خانه محمود اعتمادزاده معروف به «بهآذین»، نویسنده و مترجم سرشناس، که سالها پس از درگذشت او در آستانه تخریب برای آپارتمانسازی قرار گرفته بود اما در نتیجهٔ پیگیری پسرش پلمب شده بود، مورد دستبرد قرار گرفت.
کاوه اعتمادزاده، پسر بهآذین، روز یکشنبه ششم تیرماه به خبرگزاری ایسنا گفت: «دو سه روز پیش با توجه به اینکه خانه دو ماه است که خالی است، دزد از درِ حیاط وارد شده و همهچیز را به هم ریخته و مقداری از وسایل را برده است».
خانهٔ بهآذین در آریاشهر تهران از اردیبهشت امسال برای تعیین تکلیف مالکیت آن پلمب شده بود و کاوه اعتمادزاده پس از دو ماه اجازه گرفته بود برای بررسی وضعیت آن وارد خانه شود که با موضوع سرقت و به هم ریخته شدن اتاق محمود بهآذین شده است.
بهگفتهٔ آقای اعتمادزاده، تنها ۴۰ درصد مالکیت خانهٔ بهآذین به نام اوست و ۶۰ درصد دیگر «سهم بسازبفروش» است که پس از پیگیری حقوقی فرزند بهآذین و تلاش برای جلب کمک دیگران برای تبدیل آن به خانهموزه، «با توجه به مشاعی بودن ملک گفته شده هیچیک از سهامداران نباید از خانه استفاده کنند».
آقای اعتمادزاده میگوید پلمب شدن خانه نیز در غیاب او و بدون اینکه اجازه دهند وسایلش را بردارد، انجام شده است.
خانه محمود بهآذین، نویسنده و مترجم نامی ایران، نخستینبار سال گذشته خبرساز شد که فرزندش اعلام کرد ۱۴ سال پس از درگذشت بهآذین، خانهاش در آستانه تخریب برای آپارتمانسازی قرار گرفته و در تلاش برای جلب کمک دیگران برای نجات دادن آن است.
خانهٔ بهآذین تا خرداد ۱۳۸۵ که او بر اثر ایست قلبی در ۹۲ سالگی درگذشت، همچون یک پاتوق فرهنگی محل رفتوآمد نویسندگان و هنرمندان مشهوری بود، از بهرام بیضایی، محمدعلی سپانلو، هوشنگ ابتهاج تا سیاوش کسرایی و نادر ابراهیمی و توران میرهادی.
بهآذین همچنین از بنیانگذاران اصلی کانون نویسندگان ایران در سال ۱۳۴۷ بود و بهخاطر فعالیتهای آزادیخواهانهاش دورهای را نیز در دوران پهلوی در زندان گذراند. پس از انقلاب اسلامی نیز در سال ۱۳۶۱ در جریان دستگیریهای گسترده اعضای حزب توده دستگیر و در اعتراف اجباری تلویزیونی مجبور به نفی گذشته شد، با این حال تا سال ۱۳۶۹ در زندان ماند.
خاطرات بهآذین از نحوه شکنجهها و برخورد بازجویان جمهوری اسلامی، سه سال پس از مرگ او در دیماه ۱۳۸۸ منتشر شد.