لینک‌های قابلیت دسترسی

خبر فوری
دوشنبه ۳ دی ۱۴۰۳ تهران ۱۳:۰۱

وبلاگ انتخابات آمریکا

Sorry! No content for ۳۱ خرداد. See content from before

دوشنبه ۱۷ خرداد ۱۳۹۵

یک رای‌دهنده بر سر صندوق رای‌گیری در ایالت نیوهمشایر.
یک رای‌دهنده بر سر صندوق رای‌گیری در ایالت نیوهمشایر.

سئوال بزرگ این است: آیا رسانه‌ها باید در پایان رای‌گیری روز سه‌شنبه، هیلاری کلینتون را پیروزی قطعی و نهایی رقابت‌های درون حزبی معرفی کنند یا آنگونه که برخی هواداران سندرز و خود او اصرار دارند، تا روز کنوانسیون ملی حزب دموکرات یعنی حدود یک ماه و نیم دیگر صبر کنند؟

چرا این سئوال اهمیت یافته و مجادله دو طرف بر سرچیست؟

بعد از بردهای اخیر هیلاری کلینتون او حالا به چیزی در حدود ۱۵ تا ۲۵ نماینده یا دلیگیت (فرستاده‌های حزبی که در روز کنوانسیون با رای خود نامزد نهایی را انتخاب می‌کنند) نیاز دارد تا به شکل رسمی تعداد دلیگیتهایش از ۵۰ درصد عبور کند و اکثریت دلیگیتها را به دست بیاورد.

اما این ۵۰ درصد از مجموع دلیگیتهایی که از رای مردم به دست آمده و سوپردلیگیتها (آرای ویژه اعضای مهم حزب مانند نمایندگان کنگره یا فرمانداران دموکرات) شکل خواهد گرفت. اگر سوپردلیگیتها را از مجموع آرای هیلاری کلینتون کم کنیم، او به ۵۰ درصد نخواهد رسید.

سوپردلیگیتهایی که هم اکنون گفته‌اند به هیلاری کلینتون رای خواهند داد، از نظر مقررات حزبی مجازند که تا روز کنوانسیون نظرشان را تغییر بدهند و در آن روز به سندرز رای بدهند. در واقع رای آنها وقتی قطعی می‌شود که در روز کنوانسیون اخذ شود. تا آن روز هر چه می‌گویند می‌تواند بادهوا باشد!

اما در عین حال سوپردلیگیتها از دهه ۷۰ میلادی که شکل نوین انتخاب نامزد ریاست جمهوری در حزب دموکرات تثبیت شده تا امروز، هرگز با رای و امتیاز ویژه‌ای‌ که در اختیار داشته‌اند، برخلاف نظر مردم و آرایی که در طول انتخابات درون حزبی اخذ شده، نامزدی را برنده نکرده‌اند. به بیان دیگر بدون هیچ استثنایی در حزب دموکرات همیشه کسی که بیشترین رای را در جریان انتخابات درون حزبی در ۵۰ ایالت و سرزمین‌های تابعه آمریکا به دست آورده است، در نهایت نامزد این حزب در رقابت‌های ریاست جمهوری بوده است.

در حال حاضر هیلاری کلینتون بیش از سه میلیون رای و حدود ۳۰۰ دلیگیت از سندرز جلوتر است. بعد از آخرین دور رای‌گیری بعید است که در این نسبت تغییر خارق‌العاده‌ای رخ بدهد. حتی اگر به شکل دور از انتظاری و برخلاف برخی نظرسنجی‌ها اکثریت قاطعی روز سه‌شنبه به سندرز رای بدهند این اختلاف مثلا به دو میلیون رای و ۲۰۰ دلیگیت کاهش پیدا می‌کند. باز هم کلینتون با فاصله در جلب آرای مردم از سندرز جلو خواهد بود.

