موضع جمهوری اسلامی در قبال تهاجم روسیه به اوکراین تا اینجا عبارت بوده از عدم محکومیت مسکو، مقصر جلوه دادن آمریکا و ناتو، رای ممتنع به محکومیت روسیه در مجمع عمومی سازمان ملل و از سوی دیگر نصب پوسترهای ستایشآمیز از پوتین، اگر نه در ایران، در همسایگی آن در عراق و بهدست گروههای ساخته دست جمهوری اسلامی همچون حشدالشعبی.
این مواضع در کشاکش یک زورآزمایی دیگر اتخاذ میشود؛ کمی دورتر از کییف، در وین، جایی که مذاکرات اتمی برای احیای برجام در جریان است؛ مذاکراتی که مسکو در آن نقشی تعیینکننده دارد.
اما اینبار مسکو در شرایطی برای تهران چانهزنی میکند که خودش هم مثل حکومت تحت حمایتش تحت تحریمهای شدید سیاسی و اقتصادی است و هدف انزوای سیاسی.
برد و باخت تهران در آتش اوکراین چیست؟ در چنین شرایط پیچیدهای حکومت ایران چه برای از دست دادن دارد و چه برای بهچنگ آوردن؟ موضع جمهوری اسلامی در قبال تهاجم روسیه به اوکراین را در این معادله چگونه باید تعبیر کرد؟ تأثیر جنگ اوکراین بر موقعیت جمهوری اسلامی، از جمله در روند گفتوگوهای اتمی چه خواهد بود؟
در این برنامه به این پرسشها میپردازیم.