وزیر نفت ایران با تایید «بد و نامناسب» بودن بنزین تولیدشده در پتروشیمیهای کشور تاکید کرد که «در حال حاضر بنزین پتروشیمی به هیچ عنوان در هیچ منطقهای توزیع نمیشود».
این در حالی است که نهادهایی مانند شرکت ملی پالایش و پخش فرآوردههای نفتی ایران همواره تاکید داشتهاند که کیفیت بنزین تولید پتروشیمیها «مطابق استانداردهای پالایشگاهی» است.
بیژن زنگنه، وزیر نفت، روز جمعه، دوم خرداد، در گفتوگو با خبرگزاری دانشجویان ایران، ایسنا، تصریح کرد که «بنزین پتروشیمی در همه جای کشور توزیع میشد».
با وجود بیان این سخنان، آقای زنگنه درباره سرطانزا بودن بنزین تولیدشده در پتروشیمیهای ایران توضیحی نداده است.
پیش از این هم معاون وزیر نفت و هم سازمان حفاظت محیط زیست ایران تایید کرده بودند که بنزین تولیدشده در پتروشیمیهای ایران که به بنزین پتروشیمی مشهور است سرطانزا بوده است.
عباس کاظمی، معاون وزیر نفت ایران، روز دوشنبه، ۱۵ اردیبهشت، با تأکید بر آلاینده بودن بنزین پتروشیمیها، یکی از دلایل افزایش سرطان در کلانشهرهای ایران را عرضه بنزین پتروشیمیها عنوان کرد و گفت: «هماکنون کل بنزین عرضه و توزیع شده در جایگاههای تهران و کرج پاک و دارای کمترین میزان بنزن است.»
اما او نیز درباره زمان توقف توزیع بنزین سرطانزا در دیگر شهرهای ایران توضیحی نداده بود.
سازمان حفاظت محیط زیست ایران نیز در اردیبهشت سال جاری اعلام کرد که «صنایع پتروشیمی، حلالهای بنزن، اولئون و زایلن تولید میکنند که این ترکیبات بعضا خواص احتراقی (نظیر عدد اکتان) بهتری نسبت به بنزین تولیدی پالایشگاهها دارند، اما سرطانزایی آنها اثبات شده است. لذا در هیچ نقطهای از دنیا از حلالهای تولیدی پتروشیمی به دلیل سرطانزایی آن به عنوان سوخت استفاده نمیکنند».
بیژن زنگنه، وزیر نفت ایران، نیز پیش از این در روز ششم اسفند سال گذشته «آلاینده و خارج از استاندارد» بودن بنزین پتروشیمیها را تأیید کرده و گفته بود که «قطعاً در تهران دیگر این نوع بنزین توزیع نخواهد شد».
اذعان وزیر نفت به آلاینده بودن بنزین پتروشیمیها و اذعان معاون او به سرطانزا بودن این بنزین در حالی است که دولت محمود احمدینژاد همواره گزارش رسانهها درباره بیکیفیت بودن بنزین تولید داخل را رد میکرد و مدعی بود که تولید بنزین در داخل کشور بر اساس استانداردهای اروپایی است.
نهادهایی مانند شرکت ملی پالایش و پخش فرآوردههای نفتی ایران نیز همواره تاکید داشتهاند که کیفیت بنزین تولید پتروشیمیها «مطابق استانداردهای پالایشگاهی» است.
ایران تا سال ۸۸ چهل درصد از بنزین مصرفی خود را از خارج تامین میکرد، اما به خاطر تحریمهای غرب در مورد بنزین، مجبور شد کمبود ظرفیت پالایشگاهی تولید بنزین را از طریق تولید این سوخت در مجتمعهای پتروشیمی و با افزودن سرب یا کاتالیستهای شیمیایی و بعضاً خطرناک مانند «امتیبیای» جبران کند.
«امتیبیای» مادهای سمی و به شدت سرطانزاست و استفاده از آن در دنیا برای تولید بنزین ممنوع است.
این در حالی است که نهادهایی مانند شرکت ملی پالایش و پخش فرآوردههای نفتی ایران همواره تاکید داشتهاند که کیفیت بنزین تولید پتروشیمیها «مطابق استانداردهای پالایشگاهی» است.
بیژن زنگنه، وزیر نفت، روز جمعه، دوم خرداد، در گفتوگو با خبرگزاری دانشجویان ایران، ایسنا، تصریح کرد که «بنزین پتروشیمی در همه جای کشور توزیع میشد».
با وجود بیان این سخنان، آقای زنگنه درباره سرطانزا بودن بنزین تولیدشده در پتروشیمیهای ایران توضیحی نداده است.
پیش از این هم معاون وزیر نفت و هم سازمان حفاظت محیط زیست ایران تایید کرده بودند که بنزین تولیدشده در پتروشیمیهای ایران که به بنزین پتروشیمی مشهور است سرطانزا بوده است.
عباس کاظمی، معاون وزیر نفت ایران، روز دوشنبه، ۱۵ اردیبهشت، با تأکید بر آلاینده بودن بنزین پتروشیمیها، یکی از دلایل افزایش سرطان در کلانشهرهای ایران را عرضه بنزین پتروشیمیها عنوان کرد و گفت: «هماکنون کل بنزین عرضه و توزیع شده در جایگاههای تهران و کرج پاک و دارای کمترین میزان بنزن است.»
اما او نیز درباره زمان توقف توزیع بنزین سرطانزا در دیگر شهرهای ایران توضیحی نداده بود.
سازمان حفاظت محیط زیست ایران نیز در اردیبهشت سال جاری اعلام کرد که «صنایع پتروشیمی، حلالهای بنزن، اولئون و زایلن تولید میکنند که این ترکیبات بعضا خواص احتراقی (نظیر عدد اکتان) بهتری نسبت به بنزین تولیدی پالایشگاهها دارند، اما سرطانزایی آنها اثبات شده است. لذا در هیچ نقطهای از دنیا از حلالهای تولیدی پتروشیمی به دلیل سرطانزایی آن به عنوان سوخت استفاده نمیکنند».
بیژن زنگنه، وزیر نفت ایران، نیز پیش از این در روز ششم اسفند سال گذشته «آلاینده و خارج از استاندارد» بودن بنزین پتروشیمیها را تأیید کرده و گفته بود که «قطعاً در تهران دیگر این نوع بنزین توزیع نخواهد شد».
اذعان وزیر نفت به آلاینده بودن بنزین پتروشیمیها و اذعان معاون او به سرطانزا بودن این بنزین در حالی است که دولت محمود احمدینژاد همواره گزارش رسانهها درباره بیکیفیت بودن بنزین تولید داخل را رد میکرد و مدعی بود که تولید بنزین در داخل کشور بر اساس استانداردهای اروپایی است.
نهادهایی مانند شرکت ملی پالایش و پخش فرآوردههای نفتی ایران نیز همواره تاکید داشتهاند که کیفیت بنزین تولید پتروشیمیها «مطابق استانداردهای پالایشگاهی» است.
ایران تا سال ۸۸ چهل درصد از بنزین مصرفی خود را از خارج تامین میکرد، اما به خاطر تحریمهای غرب در مورد بنزین، مجبور شد کمبود ظرفیت پالایشگاهی تولید بنزین را از طریق تولید این سوخت در مجتمعهای پتروشیمی و با افزودن سرب یا کاتالیستهای شیمیایی و بعضاً خطرناک مانند «امتیبیای» جبران کند.
«امتیبیای» مادهای سمی و به شدت سرطانزاست و استفاده از آن در دنیا برای تولید بنزین ممنوع است.