این نخستین بار خواهد بود که یک زن در تاریخ آمریکا نامزدی یکی از دو حزب اصلی را به دست می آورد و گزارش این اتفاق تاریخی، قبل از وقوع از سوی برخی زیر سئوال رفته است.

با این وصف فرض کنیم که سندرز موفق شود در یک ماه و نیم آینده با سوپردلیگیتها ملاقات کند و برایشان دلایل کافی بیاورد که باید به او رای بدهند. منطقا اگر سوپردلیگیتها رای خود را برگردانند و تصمیم بگیرند به سندرز رای بدهند، اقدامشان کاملا غیردموکراتیک خواهد بود و میلیونها نفری که به هیلاری کلینتون رای داده‌اند، سرخورده می‌شوند. ضمن اینکه چنین کودتایی علیه نامزدی که بیشترین رای را آورده، برخلاف سنت حزب دموکرات نیز هست و تا امروز سابقه نداشته است. آنها اگر چنین کاری بکنند عملا منطق رای‌گیری از مردم برای انتخاب نامزد را نیز زیر سئوال می‌برند.

و نکته آخر اینکه با توجه به آرای نسبتا بالای سوپردلیگیتها که حدود ۱۵ درصد کل آراست، تاکنون هیچ کدام از موارد معدود رقابت‌های درون حزبی دموکراتها که در آن رقابت نزدیک بوده، کسی نتوانسته بدون سوپردلیگیت برنده شود. آخرین نمونه باراک اوباما بود که وقتی رای‌گیری در سال ۲۰۰۸ به پایان رسید تنها با اختلاف چهار درصد در شمارش دلیگیت‌ها از کلینتون پیش بود. اوباما در آن انتخابات حتی از نظر شمارش آرا از کلینتون عقب بود ولی از آنجا که دلیگیتهای بیشتری داشت، در پایان با اضافه شدن رای سران حزب، برنده شد. هیلاری کلینتون در آن سال خیلی زود و هفته‌ها قبل از کنوانسیون به نفع اوباما کنار رفت و در روز کنوانسیون شخصا در گردهمایی شرکت کرد و با رویی گشاده و یک سخنرانی تبیلغاتی در نامزد شدن باراک اوباما مشارکت کرد.

حالا برگردیم به سئوال اصلی: آیا رسانه‌ها فردا باید کلینتون را برنده نهایی معرفی کنند یا تا روز کنوانسیون صبر کنند؟

دیگر چه چیزی می‌تواند هیلاری کلینتون را از رسیدن به نامزدی باز دارد؟

پاسخ به این سئوال در کمپین سندرز این است: تحقیقات اف بی آی درباره ایمیلهای خانم کلینتون در دوران وزارت خارجه. یعنی در واقع همان ماجرایی که در نخستین مناظره از نظر برنی سندرز هیچ اهمیتی نداشت و بهانه جمهوریخواهان بود برای گمراه کردن مردم آمریکا از موضوعات اصلی مانند حداقل دستمزد یا سطح رفاه طبقه متوسط. گویا حالا همان ماجرای «گمراه کننده» که جمهوریخواهان علم کردند، از نظر برنی سندرز اهمیت کافی یافته که به خاطرش باید صبر کرد و دید که آیا نامزدی کلینتون به خطر خواهد افتاد یا نه.

و این تحقیقات چگونه نامزدی هیلاری کلینتون را با خطری جدی روبه‌رو خواهد کرد؟ در صورتی که در یک ماه و نیم پیش‌رو، اف بی آی به این نتیجه برسد که هیلاری کلینتون در دوران تصدی وزارت خارجه، با استفاده از سرورهای شخصی، عملی مجرمانه انجام داده است. در این حالت اف بی آی علیه هیلاری کلینتون اعلام جرم خواهد کرد. چنین اتفاقی فارغ از نتیجه نهایی دادگاه به معنای مرگ کمپین خانم کلینتون برای رسیدن به کاخ سفید خواهد بود. این بزرگترین بخت برنی سندرز برای تبدیل شدن به نامزد حزب دموکرات است.

