ابرهای هی بالاتر و بالاتر میروند. هواشناسان میگویند یافتههای ماهوارهای نشان میدهد که فاصله ابرها از سطح کره زمین از دهه ۱۹۸۰ بیشتر شده و ابرها حرکتی تدریجی به سوی دو قطب داشتهاند.
این اتفاق دقیقا همان چیزی است که مدلهای هواشناسی پیشبینی کرده بودند که در جریان گرمایش کره زمین رخ میدهد.
جوئل نوریس، یک دانشمند متخصص امور جوی کره زمین میگوید که این نخستین مشاهده قابل استناد است که ما درباره اثر گرمایش کره زمین روی ابرها بهدست آوردهایم. نتایج این مشاهدات در مجله معتبر علمی نیچر منتشر شده است.
مشاهده و همینطور شبیهسازی ابرها در مدلهای اقلیمی کار راحتی نیست. به گفته کاترین مارول، یک محقق شرایط اقلیمی در ناسا، این به این خاطر آن است که محققان باید دادههای مربوط به تغییر شکل ابرها را در لحظه اندازهگیری کنند. چراکه ابرها به سرعت تغییر شکل و موقعیت میدهند. بنابراین جمعآوری اطلاعات باید در لحظه انجام شود.
به گزارش ساینتیفیک آمریکن، در سال ۲۰۰۹ تیم تخصصی دکتر نوریس متوجه شدند که مقدار ابرهایی که در عرض میانه قرار دارند نسبت به سال ۱۹۸۳ کمتر شده است. این مشاهدات با پیشبینیهای مربوط به اثرات گرمایش زمین در مورد گسترش نواحی خشک نیمهگرمسیری و هدایت توفانها به سوی دو قطب، مطابقت دارد.
این تیم همچنین متوجه شد که فاصله ابرها در پایان دهه ۲۰۰۰ میلادی از سطح زمین بیشتر شده است.
دکتر ویرابادران، یک دانشمند جو شناس، میگوید: این حقیقت که نتایج مشاهدات علمی با پیشبینیها یکی است، نگرانکننده است.
با این حال کاترین مارول میگوید باید در نظر داشت تغییر جهت و افزایش ارتفاع ابرها هم تحت تاثیر گازهای گلخانهای و هم در نتیجه فعالیت آتشفشانها است.