جان کايل: کسی به دنبال درگيری نظامی با ايران نيست

سناتور جان کايل، دومين مقام جناح اقليت ازحزب جمهوری خواه آمريکا در سنای اين کشور است.

او که از شاخص ترين چهره های محافظه کاران آمريکايی و از سرسخت ترين منتقدان جمهوری اسلامی ايران به شمار می رود، سه دوره است که مردم ايالت آريزونا را در سنا نمايندگی می کند.

آقای کايل، هم عضو کميسيون فرعی متنفذی است که در پی حملات ۱۱ سپتامبر۲۰۰۱، مقابله با تروريسم و تأمين امنيت داخلی آمريکا را در دستور کار خود قرار داده و هم عضو کميسيون فرعی بررسی کننده مبادلات مالی آمريکا است.

سناتور کايل که از عمده ترين مدافعان افزايش تحريم و فشار ديپلماتيک و اقتصادی بر حکومت ايران است، در پاييز سال گذشته ميلادی همراه با جو ليبرمن، سناتور متنفذ طيف مستقل از حزب دموکرات، به سنا پيشنهاد داد که سپاه پاسداران انقلاب اسلامی ايران، به دليل کمک رسانی به گروه های عراقی که با حملات خود به نيروهای آمريکايی موجب مرگ سربازان آمريکايی در عراق می شوند، در فهرست گروه های تروريستی وزارت امور خارجه آمريکا قرار گيرد.

اين پيشنهاد در همان زمان در سنای آمريکا با واکن شهای انتقادی روبه رو شد؛ از جمله سناتور دموکرات جيم وب که چنين اقدامی را اعلام جنگ عليه دولت ايران تلقی کرد و آن را با مواضعی مشابه سال های پيش از حمله نظامی به عراق، مقايسه کرد.

به علت اهميت ويژه ای که سناتور کايل در تصميم گيری های مربوط به سياستگذاری خارجی واشينگتن در برابر تهران بازی می کند، او مهمان برنامه گفت وگوی ويژه راديو فردا است.

راديو فردا: آيا گزارش ها در باره کاهش تعداد حملات عليه نيروهای آمريکايی در عراق و آخرين برآورد نهادهای اطلاعاتی، در باره برنامه هسته ای ايران بر مباحث مربوط به سياستگذاری واشينگتن در قبال تهران و بر مواضع کسانی که در اين باره نظری مانند شما دارند، اثر گذاشته است؟

جان کايل: آمريکا تا کنون نتوانسته است علت کاهش تعداد تروريست های عراقی آموزش ديده زير نظر ايرانی ها يا کاهش تجهيزات ايرانی به کار گرفته شده در عراق عليه نظاميان آمريکايی را تشخيص دهد. نمی دانيم آيا علت، همکاری بيشتر سپاه پاسداران انقلاب اسلامی و نهادهای ديگر ايرانی است يا عوامل ديگر. در نتيجه، اين کاهش تأثيری برروی مباحث نگذاشته است.

تا آنجا که به برآورد ملی نهادهای اطلاعاتی آمريکا از برنامه هسته ای ايران مربوط می شود، بيشتر گزارش های منتشر شده نادرست است. منشأ اين اشتباهات نيز رسانه های آمريکايی هستند که اولين جمله اين گزارش را جايگزين محتوای اصلی آن کرده اند.

جمله اول گزارش اين بود که برنامه توليد سلاح هسته ای ايران، پنج سال پيش در سال ۲۰۰۳ متوقف شده است، اما تعريف توليد سلاح که در زير نويس متن آمده برای فهميدن گزارش اهميت اساسی دارد.

متن اصلی گزارش طبقه بندی شده، اين نکته را روشن کرده که دست اندرکاران برنامه هسته ای ايران، هنوز دشوارترين بخش اين برنامه يعنی توليد مواد هسته ای قابل شکافت را که در توليد سلاح کاربرد دارد ادامه می دهند.

آخرين مرحله، ساختن وسيله ای انفجاری است که بايد در سلاح کار گذاشت و تنها مرحله ای که متوقف شده، همين مرحله آخر است که آسان ترين مرحله ساخت سلاح است.

