تيم ملی فوتبال آلمان با يک فوتبال حساب شده و هماهنگ چهار بر صفر تيم ملی آرژانتين را شکست داد تا به دنبال حذف برزيل، مردان یواخیم لو نیز تيم مارادونا و ستارگانش را در مرحله يکچهارم پايانی جام جهانی حذف کنند.
برخلاف شروع جام آفريقای جنوبی، تيمهای مدعی آمريکای جنوبی در برابر قدرت و نظم فوتبال اروپا يکی پس از ديگری حذف شدند تا قهرمانی جام نوزدهم هم بيشتر به مدعيان اروپايی محدود شود.
در ورزشگاه گرين پوينت شهر کيپ تاون، تيم ملی آلمان با يک باری تماشايی ضمن آن که ستارگانی چون ليونل مسی، گونزالو هيگوايين و کارلوس ته وز را از رسيدن به گل باز داشت، در نيمه نخست با گل دقيقه سوم توماس مولر يک بر صفر پيش افتاد.
مسابقه دو نام بزرگ و دارای پيشينه رقابت در قهرمانی جام جهانی با گل زودهنگام مردان یواخیم لو از همان ابتدا با هيجان آغاز شد. ضربه آزاد پيچ دار از سوی شواينزتايگر با اشاره سر مولر به تور نشست و روی اين گل کاری از دست سرجيو رومرو، دروازه بان آرژانتين ساخته نبود. گل توماس مولر دويستمين گل آلمان در تاريخ جام جهانی و سريعترين گل آلمان در ۳۲ سال اخير بود.
آرژانتين برای تلافی بپا خاست و برای طرفداران اين تيم اميد آن بود که با صحبتهای ديه گو مارادونا در رختکن، اين تيم در نيمه دوم به بازی بازگشت داشته باشد، اما در نيمه دوم آلمان با سزاواری سه گل ديگر هم زد.
در نيمه دوم مردان يوآخيم لوو با سود بردن از بازی سراسر تهاجمی اما احساسی آرژانتين سه گل ديگر هم زدند که دو گل سهم ميروسلاو کلوزه در دقيقه های ۶۸ و ۸۹ در صدمين بازی ملی اش بود. گل ديگر توسط آرنه فردريچ، مدافع پيش تاخته آلمان در دقيقه ۷۴ به ثمر رسيد.
شايد يکی از معدود دفعه هايی بود که بهترين بازيکن ميدان خارج از محدوده گلزنان و اين بار باستيان شواينزتايگر، هافبک باارزش تيم قهرمان در سالهای ۱۹۵۴، ۱۹۷۴ و ۱۹۹۰ بود. در پی ايتاليا، فرانسه، انگليس و برزيل، آرژانتين پنجمين تيم با پيشينه قهرمانی جام جهانی بود که از جام نوزدهم بيرون رفت... و اکنون تنها آلمان و اروگوئه باقی مانده اند.
تيم آلمان در راه رسيدن به مرحله نيمه پايانی تيمهايی چون انگليس و آرژانتين را به ترتيب چهار بر يک و چهار بر صفر شکست داد تا نشان دهد فوتبال با ريشه حتی بدون کاپيتان ميشاييل بالاک هم خشک نمی شود. آلمان پيش از رسيدن به مسابقه فينال، زنگ خطر را برای هلند و اروگوئه و برنده مسابقه اسپانيا با پاراگوئه به صدا در آورد. آلمان در نيمه پايانی با برنده اسپانيا با پاراگوئه بازی می کند که اسپانيا با داشتن عنوان قهرمانی اروپا يکی ديگر از مدعيان به شمار می رود.
برخلاف شروع جام آفريقای جنوبی، تيمهای مدعی آمريکای جنوبی در برابر قدرت و نظم فوتبال اروپا يکی پس از ديگری حذف شدند تا قهرمانی جام نوزدهم هم بيشتر به مدعيان اروپايی محدود شود.
در ورزشگاه گرين پوينت شهر کيپ تاون، تيم ملی آلمان با يک باری تماشايی ضمن آن که ستارگانی چون ليونل مسی، گونزالو هيگوايين و کارلوس ته وز را از رسيدن به گل باز داشت، در نيمه نخست با گل دقيقه سوم توماس مولر يک بر صفر پيش افتاد.
مسابقه دو نام بزرگ و دارای پيشينه رقابت در قهرمانی جام جهانی با گل زودهنگام مردان یواخیم لو از همان ابتدا با هيجان آغاز شد. ضربه آزاد پيچ دار از سوی شواينزتايگر با اشاره سر مولر به تور نشست و روی اين گل کاری از دست سرجيو رومرو، دروازه بان آرژانتين ساخته نبود. گل توماس مولر دويستمين گل آلمان در تاريخ جام جهانی و سريعترين گل آلمان در ۳۲ سال اخير بود.
آرژانتين برای تلافی بپا خاست و برای طرفداران اين تيم اميد آن بود که با صحبتهای ديه گو مارادونا در رختکن، اين تيم در نيمه دوم به بازی بازگشت داشته باشد، اما در نيمه دوم آلمان با سزاواری سه گل ديگر هم زد.
در نيمه دوم مردان يوآخيم لوو با سود بردن از بازی سراسر تهاجمی اما احساسی آرژانتين سه گل ديگر هم زدند که دو گل سهم ميروسلاو کلوزه در دقيقه های ۶۸ و ۸۹ در صدمين بازی ملی اش بود. گل ديگر توسط آرنه فردريچ، مدافع پيش تاخته آلمان در دقيقه ۷۴ به ثمر رسيد.
شايد يکی از معدود دفعه هايی بود که بهترين بازيکن ميدان خارج از محدوده گلزنان و اين بار باستيان شواينزتايگر، هافبک باارزش تيم قهرمان در سالهای ۱۹۵۴، ۱۹۷۴ و ۱۹۹۰ بود. در پی ايتاليا، فرانسه، انگليس و برزيل، آرژانتين پنجمين تيم با پيشينه قهرمانی جام جهانی بود که از جام نوزدهم بيرون رفت... و اکنون تنها آلمان و اروگوئه باقی مانده اند.
تيم آلمان در راه رسيدن به مرحله نيمه پايانی تيمهايی چون انگليس و آرژانتين را به ترتيب چهار بر يک و چهار بر صفر شکست داد تا نشان دهد فوتبال با ريشه حتی بدون کاپيتان ميشاييل بالاک هم خشک نمی شود. آلمان پيش از رسيدن به مسابقه فينال، زنگ خطر را برای هلند و اروگوئه و برنده مسابقه اسپانيا با پاراگوئه به صدا در آورد. آلمان در نيمه پايانی با برنده اسپانيا با پاراگوئه بازی می کند که اسپانيا با داشتن عنوان قهرمانی اروپا يکی ديگر از مدعيان به شمار می رود.
