بيست و چهارمين دوره جشنواره بين المللی فيلم توکيو، روز يکشنبه سی ام اکتبر به کار خود پايان داد، در حالی که فرانسوی ها برنده اصلی جوايز اين دوره بودند و سينمای ايران که با فيلم «سوگ» ساخته مرتضی فرشباف در اين جشنواره حضور داشت، سهمی از جوايز نداشت.
جايزه بزرگ جشنواره برای بهترين فيلم که جايزه نقدی وسوسه انگيز پنجاه هزار دلاری است (يکی از بزرگ ترين ارقام نقدی در جشنواره های جهانی فيلم) به فيلم «تسخير ناپذير» ساخته مشترک فيلمسازان فرانسوی، اريک تولدانو و اوليويه ناکاش رسيد.
اين فيلم جمع و جور و ديدنی داستانی واقعی را به تصوير می کشد که در آن اختلاف طبقاتی در سايه دوستی و رفاقت به فراموشی سپرده می شود: يک پولدار فلج که تنها توانايی تکان دادن سرش را دارد، آگهی استخدام يک پرستار تمام وقت منتشر می کند و همه کسانی که برای مصاحبه برای انجام اين کار حاضر شده اند، انگيزه خود را دريافت پول يا دلسوزی و ترحم اعلام می کنند، اما يک پسر جوان سياهپوست بی ادب، تنها می خواهد يک امضای عدم پذيرش از آنها کسب کند تا بتواند حقوق بيکاری اش را بگيرد، اما مرد پولدار که حوصله اش از زندگی سر رفته، او را استخدام می کند و هيجان را به زندگی اش بازمی گرداند.
هر چند فيلم در سايه کليشه ها شکل می گيرد و در نهايت قصد دارد پيام اخلاقی «پول خوشبختی نمی آورد» را به تماشاگران اش بدهد، اما در نهايت به دليل شيوه پرداخت جذاب و نوع نگاه متمايز سازندگان آن که از قصه کليشه ای شان فراتر می روند و سعی دارند نوع نگاه متفاوتی را به زندگی پيشنهاد کنند، فيلم را از ورطه سقوط نجات می دهد و با صحنه هايی ظريف و دلنشين، تماشاگر عام و خاص را در يک تجربه مفرح شريک می کند، در حالی که طنزهای ناب فيلم که همه چيز از جمله مرگ و بيماری را به سخره می کشد، در سراسر فيلم حضور دارد.
بازی هر دو بازيگر اصلی تسخيرناپذير، از نقاط قوت آن در ارتباط با تماشاگر است و اين دو(فرانسوا کلوزه و عمر سی) به حق جايزه پنج هزار دلاری بهترين بازيگر مرد را در جشنواره توکيو نصيب خود کردند.
دومين جايزه مهم جشنواره با عنوان جايزه ويژه هيات داوران به مبلغ بيست هزار دلار به فيلم «جنگلبان و باران» ساخته شوئيچی اوکيتا رسيد که داستان يک جنگلبان تنها را روايت می کند که روزی با يک گروه فيلمبرداری که به جنگل آمده اند روبرو می شود و زمانی که کارگردان جوان فيلم زير فشار دچار بحران عصبی می شود، بين آنها دوستی شکل می گيرد.
گلن کلوز، بازيگر شناخته شده آمريکايی، جايزه بهترين بازيگر زن را برای فيلم ايرلندی «آلبرت نوبز» کسب کرد؛ در نقش زنی تنها در ايرلند قرن نوزدهم که برای حفظ استقلال خود مجبور می شود تظاهر کند که يک مرد است.
جايزه بهترين دستاورد هنری به طور مشترک به دو فيلم «کورا»(دو جيايی) و «کناره گيری»(تونی کايه) رسيد و جايزه اختصاصی تماشاگران برای بهترين فيلم هم نصيب «وقتی خوک ها بال در می آورند» محصول مشترک فرانسه و بلژيک ساخته سيلون استيبال شد.
اما بخش «بادهای آسيا- خاورميانه»، داوران خاص خود را داشت که جايزه ده هزار دلاری اين بخش را به يک فيلم فيليپينی با عنوان «متجاوز» اهدا کردند و فيلم ايرانی «سوگ» اولين فيلم بلند مرتضی فرشباف که نامزد دريافت اين جايزه بود، بی نصيب ماند.
«متجاوز» داستان خانواده ای را بازگو می کند که در شب کريسمس برای برپايی جشن دور هم جمع شده اند، اما سرقتی صورت می گيرد و سوء ظن آنها نسبت به يکديگر تمام مرزها را می شکند و روابط را بر هم می زند.
سه فيلم «آينه ها هيچ وقت دروغ نمی گويند»، «تاتسومی» و «روبات» هم در اين بخش مورد تقدير داوران قرار گرفتند.
