صندوق کودکان سازمان ملل، یونیسف، اعلام کرد در سال ۲۰۱۷، حمله به کودکانی در مناطق جنگی زندگی می‌کنند، به «مرحله تکان‌دهنده‌ای» رسیده است.
یونیسف در بیانیه‌ای که روز پنجشنبه هفتم دی، صادر کرد، گفت: مهاجمان «آشکارا» به قوانین بین‌المللی که برای حمایت از آسیب‌پذیرین قشر جامعه انسانی تدوین شده است، بی‌اعتنایی می‌کنند.
مانوئل فونتن، مدیر برنامه‌های اضطراری صندوق کودکان سازمان ملل، در این بیانیه می‌گوید: «کودکان در خانه‌های خود، مدارس و زمین‌های بازی ...هدف حمله‌ها و خشونت بی‌رحمانه قرار می‌گیرند.»
به گفته این مقام یونیسف، جهان نباید حساسیت خود را در برابر این حملات از دست بدهد و «چنین سبعیتی نباید به امر عادی جدیدی» تبدیل شود.
یونیسف می‌گوید کودکان در مناقشه‌های جهان به اهداف خط مقدم جبهه‌ها تبدیل شدهاند. به گفته یونیسف، از کودکان در این مناقشه‌ها به عنوان سپر انسانی استفاده می‌شود و مرگ و معلولیت در انتظار آنهاست.
این سازمان تاکید می‌کند سربازگیری اجباری، تجاوز، ازدواج اجباری، بردگی و ربایش کودکان به تاکتیکی متدوال در مناقشه‌های جهان تبدیل شده است؛ از سوریه و یمن گرفته تا نیجریه و میانمار.
یونیسف می‌گوید میلیون‌ها کودک دیگر قربانی غیرمستقیم این مناقشه‌ها هستند و از سوءتغذیه، بیماری و شوک‌های ناشی از جنگ رنج می‌برند؛ کودکانی که از دسترسی به غذا، آب، سرویس بهداشتی و حداقل امکانات درمانی محرومند.
در بیانیه یونیسف به عنوان نمونه به ۸۵۰ هزار کودک از جمهوری دموکراتیک کنگو اشاره شده است که از خانه و کاشانه خود رانده شدهاند و نزدیک به ۳۵۰ هزار تن از آنها از سوءتغذیه حاد رنج می‌برند.
یونیسف می‌افزاید در جنگ هزار روزه یمن، دستکم ۵ هزار کودک کشته یا زخمی شدهاند و ۱۱ میلیون کودک نیز به کمک‌های فوری نیازمندند.
بر اساس این گزارش، در میانمار، کودکان روهنگیا از «خشونت تکان‌دهنده و گسترده» رنج می‌برند و از سرزمین خود رانده شدهاند.
همچنین در سودان جنوبی، ۱۹ هزارسرباز-کودک از سوی گروه‌های درگیر به خدمت گرفته شدهاند.
در شرق اوکراین نیز ۲۲۰ هزار کودک با تهدید مین و دیگر گلوله‌های عمل نکرده روبرو هستند.
این گزارش حاکیست: در جمهوری آفریقای مرکزی هم کودکان در معرض سربازگیری، تجاوز، قتل و آدم‌ربایی هستند.
به گفته یونیسف، در شمال شرق نیجریه و کامرون نیز گروه بوکو حرام ۱۳۵ کودک را مجبور به عملیات انتحاری کرده است.
..............................................................................................................
