دفتر نمایندگی روسیه در پیمان آتلانتیک شمالی گزارشی با عنوان «روسیه، ناتو، واقعیت‌ها و افسانه‌ها» منتشر کرد که در بخشی از آن ناتو را متهم می‌کند که در پوشش مقابله با تهدید موشکی ایران در پی ایجاد سیستمی است که امنیت روسیه را به چالش می‌کشد.
در این گزارش آمده که جالب توجه است که توافق هسته‌ای با ایران تاثیری بر طرح‌های ناتو نداشته و این در حالی است که باراک اوباما رئیس جمهور آمریکا شش سال پیش صراحتا‌ً گفت که با حل شدن مناقشه هسته‌ای ایران، آمریکا انگیزه‌ای برای استقرار سامانههای دفاع ضدموشکی در اروپا نخواهد داشت.
در بخش دیگر از این گزارش مسکو واشینگتن و بروکسل را متهم کرده که به دنبال بهانه‌جویی هستند و اکنون که با ایران درباره مهار کردن برنامه اتمی‌اش توافق حاصل شده، می‌گویند که برنامه موشکی این کشور باعث تهدید است.
به باور دفتر نمایندگی روسیه در ناتو این استدلال‌ها دلیل مضاعف است تا درباره اهداف واقعی طرح‌های ناتو سئوال‌هایی مطرح شود. سرگئی گریبانوف کارشناس نظامی در مسکو معتقد است که طرح پدافند هوایی ناتو در اروپا از ابتدا ربطی به ایران نداشته:
«هدف از این طرح صرفا‌ً خنثی کردن توانایی هسته‌ای روسیه است و از زمانی که روسیه از تهدید‌های اصلی امنیتی آمریکا اعلام شده، این موضوع برای همه روشن است. مسکو کاملا‌ً حق دارد وقتی می‌گوید نام بردن از ایران در ارتباط با این طرح صرفا‌ً بهانه است. اما اذعان واشینگتن به این موضوع تحریک بی‌دلیل مسکو خواهد بود. به همین دلیل مقامات آمریکا همچنان درباره تهدید از سوی کشورهای ثالث سخن به میان می‌آورند.»
طرح پدافند هوایی ناتو در اروپا همواره باعث اختلاف‌های شدید میان روسیه و آمریکا بوده و در پی توافق هسته‌ای شش قدرت جهانی با ایران مسکو اعلام کرد که توجیه واشینگتن برای لزوم پیشبرد این طرح بیش از پیش باورنکردنی است. اما واشینگتن بر آن است که حتی اگر توافق هسته‌ای با ایران اجرایی شود تنها مسئله هسته‌ای را حل خواهد کرد، اما تهدید موشکی از سوی تهران همچنان پابرجاست.
آناتولی گاربوزوف کارشناس نظامی در مسکو در پافشاری واشینگتن بر پیشبرد این طرح، روسیه را مقصر می‌داند:
«آمریکا بارها تاکید کرده سپر دفاع ضدموشکی‌اش علیه روسیه نیست. بلکه علیه کشورهایی همچون ایران است. اما روسیه قانع نشده و در بهترین دوره این مسئله بر مناسبات مسکو و واشینگتن سایه می‌انداخت، چه برسد به این روزها که تنش‌ها به این حد شدت گرفته. اما این سیاست خود روسیه بوده که با تجاوز به اوکراین و اقدامات تحریک‌آمیز در کشورهای ناتو باعث اتفاقی شد که از آن هراس داشت. سپر دفاع ضد موشکی دیگر یک ابزار فشار سیاسی نیست بلکه ارزش نظامی خود را نیز باز یافته.»
سیستم دفاع ضد موشکی ناتو شامل شبکه‌ای از تسلیحات و تجهیزاتی است که می‌تواند موشک‌های تهاجمی را قبل از اصابت به اهداف در اروپا منهدم کند. مقامات ناتو بارها اعلام کرده‌اند که این سیستم برای مقابله با تهدید احتمالی موشکی از سوی کشورهایی همچون ایران ایجاد می‌شود و بر علیه روسیه نیست. اما روسیه بارها از ناتو خواسته است که تعهد حقوقی کتبی بدهد که این سامانه‌ها برای محدود کردن توان بازدارندگی هسته‌ای‌اش به کار گرفته نخواهد شد.