جشنواره فيلم توکيو که بزرگ ترين جشنواره فيلم آسيا خوانده می شود، از بيست دوم تا سی ام اکتبر برگزار شد.
جايزه بزرگ جشنواره برای بهترين فيلم که جايزه نقدی وسوسه انگيز پنجاه هزار دلاری است (يکی از بزرگ ترين ارقام نقدی در جشنواره های جهانی فيلم) به فيلم «تسخير ناپذير» ساخته مشترک فيلمسازان فرانسوی، اريک تولدانو و اوليويه ناکاش رسيد.
اين فيلم جمع و جور و ديدنی داستانی واقعی را به تصوير می کشد که در آن اختلاف طبقاتی در سايه دوستی و رفاقت به فراموشی سپرده می شود: يک پولدار فلج که تنها توانايی تکان دادن سرش را دارد، آگهی استخدام يک پرستار تمام وقت منتشر می کند و همه کسانی که برای مصاحبه برای انجام اين کار حاضر شده اند، انگيزه خود را دريافت پول يا دلسوزی و ترحم اعلام می کنند، اما يک پسر جوان سياهپوست بی ادب، تنها می خواهد يک امضای عدم پذيرش از آنها کسب کند تا بتواند حقوق بيکاری اش را بگيرد، اما مرد پولدار که حوصله اش از زندگی سر رفته، او را استخدام می کند و هيجان را به زندگی اش بازمی گرداند.
هر چند فيلم در سايه کليشه ها شکل می گيرد و در نهايت قصد دارد پيام اخلاقی «پول خوشبختی نمی آورد» را به تماشاگران اش بدهد، اما در نهايت به دليل شيوه پرداخت جذاب و نوع نگاه متمايز سازندگان آن که از قصه کليشه ای شان فراتر می روند و سعی دارند نوع نگاه متفاوتی را به زندگی پيشنهاد کنند، فيلم را از ورطه سقوط نجات می دهد و با صحنه هايی ظريف و دلنشين، تماشاگر عام و خاص را در يک تجربه مفرح شريک می کند، در حالی که طنزهای ناب فيلم که همه چيز از جمله مرگ و بيماری را به سخره می کشد، در سراسر فيلم حضور دارد.
گزارش رادیویی محمد عبدی منتقد فیلم از پایان جشنواره توکیو
بازی هر دو بازيگر اصلی تسخيرناپذير، از نقاط قوت آن در ارتباط با تماشاگر است و اين دو(فرانسوا کلوزه و عمر سی) به حق جايزه پنج هزار دلاری بهترين بازيگر مرد را در جشنواره توکيو نصيب خود کردند.
دومين جايزه مهم جشنواره با عنوان جايزه ويژه هيات داوران به مبلغ بيست هزار دلار به فيلم «جنگلبان و باران» ساخته شوئيچی اوکيتا رسيد که داستان يک جنگلبان تنها را روايت می کند که روزی با يک گروه فيلمبرداری که به جنگل آمده اند روبرو می شود و زمانی که کارگردان جوان فيلم زير فشار دچار بحران عصبی می شود، بين آنها دوستی شکل می گيرد.
گلن کلوز، بازيگر شناخته شده آمريکايی، جايزه بهترين بازيگر زن را برای فيلم ايرلندی «آلبرت نوبز» کسب کرد؛ در نقش زنی تنها در ايرلند قرن نوزدهم که برای حفظ استقلال خود مجبور می شود تظاهر کند که يک مرد است.
جايزه بهترين دستاورد هنری به طور مشترک به دو فيلم «کورا»(دو جيايی) و «کناره گيری»(تونی کايه) رسيد و جايزه اختصاصی تماشاگران برای بهترين فيلم هم نصيب «وقتی خوک ها بال در می آورند» محصول مشترک فرانسه و بلژيک ساخته سيلون استيبال شد.
اما بخش «بادهای آسيا- خاورميانه»، داوران خاص خود را داشت که جايزه ده هزار دلاری اين بخش را به يک فيلم فيليپينی با عنوان «متجاوز» اهدا کردند و فيلم ايرانی «سوگ» اولين فيلم بلند مرتضی فرشباف که نامزد دريافت اين جايزه بود، بی نصيب ماند.
«متجاوز» داستان خانواده ای را بازگو می کند که در شب کريسمس برای برپايی جشن دور هم جمع شده اند، اما سرقتی صورت می گيرد و سوء ظن آنها نسبت به يکديگر تمام مرزها را می شکند و روابط را بر هم می زند.
سه فيلم «آينه ها هيچ وقت دروغ نمی گويند»، «تاتسومی» و «روبات» هم در اين بخش مورد تقدير داوران قرار گرفتند.
جشنواره فيلم توکيو که بزرگ ترين جشنواره فيلم آسيا خوانده می شود، از بيست دوم تا سی ام اکتبر برگزار شد.
