ده‌ها میلیون نفر در آمریکای شمالی و مکزیک روز دوشنبه ۲۰ فروردین ماه با عبور ماه از بین زمین و خورشید و مسدود شدن موقت نور خورشید با مناظر خیره‌کننده‌ای روبرو شدند.
این خورشیدگرفتگی که به «کسوف بزرگ آمریکای شمالی» شهرت یافته است در آسمان بخش‌هایی از مکزیک، ۱۵ ایالت در ایالات متحده و شرق کانادا قابل مشاهده بود.
حدود ۳۱میلیون نفر در مسیر این کسوف زندگی می‌کنند و توانستند شاهد یک کسوف کامل باشند، اما اکثریت آمریکایی‌ها توانستند حداقل یک خورشیدگرفتگی جزئی را ببینند.
آخرین بار در سال ۲۰۱۷ ساکنان آمریکای شمالی شاهد یک خورشیدگرفتگی بودند.
ناهوم آراو، اخترفیزیکدان دانشگاه ویرجینیا تک، به سی‌بی‌اس نیوز گفت: «این خورشیدگرفتگی شبیه سیاه‌چاله‌ای در آسمان است.»
خورشیدگرفتگی روز دوشنبه حدود ساعت ۱۱:۰۷ دقیقه صبح به وقت سواحل اقیانوس آرام مکزیک آغاز شد و سپس به تگزاس منتقل شد. تماشای این خورشیدگرفتگی از ۱۵ ایالت ممکن بود که از آن میان اوکلاهاما، ایلینویز، اوهایو، پنسیلوانیا، نیویورک، ورمونت، نیوهمپشایر و مین، بهترین منظره را نسبت به سایر ایالت‌ها در داخل خاک آمریکا و پیش از انتقال این حرکت به کانادا داشتند.
حتی با وجود هوای نیمه‌ابری در برخی ایالت‌ها، میلیون‌ها نفر از ساحلی به ساحل دیگر خورشید گرفتگی جزئی را دیدند که در آن ماه تا حدی خورشید را می‌پوشاند. با این حال، تنها کسانی که در مسیر این حرکت بودند، تاریکی خورشید گرفتگی را به صورت کامل تجربه کردند.
قبل از کسوف در سال ۲۰۱۷، آخرین خورشید گرفتگی کاملی که از آمریکای شمالی عبور کرد در سال ۱۹۷۹ رخ داد. این اولین کسوفی بود که طی ۹۹ سال توانسته بود مسیر کلی ایالات متحده را طی کند.
حتی اگر به نظر برسد که کسوف‌ها به صورت تصادفی رخ می دهند، دانشمندان می‌توانند دقیقاً زمان و مکان وقوع آنها را مشخص کنند.
به گفته دانشمندان ، در قرن بیست و یکم، هشت خورشید گرفتگی کامل از آمریکای شمالی قابل مشاهده خواهد بود که به طور متوسط هر ۱۲ سال یک مورد رخ می‌دهد.
آخرین خورشیدگرفتگی قرن بیستم در ۲۰ مرداد ۱۳۷۸ در خاورمیانه به وقوع پیوست که در بخش‌هایی از ایران نیز قابل مشاهده بود.
