصه ی بهداشت عمومی و مبارزه و پيشگيری با ايدز فعاليت می کردند و فعاليت سياسی نداشته اند.»
وی در پايان گفت وگوي خود با راديو فردا اشاره کرد که اين موضوع به جايگاه ايران در جامعه ی بين المللی می تواند لطمه بزند چرا که برنامه های اين دو برادر در جامعه ی پزشکی مربوط به ايدز در دنيا بسيار ارزشمند و مهم است و در نهايت گفت : « دکتر کاميار علايی قرار بود که در کنفرانس بين المللی ايدز که ماه آينده در پايتخت مکزيک برگزار خواهد شد، شرکت کند. ساير شرکت کنندگان در اين کنفرانس و همکاران آقای علايی به شدت نگران وضعيتش هستند و اميدوارند که وی هر چه زودتر آزاد شود و در کنفرانس حضور يابد.»
سال ۲۰۰۶، دکتر کاميار علايی رييس اجرايی انسيتوی پارس در ايران، به عنوان کارشناس سازمان بهداشت جهانی در خاورميانه و آسيای ميانه توانست با دريافت يک بودجه ۱۶ ميليون دلاری، طرح مقابله با بيماری ايدز و ويروس «اچ آی وی» را در منطقه به مرحله اجرا بگذارد.
وی سال گذشته در دانشگاه هاروارد در آمريکا پروژه ای در رابطه با مقابله با بيماری ايدز در ايران به اتمام رسانده بود و تا پيش از سفر به ايران در اواخر ماه گذشته ميلادی، در دانشگاهی در آمريکا، دوره دکترای بهداشت عمومی خود را می گذراند.
