محمد نوری زاد، مستند ساز و نویسنده، چهارشنبه عصر از سوی ماموران امنیتی به زندان اوین فراخوانده شد.
آقای نوری زاد از نویسندگان روزنامه کیهان بود که تا قبل از دهمین دوره انتخابات ریاست جمهوری به عنوان یکی از حامیان دولت و همچنین از مخالفین جریان اصلاح طلبی در ایران شناخته می شد، اما در حوادث پس از انتخابات سال گذشته، به جمع منتقدان پیوست.
وی پس از انتشار چند یادداشت انتقادی و نامه به رهبر جمهوری اسلامی، در آذر سال گذشته به اتهام « توهین به مسئولین و تبلیغ علیه نظام جمهوری اسلامی» بازداشت و پس از تحمل هفت ماه حبس، سوم تیر ماه ۸۹ با قرار وثیقه ۳۰۰ میلیون تومانی آزاد شد.
محمد نوری زاد چهارشنبه عصر، دقایقی پیش از بازگشت به زندان اوین، در مصاحبه با رادیو فردا در مورد دلایل بازگشتش به زندان اوین گفت: به این دلیل که من سرزمینم را دوست دارم، مردم‌ام را دوست دارم، بزرگان خودم را دوست دارم، خوبی های سرزمینم را دوست دارم، زیبایی های سرزمینم را دوست دارم، اخلاق مردمانم، اخلاق دینی مردمانم را دوست دارم. در همین اخلاق، زیبایی پسندیده است. زشتی منکوب است. رفتارهای درست انسانی پسندیده است. رفتارهای آشفته و موزیانه ناپسند است. به این دلیل که همه ما تلاش می کنیم که زیبایی ها را که از دسترس مردمان ما کنار رفته، دعوت کنیم به زندگی مردمان ما ورود پیدا کنند. ما خواستار یک تغییر مسالمت آمیز هستیم. تغییر در جامعه ای که سال هاست که از زیبایی ها کمی فاصله گرفته. از درستی ها فاصله گرفته. و من تعجب می کنم، به خاطر نگارش یک نامه به رهبر خوب مان دارم می روم زندان. رهبری که طی این نامه به یک صحنه بازپرسی دعوت کرده ام. که مورد سئوال واقع می شوند. در این صحنه بازپرسی در عرصه قیامت جزو آموزه های دینی ما است که ما هر کاری که می کنیم در دنیا در آن دنیا از او بازپرسیده خواهیم شد. من خیرخواهانه ترین نامه ای که می توانستم برای رهبر عزیزمان بنویسم، نوشتم. ایشان را متوجه رفتارشان کردم. متوجه تصمیم گیری هایشان کردم. متوجه اعمالشان کردم. متوجه خطاهایشان کردم. متوجه تصمیم گیری های نادرست کردم. و به ایشان گفتم که به اینها پاسخ خواهید داد. چه بخواهید چه نخواهید در برابر عدل و انصاف در پیشگاه خداوند قرار خواهید گرفت. این یک آموزه ای است برگرفته از آموزه های دینی ما، که ما همدیگر را باید نصیحت کنیم. چه کوچکتر به بزرگتر چه بزرگتر برای دیگران. هیچ فرقی ندارد. این چیزی که به اسم آسیب شناسی الان مثلاً در جوامع دیگر باب شده، چیزی است که در بطن آموزه های دینی ما وجود داشته. اگر یک جامعه خودش را اصلاح نکند، طبیعتاً به ظلم در می افتد و مفسده از او خواهد جوشید. من به خاطر نگارش یک نامه که صریح است و شاید به زعم بعضی ها گزنده و تند، دارم مجدداً به زندان می روم. حال آنکه به تصور خودم، خیرخواهانه ترین رفتار را انجام داده ام.
اما آقای نوری زاد، امکان دارد که بعد از نگارش آخرین نامه تان شما در برگشت از زندان با فضای متفاوت از آنچه زندان اوین را ترک کردید، رو به رو شوید. پیش بینی خود شما از برخورد جدیدی که ممکن است در زندان با شما صورت بگیرد، چیست؟
بله یک احتمال دارد مرا بزنند. کمااینکه قبلاً هم همینطور بوده. ممکن است به من ناسزاهای عجیب غریب بدهند. کمااینکه قبلاً هم بوده. ممکن است مثل بعضی از دوستانم که سرشان را در کاسه توالت فرو می کردند و با لگد به شکم و اندامشان می زنند، مورد هجمه های مختلف قرار بگیرم. ولی این هست و می پذیریم. هزینه ای است که باید برای اصلاح جامعه خودمان بپردازیم و ناگزیریم. به هر حال اگر بخواهیم جامعه مان اصلاح شود، باید هزینه اش را هم بپردازیم. این مسیری است که باید طی کنیم تا به یک سرانجام برسیم.
