يکی از نامزدهای مهم انتخابات رياست جمهوری آمريکا تاکيد دارد که حزب دمکرات نيز با «هسته ای شدن ايران کنار نخواهد آمد.»
سناتور هيلاری کلينتون که اين ديدگاه را در مصاحبه با يديعوت آخرونوت، پرتيراژترين روزنامه اسراييل مطرح کرده، با «اطمينان از رسيدن به مقام رياست جمهوری آمريکا» گفته است: «برای هر ديدار و تماسی با سران حکومت هایی مانند ايران، پيش شرط های سنگينی خواهد داشت.»
ديدگاه یکسان دمکرات ها و جمهوريخواهان
سناتور هيلاری کلينتون، يکی از دو نامزد اصلی حزب دمکرات ايالات متحده برای انتخابات رياست جمهوری سال آينده در مصاحبه ای با روزنامه اسراييلی يديعوت آخرونوت تاکيد کرده است که دمکرات ها نيز ديدگاه قاطعانه ای عليه برنامه هسته ای جمهوری اسلامی ايران دارند و اختلاف عمده ای ميان مواضع دو حزب دمکرات و جمهوريخواه در قبال جمهوری اسلامی ايران وجود ندارد.
سناتور کلينتون به اين روزنامه اسراييلی گفته است: درصورت رسيدن به مقام رياست جمهوری آمريکا، «هرگز با رسيدن ايران به جنگ افزار اتمی کنار نخواهد آمد و يک ايران هسته ای با رويکرد نظامی را به هيچ وجه تاب نخواهد آورد.»
- «راهکار نظامی، در صورتی که براستی آخرين راه مقابله با برنامه های هسته ای دولت تهران باشد، وی را از احتمال کاربرد آن هراسناک نخواهد کرد و اگر اين امر در زمان رياست جمهوری وی ضرورت يابد، به کاربرد قوه نظامی فرمان خواهد داد.»
سناتور کلينتون تاکيد کرده که «راهکار نظامی، در صورتی که براستی آخرين راه مقابله با برنامه های هسته ای دولت تهران باشد، وی را از احتمال کاربرد آن هراسناک نخواهد کرد و اگر اين امر در زمان رياست جمهوری وی ضرورت يابد، به کاربرد قوه نظامی فرمان خواهد داد.»
در اين مصاحبه با يديعوت آخرونوت که از معدود مصاحبه های وی در اين بخش از مبارزات انتخاباتی اش با رسانه های غير آمريکایی است، می گويد: «ما نخواهيم گذاشت. ما تحمل نخواهيم کرد. ما کنار نخواهيم آمد که ايران به يک قدرت هسته ای با توانایی نظامی مبدل شود. ما اجازه نخواهيم داد که آنها به توانایی توليد بمب اتمی برسند يا از راه های ديگر به اين قدرت خطرناک دسترسی يابند.»
خانم کلینتون می افزاید: «من بارها گفته ام و حال نيز تکرار مي کنم که هر احتمالی برای مقابله با برنامه های هسته ای ايران، ممکن است مورد استفاده قرار گيرد. هيچ احتمالی را پيشاپيش رد نمی کنم. کنار نهادن برخی احتمالات از هم اينک درست نيست. اگر همه راهکارهای ديگر مورد استفاده قرارگيرد و هنوز هدف حاصل نشده باشد، چگونه می توان از آخرين راهکار صرفنظر کرد.»
این سناتور شهر نیویورک گفته است: «با رسيدن به مقام رياست جمهوری برای هر گونه ديدار و تماس با حکومت هایی مانند ايران، شرط های سنگينی خواهد داشت.»
وی اين حکومت ها را «افراطيون سخت پوسته» می نامد.
«تا يک زن رییس جمهوری آمريکا نشود، نمی ميرم»
در حالي که در دو سوی جاده باريک اطراف مزرعه ای در هاپکينزتون در ايالت نيوهمپشاير، صدها نفر از طرفداران سناتور کلينتون صف کشيده اند، کاروان خودروهای حامل وی و همراهانش به محل می رسد و می ايستد.