رسانه‌ها تا فردا شب وقت دارند که تصمیم بگیرند. این نخستین بار خواهد بود که یک زن در تاریخ آمریکا نامزدی یکی از دو حزب اصلی را به دست می آورد و گزارش این اتفاق تاریخی، قبل از وقوع از سوی برخی زیر سئوال رفته است. آن هم نه از سوی محافظه‌کاران و شخصیت‌هایی مانند دونالد ترامپ که به داشتن افکار ضد زن شهره‌اند، بلکه توسط یکی از لیبرال‌ترین سناتورهای آمریکایی و طرفدارانش که بعضی‌هایشان از پیشروترین چهره‌های فرهنگ و سیاست آمریکا هستند و به این راحتی برچسب ضد زن به آنها نمی‌چسبد.

این معما در ۴۸ ساعت آینده به جواب خواهد رسید.

برنی سندرز در یکی از سخنرانی‌های تبلیغاتی‌اش در ایالت کالیفرنیا که عموما با استقبال پرشور جوانان روبه‌رو می‌شود.
برنی سندرز در یکی از سخنرانی‌های تبلیغاتی‌اش در ایالت کالیفرنیا که عموما با استقبال پرشور جوانان روبه‌رو می‌شود.

تقویم انتخابات درون حزبی آمریکا به روزهای آخرش نزدیک شده است و در دو هفته آینده، انتخابات در آخرین ایالت‌های باقی‌ مانده برگزار خواهد شد و هر دو حزب برای برپایی کنوانسیون‌های ملی خود در تابستان آماده خواهند شد.

در روزهای پیش رو، ابتدا انتخابات درون حزبی دموکرات‌ها در بخش آمریکایی جزایر ویرجین در دریای کارائیب و سپس در پورتوریکو برگزار می‌شوند.

بعد از آنها در روز ششم ژوئن، هفتدهم خردادماه، انتخابات در شش ایالت باقی مانده از جمله کالیفرنیا و نیوجرسی برگزار می‌شود. در این روز انتخابات درون حزبی جمهوریخواهان به پایان می‌رسد.

اما در حزب دموکرات بعد از این روز تنها انتخابات شهر واشنگتن دی سی باقی خواهد ماند که در روز چهاردهم ژوئن، بیست و پنجم خرداد برگزار می‌شود و پرونده رقابت‌های درون حزبی آنها نیز بسته خواهد شد.

در حزب جمهوریخواه، تکلیف رقابت به طور قطعی روشن شده و دونالد ترامپ، سرمایه‌دار نیویورکی نامزد «حزب معظم قدیمی» (GOP) در انتخابات ریاست جمهوری سال ۲۰۱۶ خواهد بود. او برای این نامزدی، حداقل آرای کافی از نمایندگان ایالت‌ها در کنوانسیون ملی حزب جمهوریخواه را به دست آورده است. با این حال رأی‌گیری در ایالت‌های باقی‌مانده کماکان ادامه خواهد داشت.

در جبهه مقابل، یعنی در حزب دموکرات، هنوز هیچ یک از دو نامزد نتوانسته‌اند به ۵۰ درصد آرای مورد نیاز برای نامزدی دست یابند.

اما بر اساس عدد و رقم موجود، هیلاری کلینتون بخت اصلی نامزدی این حزب است. او تا امروز توانسته به دو هزار و ۳۱۲ رأی کنوانسیون ملی دست یابد و برای رسیدن به ۵۰ درصد آرا تنها به ۷۱ رأی بیشتر نیاز دارد.

در مقابل برنی سندرز به هزار و ۵۰۱ رأی دست یافته و برای پیروزی نهایی به ۸۳۸ رای بیشتر نیاز دارد.

