روز يکشنبه هفته گذشته، محمود احمدی نژاد، رييس جمهوری اسلامی ايران، وزيران صنايع و نفت را از مقام های خود برکنار و سرپرست های جديدی برای اين دو وزارتخانه منصوب کرد.
با توجه به شيوه و ميزان اطلاع رسانی دولت در اين باره، هنوز از دلايل و عوامل دقيقی که باعث کناره گيری و يا کنار گذاشتن اين دو وزير مهم اقتصادی در کابينه نهم شده است اطلاع دقيقی در دست نيست.
در برنامه ديدگاه های اين هفته دوروزنامه نگار و يک استاد دانشگاه به بررسی علل، ريشه های تغيير و تحولات در کابينه محمود احمدی نژاد و پیامدهای آن پرداخته اند.
مهدی مهدوی آزاد
کنار گذاشتن یا استعفا
مهدی مهدوی آزاد، روزنامه نگار و سرپرست پيشين پايگاه اينترنتی آفتاب می گويد با توجه به متن منتشر شده استعفانامه وزير صنايع که متضمن انتقادات تلويحی و صريح به رييس جمهوری است، می شود با قاطعيت گفت که وزير صنايع، خود استعفا داده است.
به گفته وی، در مورد آقای وزيری هامانه نيز با توجه به اينکه در حدود هشت يا نه ماه است که بحث استعفای وی اينجا و آنجا مطرح شده و همچنين با توجه اختلاف هايی که بر سر به اصطلاح مافيای نفتی و چگونگی هزينه در آمد های نفتی مطرح بوده، می توان نتيجه گرفت که او نيز استعفا داده است.
آقای مهدوی آزاد می گويد رسانه های حامی دولت در تلاش هستند که استعفای اين دو وزير را که به نوعی اعتراض همراه با افشاگری بوده است، به فرصتی برای بهبود وجهه کابينه آقای احمدی نژاد تبديل کنند.
بر اين اساس، به گفته او، اينگونه وانمود می شود که رييس جمهوری می خواهد کار کند و کناره گيری يا کنار گذاشته شدن دو وزير نيز در راستای بهبود کارايی يا ترميم کابينه صورت گرفته است.
مهدی مهدوی آزاد می افزايد مدتها است که گفته می شود تيم آقای احمدی نژاد و خود ايشان، در قبول واقعيات مشکل دارند و نمی تواند بپذيرد که مثلا بيکاری، ناشی از گزارش رسانه ها نيست. به گفته وی چون مسايل به نحو دلخواه پيش نمی رود، روزنامه نگاران را می گيرند و به آنها اتهام می زنند که به تورم دامن زده اند و يا مشکل مسکن را بزرگ جلوه داده اند.
صادق زیباکلام
از سوی ديگر به گفته او، بدبينی مفرط آقای احمدی نژاد به احزاب و جناح های سياسی را شايد بايد دليل ديگری برای گرايش شديد وی به خويشاوندانش دانست.
به گفته آقای مهدوی آزاد، اين نگرش خود به تفرقه در درون اصولگرايان دامن خواهد زد.
«اعضای کابینه فرمانبردار رییس جمهوری»
دکتر صادق زيباکلام، استاد دانشگاه و تحليل گر سياسی، در باره استعفا و يا برکناری اين دو وزير می گويد مشکل در کابينه احمدی نژاد صرفا به استعفای اين دو وزير منحصر نمی شود بلکه بسيار عميق تر است. به گفته او، آقای احمدی نژاد علاقه ای زيادی به کار جمعی ندارد.
آقای زيباکلام می گويد: بر خلاف دوره رياست جمهوری اکبر هاشمی رفسنجانی و محمد خاتمی که کابينه و اعضای کابينه نقطه نظرهای شخصی خود را با ديگر اعضای کابينه در ميان می گذاشتند، به نظر می رسد در کابينه آقای احمدی نژاد، نظر ديگران مطرح نباشد و اعضای کابينه تنها بايد مجری و فرمانبردار دستورهای رييس جمهوری باشند.
صادق زيبا کلام می گويد: با اين سياست، همه برنامه ريزی ها مانند برنامه های پنجساله و سند چشم انداز بيست ساله بی ارزش می شوند زيرا رييس جمهوری «کاری به اين برنامه ها ندارد» و بر اساس سياست او، با مشکلات کشور به طور روزانه برخورد می شود.
علیرضا کرمانی
اما اين سياست، به گفته وی، پيامدهای بسيار نگران کننده ای برای مملکت خواهد داشت و بر روی همه سياست های اقتصادی و صنعتی کشور تاثير خود را خواهد گذاشت.
صادق زيبا کلام در پيش بينی از پی آمدهای اين تغيير و تحولات می گويد: اين تغيير و تحولات نه تنها هيچ کمکی به انتخاب مجدد آقای احمدی نژاد نخواهد کرد، بلکه شانس او را نيز کمتر می کند. اکنون، به گفته او، بايد منتظر بود که کسانی که محمود احمدی نژاد را در رسيدن به اين مقام پشتيبانی کردند، چه سياستی در پيش خواهند گرفت.
«سیاست های احمدی نژاد؛ بحران زا»
عليرضا کرمانی، روزنامه نگار و سر دبير نشريه توقيف شده «نامه» نيز می گويد مشکل دولت فعلی بسيار حاد است.
به گفته آقای کرمانی، اين تغيير و تحولات در حقيقت اعتراف دولت به شکست برنامه های خود است و هدف آن اين است که افکار عمومی را از شکست های دولت منحرف کند و اين گونه وانمود کند که دليل ناکامی ها، افرادی از کابينه هستند.
او می گويد اما اين سياست ها نمی توانند کمکی کنند زيرا مجموعه سياست های آقای احمدی نژاد بحران زا است و ايشان به جای تغيير سياست، فکر می کند می تواند با تغيير افرادی از کابينه به مشکلات اقتصادی و اجتماعی جامعه پاسخ دهد که تفکری اشتباه است.
به گفته آقای کرمانی، اگرچه فعلا اصولگرايان خواهان ادامه کار آقای احمدی نژاد و در پی حفظ آرامش هستند، اما در دراز مدت و از نظر مجموعه اصولگرايان، نامزد آينده اين طيف سياسی، آقای احمدی نژاد نخواهد بود.