با پياده شدن سناتور کلينتون، استقبال کنندگان به وجد می آيند و کف می زنند و او را «رییس جمهوری بعدی آمريکا» می نامند.
سناتور هيلاری در حالي که از سوی همسر کاريزماتيک خود همراهی می شود، گام های بلند و محکم بر می دارد. او که کفش های تخت و بی پاشنه به پا دارد ناچار است هر چند لحظه بايستد و با مردم دست بدهد.
در حالي که به سوی مصاحبه می روند، به خبرنگار زن اسراييلی می گويد: همين چند روز پيش يک بانوی بيش از ۹۰ ساله به سويم آمد.
«اين بانوی سالخورده می گفت، ايامی را به خاطر می آورد که زنان در آمريکا حق رای نداشتند. در زمان من خدا را شکر شاهد شدم که زنان نه تنها حق رای گرفتند، بلکه به مقام های بالا درهمه عرصه ها دست يافتند. اما هنوز نديده ام که آمريکا صاحب يک بانو در مقام رياست جمهوری شود. تصميم دارم که تا اين آرزويم عملی نشود، نميرم. من به شما رای می دهم. او به نوه های دخترش گفت، از اين زن ياد بگيريد. خواستن توانستن است. به هرکجا که بخواهيد می توانيد برسيد.»
- «با رسيدن به مقام رياست جمهوری برای هر گونه ديدار و تماس با حکومت هایی مانند ايران، شرط های سنگينی خواهد داشت.»
سناتور هيلاری کلينتون هر چند هر از گاهی در نظرسنجي ها از سناتور سياه پوست باراک اوباما عقب می افتد و گاهی از اينکه سناتور اوباما می تواند منابع مالی بيشتری برای ادامه برنامه تبليغات انتخاباتی خود تهيه کند نگران می شود، اما به پيروزی خود ابراز اطمينان می کند.
او می گويد: نيرویی درون او، هدايتگر راهی است که برای خود برگزيده و می داند که نخستين بانوی آمريکایی خواهد بود که در تاريخ اين کشور بر مسند رياست جمهوری تکيه خواهد زد.
«مرد اول ايرادی ندارد»
خبرنگار اسراييلی که سناتور کلينتون را در يک سری از سفرهای اخيرش به نقاط مختلف آمريکا همراهی کرده، می نويسد: سناتور کلينتون ديگر مانند اوائل برنامه های مبارزات انتخاباتيش نيست.
به نوشته وی، سناتور هيلاری ديگر مانند يک نامزد پست رياست جمهوری سخن نمی گويد. او به گونه ای حرف می زند ورفتار می کند که گويا به اين مقام دست يافته است.
او می داند کاخ سفيد، که هشت سال به عنوان همسر رياست جمهوری در آن زندگی کرد، باز در انتظار اوست و اين بار وی می خواهد نه در نقش همسر دارای عقيده يک رییس جمهوری بلکه در مقام يک رییس جمهوری پر قدرت به اتاق کار معروف بنفش رنگ کاخ قدم بگذارد.
بيل کلينتون نيز ديگر کتمان نمی کند که برای بازگشت به کاخ سفيد دلتنگ شده است.
بيل کلينتون می گويد: مشکلی ندارد که «مرد اول آمريکا» باشد. اشاره او به عنوانی است که برای همسران روسای جمهوری آمريکا به کار می رود و آنان را «بانوی اول آمريکا» می نامند.
هر گام سناتور هيلاری کلينتون، هر سخن و هرحرکت کوچکش همه برنامه ريزی شده است.
او ماهها نزد مربيان فن سخنوری باز آموزش ديده و مربيان ديگری در عرصه رفتار و کردار پيوسته به او مشورت می دهند. هر خنده او بی جهت نيست. حتی به او آموخته اند که چه هنگام در ملاء عام بايد «از خنده غش کند.»
اما تنها در يک امر به توصيه های ديگران گوش فرا نمی دهد. هزار و يک انتقاد و توصيه ای را که به او برای تغيير شيوه لباس پوشيدنش داده شده، ناديده می گيرد.