آقای نوری زاد از نویسندگان روزنامه کیهان بود که تا قبل از دهمین دوره انتخابات ریاست جمهوری به عنوان یکی از حامیان دولت و همچنین از مخالفین جریان اصلاح طلبی در ایران شناخته می شد، اما در حوادث پس از انتخابات سال گذشته، به جمع منتقدان پیوست.
وی پس از انتشار چند یادداشت انتقادی و نامه به رهبر جمهوری اسلامی، در آذر سال گذشته به اتهام « توهین به مسئولین و تبلیغ علیه نظام جمهوری اسلامی» بازداشت و پس از تحمل هفت ماه حبس، سوم تیر ماه ۸۹ با قرار وثیقه ۳۰۰ میلیون تومانی آزاد شد.
محمد نوری زاد چهارشنبه عصر، دقایقی پیش از بازگشت به زندان اوین، در مصاحبه با رادیو فردا در مورد دلایل بازگشتش به زندان اوین گفت: به این دلیل که من سرزمینم را دوست دارم، مردم‌ام را دوست دارم، بزرگان خودم را دوست دارم، خوبی های سرزمینم را دوست دارم، زیبایی های سرزمینم را دوست دارم، اخلاق مردمانم، اخلاق دینی مردمانم را دوست دارم. در همین اخلاق، زیبایی پسندیده است. زشتی منکوب است. رفتارهای درست انسانی پسندیده است. رفتارهای آشفته و موزیانه ناپسند است. به این دلیل که همه ما تلاش می کنیم که زیبایی ها را که از دسترس مردمان ما کنار رفته، دعوت کنیم به زندگی مردمان ما ورود پیدا کنند. ما خواستار یک تغییر مسالمت آمیز هستیم. تغییر در جامعه ای که سال هاست که از زیبایی ها کمی فاصله گرفته. از درستی ها فاصله گرفته. و من تعجب می کنم، به خاطر نگارش یک نامه به رهبر خوب مان دارم می روم زندان. رهبری که طی این نامه به یک صحنه بازپرسی دعوت کرده ام. که مورد سئوال واقع می شوند. در این صحنه بازپرسی در عرصه قیامت جزو آموزه های دینی ما است که ما هر کاری که می کنیم در دنیا در آن دنیا از او بازپرسیده خواهیم شد. من خیرخواهانه ترین نامه ای که می توانستم برای رهبر عزیزمان بنویسم، نوشتم. ایشان را متوجه رفتارشان کردم. متوجه تصمیم گیری هایشان کردم. متوجه اعمالشان کردم. متوجه خطاهایشان کردم. متوجه تصمیم گیری های نادرست کردم. و به ایشان گفتم که به اینها پاسخ خواهید داد. چه بخواهید چه نخواهید در برابر عدل و انصاف در پیشگاه خداوند قرار خواهید گرفت. این یک آموزه ای است برگرفته از آموزه های دینی ما، که ما همدیگر را باید نصیحت کنیم. چه کوچکتر به بزرگتر چه بزرگتر برای دیگران. هیچ فرقی ندارد. این چیزی که به اسم آسیب شناسی الان مثلاً در جوامع دیگر باب شده، چیزی است که در بطن آموزه های دینی ما وجود داشته. اگر یک جامعه خودش را اصلاح نکند، طبیعتاً به ظلم در می افتد و مفسده از او خواهد جوشید. من به خاطر نگارش یک نامه که صریح است و شاید به زعم بعضی ها گزنده و تند، دارم مجدداً به زندان می روم. حال آنکه به تصور خودم، خیرخواهانه ترین رفتار را انجام داده ام.
اما آقای نوری زاد، امکان دارد که بعد از نگارش آخرین نامه تان شما در برگشت از زندان با فضای متفاوت از آنچه زندان اوین را ترک کردید، رو به رو شوید. پیش بینی خود شما از برخورد جدیدی که ممکن است در زندان با شما صورت بگیرد، چیست؟
بله یک احتمال دارد مرا بزنند. کمااینکه قبلاً هم همینطور بوده. ممکن است به من ناسزاهای عجیب غریب بدهند. کمااینکه قبلاً هم بوده. ممکن است مثل بعضی از دوستانم که سرشان را در کاسه توالت فرو می کردند و با لگد به شکم و اندامشان می زنند، مورد هجمه های مختلف قرار بگیرم. ولی این هست و می پذیریم. هزینه ای است که باید برای اصلاح جامعه خودمان بپردازیم و ناگزیریم. به هر حال اگر بخواهیم جامعه مان اصلاح شود، باید هزینه اش را هم بپردازیم. این مسیری است که باید طی کنیم تا به یک سرانجام برسیم.