ایران، «چهارمین زندان روزنامه نگاران در جهان»

توقیف مطبوعات و به زندان افتادن روزنامه نگاران هر ساله در ایران اتفاق می افتد. (عکس روزنامه توقف شده هم میهن.)

يک سازمان معتبر ديده بان آزادی بيان و مدافع حقوق روزنامه نگاران، در گزارش سالانه خود، ايران را به عنوان «چهارمين زندان روزنامه نگاران در جهان» معرفی کرد.


«کميته حفاظت از روزنامه نگاران» که مقر آن در نيويورک است، در گزارش سالانه خود تاکيد کرده که «حکومت های مذهبی» خاورميانه در سال گذشته، سرکوب های ادواری مطبوعات را با «اصلاحاتی» درآميختند.


نتايج بررسی های اين کميته در زمينه آزادی رسانه ها در جهان حاکی است که رژيم های خاورميانه، همزمان که «وعده اصلاحات» می دهند، روزنامه نگاران بسياری را به دليل انتشار گزارش ها و مقالات، به زندان محکوم می کنند.


در گزارش تازه «کميته حفاظت از روزنامه نگاران» که توسط نمايندگی اين سازمان غير دولتی در قاهره منتشر شد، آمده است: «رژيم های عرب موفق شدند تا با جلوگيری از توسعه رسانه ها و تضعيف مطبوعات با سرکوب های دوره ای، کماکان روزنامه نگاران مستقل را زير سلطه نگاه دارند.»


اين گزارش می افزايد: «دولتمردان عرب همچنين روند اصلاحات در [قوانين] رسانه ها را کنترل کردند. رژيم ها از مصر تا يمن، با تبليغات فراوان لوايح تغييرات ظاهری را برای قوانين مطبوعات تصويب کردند؛ قوانينی که سال ها برای کنترل روزنامه نگاران به کار می رود.»


بر اساس بررسی «کميته حفاظت از روزنامه نگاران»، در سال ۲۰۰۷ ميلادی، ارتش آمريکا در عراق نيز يکی از موانع کار روزنامه نگاران بوده است. در اين گزارش آمده است که ارتش آمريکا با يورش به دقاتر روزنامه ها و اتحاديه های روزنامه نگاری، برای اين حرفه در عراق موانعی ايجاد می کند.

يکی از مقام های «کميته حفاظت از روزنامه نگاران» درباره اين بخش از گزارش گفت که رژيم های خاورميانه، کماکان تلاش می کنند تا با اتکا به لزوم صدور مجوز برای راه اندازی رسانه های مستقل، روند رشد رسانه ها را کنترل کنند، ضمن اينکه چنين رسانه هايی بايد با «خودسانسوری» به حيات خود ادامه دهند.


جول کمپگنا، مسئول خاورميانه اين سازمان گفت: «مجوزها به کسانی داده می شود که به دولتمردان نزديک باشند و در آن کشورهايی که قانون مطبوعات ضعيفی دارند، رسانه های خصوصی نمی توانند مستقل کار کنند.»


اين سازمان همچنين اعلام کرد که عراق کماکان برای پنجمين سال پياپی، خطرناک ترين مکان بر روی کره زمين برای روزنامه نگاران محسوب می شود.


بنا به اين گزارش در سال ۲۰۰۷ ميلادی، ۳۲ روزنامه نگار و ۱۲ تن از کارکنان رسانه ها در عراق کشته شده اند و تعداد تلفات حرفه روزنامه نگاری در عراق از زمان آغاز اشغال در سال ۲۰۰۳ ميلادی تاکنون به ۱۴۷ تن رسيده است.


در گزارش آمده است: «اکثريت بزرگی از قربانيان، روزنامه نگاران عراقی هستند که توسط گروههای مسلح ربوده شده و به قتل رسيده اند، بدون اينکه قاتلين به مجازات برسند.»


بر اساس بررسی «کميته حفاظت از روزنامه نگاران»، در سال ۲۰۰۷ ميلادی، ارتش آمريکا در عراق نيز يکی از موانع کار روزنامه نگاران بوده است. در اين گزارش آمده است که ارتش آمريکا با يورش به دقاتر روزنامه ها و اتحاديه های روزنامه نگاری، برای اين حرفه در عراق موانعی ايجاد می کند.


اين سازمان می گويد که در مصر، سوژه هايی مانند وضعيت سلامت حسنی مبارک، رييس جمهوری مصر موجب می شود تا نويسندگان با برخورد قضايی رو به رو شوند و دست کم سردبير يک روزنامه شاخص مستقل، در جريان سرکوب مطبوعات محاکمه شده است.


بخش ديگری از اين گزارش به وضعيت روزنامه نگاران فلسطينی اختصاص دارد که به گفته «کميته حفاظت از روزنامه نگاران» با محدوديت های دو جانبه از سوی اسرائيل و گروه های فلسطينی رو به رو هستند.


«کميته حفاظت از روزنامه نگاران» يک سازمان غيردولتی است که در سال ۱۹۸۱ ميلادی، توسط گزارشگران خارجی مقيم آمريکا با هدف دفاع از حقوق روزنامه نگارانی که زير کنترل رژيم های غيردموکراتيک فعاليت می کنند، تاسيس شده است.


اين سازمان از سال ۱۹۹۱ ميلادی، نظارت و ردگيری بر قتل روزنامه نگاران در سراسر جهان را آغاز کرد و از راه هايی مانند برپايی تظاهرات يا ارتباطات ديپلماتيک تلاش می کند تا عاملين و آمرين اين قتل ها مجازات شوند.