هر چند که در دو هفته پیش رو تکلیف ۹۳۰ رأی باقی‌مانده روشن خواهد شد، اما اینکه بیش از ۷۰ درصد آرای باقی‌مانده به حساب سندرز ریخته شوند، تقریباً غیرممکن است. و به همین دلیل نیز هیلاری کلینتون مدام در مصاحبه‌هایش یادآوری می‌کند که از نظر خودش، نامزدی‌اش قطعی است.

به رغم این موضوع کمپین برنی سندرز با تمام توانش به تبلیغ علیه هیلاری کلینتون ادامه می‌دهد. این تبلیغات به حدی شدید بودند که کمپین کلینتون را مجبور کردند بار دیگر به رقابت‌های درون‌حزبی توجه کند و هرازگاهی برنامه‌هایی برای مقابله با سندرز برپا کند.

نبرد اصلی در حال حاضر در ایالت کالیفرنیا در جریان است. این ایالت، پرجمعیت‌ترین ایالت آمریکاست و به همین دلیل بیشترین سهم در آرای کنوانسیون ملی احزاب، متعلق به همین ایالت است. برای دموکرات‌ها، کالیفرنیا ۵۴۶ رأی یا delegate می‌ارزد.

در کالیفرنیا که برای مدت طولانی کلینتون با قاطعیت پیش‌رو بود، حالا رقابت بسیار نزدیکی شکل گرفته و این احتمال که سندرز موفق شود در آنجا آرای بیشتری نسبت به کلینتون کسب کند، به طور جدی وجود دارد.

اما از آنجا که تمامی فرستادگان حزبی یا delegate‌های باقی مانده متناسب با آرای مردم بین این دو تقسیم خواهد شد، در نهایت پیروزی احتمالی سندرز در کالیفرنیا نیز نمی‌تواند بر نتیجه تأثیری بگذارد. بماند که تا این لحظه در تمامی نظرسنجی‌ها، این کلینتون است که پیشتاز کالیفرنیا است.

کلینتون همچنین در ایالت نیوجرسی نیز پیشتاز است. این ایالت نیز در کنوانسیون ملی ۱۴۲ فرستاده حزبی دارد و به تنهایی می‌تواند پیروزی نهایی کلینتون را تضمین کند.

ضمن اینکه هیلاری کلینتون در شمارش آرای واقعی نیز به شکل معناداری از سندرز جلوتر است. او تا امروز ۱۳ میلیون رأی کسب کرده و در مقابل سندرز ۱۰ میلیون رأی به دست آورده است.

اصرار سندرز

به رغم اینکه ظاهراً کار رقابت‌های درون حزبی دموکرات‌ها تمام است، برنی سندرز کماکان مصر است که به رقابت تا روز آخر ادامه بدهد.

او در مصاحبه‌ها بیش از هر چیز به نظرسنجی‌هایی اشاره می‌کند که در آنها عملکردش در برابر دونالد ترامپ از هیلاری کلینتون بهتر است.

محور استدلال اصلی سندرز در حال حاضر این است: خطر ریاست جمهوری دونالد ترامپ جدی است و کسی باید نامزد حزب دموکرات شود که بخت بیشتری برای شکست ترامپ دارد. همزمان اگر سوپردلیگیت‌های حزب دموکرات از هیلاری کلینتون روی برگردانند و به من رأی بدهند، من برنده خواهم شد.

کمابیش تمامی نظرسنجی‌ها این استدلال سندرز را تأیید می‌کنند و او با اختلاف بیشتری نسبت به کلینتون از ترامپ جلو است.

همزمان مسئله تحقیقات دنباله‌دار درباره شکل استفاده و آرشیو ایمیل‌های هیلاری کلینتون در دورانی که وزیر خارجه بود نیز موجب شده تا وضعیت او در افکار عمومی آمریکا شکننده‌تر از گذشته به نظر برسد.