من بيش از حد مسئله را ساده جلوه دادم، اما نکته ای که می خواهم اشاره کنم اين است که انتشاراين گزارش، بر روی آن دسته از آمريکايی ها که به محتوای برآورد ملی اطلاعاتی درباره برنامه هسته ای ايران آگاهند، تأثيری نگذاشته است.

ما می دانيم که ايران هنوز به دستيابی به سلاح هسته ای تمايل دارد و همچنين تلاش دارد که توان موشک های بالستيک خود را که در حال حاضر هم قابل توجهند، افزايش دهد. بنابراين ايران، تهديدی به شمار می رود که آمريکا و ديگران بايد در مورد آن نگران باشند.

شما همواره به دليل چنين نظری، مدافع افزايش فشار و تحريم ها عليه حکومت ايران با شيوه های مختلف بوده ايد. ارزيابی شما درمورد اثری که اين شيوه برخورد بر روی رفتار جمهوری اسلامی و سياست های آن داشته، چيست؟

کايل: ابتدا اميدوارم همه متوجه باشند که سياست ما، مردم ايران را هدف نگرفته است. تعداد بسيار زيادی از ايرانيان در آمريکا زندگی می کنند و ما در زمينه همکاری با مردم ايران سنتی ديرينه و غنی داريم.

ما می دانيم بسياری از ايرانيان ترجيح می دهند که دولتشان، در برابر بعضی مسائل، مواضع متفاوتی داشته باشد.

در نتيجه، اختلاف نظر ما با مردم ايران نيست و فشارهای ديپلماتيک و اقتصادی که ما تلاش کرده ايم بر آن بيفزاييم، رهبران حکومت ايران را هدف گرفته است نه مردم ايران را. بنابراين ما کوشيده ايم، انجام معاملات و خريد تجهيزات دارای کاربرد دوگانه و سفر به خارج را، برای دست اندرکاران برنامه های دولتی ايران و افراد وابسته به آن محدود کنيم.

پاسخ به اين سوال که اين تحريم ها تا چه اندازه موفق بوده اند، اين است که هم موفق بوده اند و هم نبوده اند. ما اطلاع داريم که به دليل ايجاد محدوديت های مالی که سازمان ملل مقرر کرده و بانک ها و مؤسسات مالی در سراسر جهان بر مبنای آن عمل می کنند، انجام معاملات پنهانی در ايران، مشکل تر شده است.

ما تلاش خود را برای جلب همکاری ديپلماتيک در کشورها ادامه می دهيم که آنها هم بر طبق همين موازين عمل کنند، تا افراد و حلقه هايی که از طريق سپاه پاسداران انقلاب اسلامی تغذيه می شوند، نتوانند پولی را که از راه معاملات پنهانی به دست می آورند برای کمک رسانی به تروريسم هزينه کنند.

شما هميشه تاکيد داشته ايد که با افزايش فشار، از احتمال حمله نظامی به ايران کاسته می شود. همچنين معتقديد نتيجه افزايش فشار و تحريم نه کاملاْ مثبت بوده و نه کاملاْ منفی. آيا تحريم ها تا آن اندازه مؤثر بوده است که ديگر نيازی به حمله نظامی به ايران نباشد؟

کايل: من به يقين می توانم بگويم که هيچ کس در آمريکا نمی خواهد ميان ايران و آمريکا درگيری نظامی رخ دهد. هدف اصلی اعمال تحريم های ديپلماتيک و اقتصادی عليه ايران، تغيير دادن برخی تصميم گيری های رهبران حکومت ايران است. اميد است اين فشارها آن اندازه موثر باشد که حتی کسی به فکر بررسی امکان حمله نظامی به ايران نباشد.

اين واقعيت که تحريم ها تا به امروز موفق نبوده اند، نبايد به اين معنا تلقی شود که احتمال وقوع جنگ يا حمله نظامی بيشتر شده است.

ما می خواهيم با افزايش تلاش های خود برای جلب همکاری کشورهای بيشتر، رهبران حکومت ايران را ترغيب کنيم که شيوه برخوردشان را تغيير دهند. به عنوان مثال لازم نيست از تروريسم حمايت کنند يا از اقدامات عليه نظاميان آمريکا در عراق پشتيبانی کنند و لازم نيست با توليد سلاح هسته ای، مردم ايران را به مخاطره بيندازند.

ما اميدواريم اين گونه تصميمات رهبران ايران در اثر اين تحريم ها تغيير کند.