رسانه‌های ایران به نقل از خانواده پری صابری خبر داده‌اند که این کارگردان سرشناس تئاتر ایران روز سه‌شنبه ۲۰ شهریور درگذشت.
خبر درگذشت این هنرمند که چند سال بیمار بود، روز چهارشنبه ۲۱ شهریور اعلام شد.
پری صابری متولد سال ۱۳۱۱ در کرمان و از جمله کارگردانان باسابقه تئاتر ایران بود و نشان لژیون دونور بالاترین نشان افتخار فرانسه را در سال ۲۰۰۴ دریافت کرد.
او که در دوران جوانی برای تحصیل و کار به فرانسه و اسپانیا رفته بود، در دهه ۱۳۴۰ به ایران بازگشت و گروه تئاتر «پازارگاد» را تأسیس کرد.
او همچنین تالار مولوی را در نزدیکی دانشگاه تهران راه‌اندازی کرد که به مدت چند دهه محل اجرای نمایش‌های تأثیرگذار برای نسل‌های مختلف بود.
خانم صابری در سال ۱۳۴۲ نمایشنامه «شش شخصیت در جستجوی نویسنده» اثر لوئیجی پیراندللو را کارگردانی کرد که در آن فروغ فرخزاد، شاعر برجسته معاصر، هم به ایفای نقش پرداخت.
این کارگردان تئاتر پس از انقلاب اسلامی از ایران خارج شد و پس از مدتی به کشور بازگشت و تئاترهایی مانند «شمس پرنده»، «من از کجا عشق از کجا»، «هفت شهر عشق»، «باغ دلگشا»،«رند خلوت نشین»، «لیلی و مجنون»، «هفت خان رستم» و «رستم و اسفندیار» را روی صحنه برد.
در کارنامه پیش از انقلاب او بازی در دو فیلم مهم جریان هنری سینمای ایران شامل «خشت و آینه» ساخته ابراهیم گلستان و «شب قوزی» به کارگردانی فرح غفاری دیده می‌شود که هر دو فیلم در دهه ۱۳۴۰ ساخته شدند.
فرح اصولی، نقاش معاصر، در گفت‌وگویی با رادیو فردا می‌گوید پری صابری هنر نمایش را برای طبقه متوسط جامعه ایران جذاب کرد.
خانم اصولی که در چند نمایش از پری صابری حضور داشته است، او را هنرمندی پست مدرن می‌نامد در زمانه‌ای که هنوز این مبحث چندان محور توجه نبود.
او خانم صابری را زنی مبارز و خستگی‌ناپذیر می‌داند که در هنگامه انقلاب دچار یأس فلسفی شد اما هرگز عقب ننشست؛ هنرمندی که با نمایش‌های «یوسف و زلیخا»، «من از کجا،عشق از کجا» و «آنتیگون» دستور زبان تازه‌ای را وارد ادبیات نمایشی ایران کرد تصویر هنرمندی چند وجهی از خود به نمایش گذاشت.