در آخرین دور این بررسی‌ها، نتایج تحقیقات بازرسان داخلی وزارت خارجه نشان داد که در آن دوران، برخی از کارمندان این وزارتخانه با شکل استفاده کلینتون و بهره بردن از یک سرور شخصی برای آرشیو کردن ایمیل‌های وزیر مخالف بودند، اما مخالفت‌هایشان به جایی نرسیده است.

گزارش‌هایی از این دست احتمال موفقیت نهایی خانم کلینتون را در برابر دونالد ترامپ، بیش از هر زمان دیگری زیر سؤال می‌برند.

اما روی دیگر استدلال سندرز این است که حزب دموکرات آرای مردم را نادیده بگیرد و کسی را نامزد کند که رأی کمتری آورده است. برای این کار، سوپردلیگیت‌ها، یعنی حدود ۱۵ درصد آرای اعضای بانفوذ حزب که تعهدی به رأی مردم ندارند، باید به جای هیلاری کلینتون به برنی سندرز رأی بدهند. از زمان تثبیت شکل نوین انتخاب نامزد در حزب دموکرات تاکنون سابقه نداشته است که اعضای بانفوذ با رأی ویژه خود نتیجه نهایی رقابت‌های درون حزبی را تغییر بدهند. یعنی تا امروز همیشه کسی در این حزب نامزد نهایی شده که بیشترین رأی را از طرف مردم به دست آورده است.

برنی سندرز در جریان مبارزات انتخاباتی‌اش همواره تلاش کرده تا لایه‌های مترقی و پیشروی حزب دموکرات آمریکا را نمایندگی کند. او همچنین بارها بر لزوم تغییر مقررات به نفع دموکراتیک‌تر شدن سیستم رقابت‌های درون حزبی نیز انگشت گذاشته است. به همین دلیل دور از انتظار نخواهد بود که به رغم تمام اظهارنظرهای او درباره حضور در رقابت تا روز کنوانسیون، وقتی باخت او در نتیجه شمارش آرای مردم قطعی شد، شکست را بپذیرد و به نفع هیلاری کلینتون از رقابت کنار بکشد.

به بیان دیگر نامزدی که در این مدت نقش مهم‌ترین مبلغ ارزش‌های لیبرال دموکراسی را در انتخابات ایالات متحده آمریکا به عهده گرفته، بعید است که در خط پایان به مذاکرات پنهانی و زد و بندهایی که لزوما دموکراتیک نیستند روی بیاورد.

میزان آرای سندرز در انتخابات باقی مانده به ویژه ایالت کالیفرنیا، مذاکرات هیلاری کلینتون با او و تغییرات احتمالی در برنامه‌های خانم کلینتون در راستای تحقق شعارهای عدالت‌خواهانه سندرز و همچنین موقعیت دونالد ترامپ در پایان رأی‌گیری و وضعیت رقابت دو حزب، از جمله عواملی هستند که می‌توانند بر تصمیم سندرز تأثیر بگذارند و او را از پافشاری برای ادامه دادن رقابت تا روز کنوانسیون منصرف کنند. یا برعکس موجب شوند تا او با توپ پر به استقبال کنوانسیون برود.

این کنوانسیون، یک گردهمایی حزبی بزرگ است و به شکل یک نمایش تبلیغاتی به شکل زنده توسط رسانه‌های آمریکایی پوشش داده می‌شود.

در حزب دموکرات، کنوانسیون ملی در روزهای ۲۵ تا ۲۸ ژوئیه (چهارم تا هفتم مرداد ماه) در یک استادیوم ۲۰ هزار نفری در شهر فیلادلفیا برگزار خواهد شد و در جریان آن نامزد ریاست جمهوری و معاون او انتخاب خواهند شد.

--------------------------------------------

* کیوان حسینی را می‌توانید در تلگرام در این کانال دنبال کنید: telegram.me/kayvanhosseini1
* همچنین در توییتر نیز می‌توانید نوشته‌های او را در شناسه @Kayvan_Hosseini دنبال کنید.

بیشتر

XS
SM
MD
LG