محمد حقانی٬ رئیس کمیته «باغات» شورای شهر تهران گفته مصوبه این شورا در سال ۱۳۸۲ باعث «نابودی» بسیاری از باغها و درختان این شهر شده و درختان باغهای تهران «نفسهای آخر» خود را میکشند.
آقای حقانی این مطلب را روز شنبه ۱۲ دیماه در گفتوگو با خبرگزاری صدا و سیما بیان کرده و یکی از علتهای از بین رفتن باغها در تهران را «ضعف نظارت» شورای شهر و شهرداری عنوان کرده است.
شورای دوم شهر تهران در سال ۱۳۸۲ با هدف «حفاظت از باغات پایتخت» مشوقهایی را به تصویب رساند که به گفته این عضو شورای شهر این مصوبه «نتیجه عکس» داشته است.
مصوبه «برج-باغها» به برجسازان اجازه ساخت و ساز در ۳۰ درصد از باغهای شمال شهر تهران را میدهد٬ اما حقانی میگوید «متاسفانه» ۵۰ تا ۶۰ درصد سطح باغها به «اشغال» برجها درآمده است.
مرتضی طلایی٬ دیگر عضو شورای شهر تهران نیز به خبرگزاری صدا و سیما گفته «۱۰۰ درصد باغات [شمال تهران] به شکلهای مختلف تصرف و بهجای آن ساخت و ساز شد و چیزی به نام درختان باقی نمانده» است.
پژمان پشمچیزاده٬ معاون شهردار تهران هم در این رابطه اعلام کرده «در اجرای این مصوبه نواقصی وجود دارد و ضروری است تا مصوبه برج باغها بازبینی شود.»
پشمچیزاده اضافه کرده در گذشته «باغات را خشک میکردند تا اجازه احداث بنا بگیرند» و به همین دلیل بود که طرح «برج باغها» تصویب شد تا «تعادلی بین سود انتظاری مالک باغ و ارزش افزوده برای سرمایهگذاری» حاصل شود.
براساس اعلام محمد میرزایی٬ دبیر کمیته محیط زیست و خدمات شهری شورای شهر تهران از زمان اجرای این طرح شش هزار هکتار از باغهای این شهر نابود شده است.
دوم دی ما امسال نیز اعضای شورایاری منطقه یک تهران در صحن علنی شورای شهر با انتقاد از اجرای مصوبه «برج- باغ» از تهدید به تخریب ۱۱۰ باغ در این منطقه خبر دادند.
خبرگزاری مهر هم دوم دی ماه در گزارشی نوشت بررسی مصوبات کمیسیون ماده ۵ نشان میدهد طی سالهای ۹۰ تا ۹۲ بیشترین مجوزهای ساخت و ساز در تهران مربوط به منطقه دو بوده است.
آنطور که این خبرگزاری اعلام کرده کمیسیون ماده ۵ طی این مدت ۱۶۵ مصوبه داشته که ۹۴ مصوبه در حوزه بلندمرتبهسازی و بیشترین آنها مربوط در منطقه یک و شش بوده است.
بر پایه این گزارش٬ منطقه یک شهر تهران ۳۶ مصوبه بلندمرتبهسازی و مناطق ۶، ۳ و ۲ نیز به ترتیب ۱۴، ۱۸و ۲۲ مصوبه بلندمرتبهسازی داشتهاند.
بیشترین بلندمرتبه سازیها نیز در اراضی بایر، باغ، باغ-مسکونی و فضای سبز بوده است.