ویدئوهای منتشر شده در شبکههای اجتماعی حاکی است که مسمومیتهای مشکوک در مدارس شهرهای مختلف ایران به ویژه مدارس دخترانه کشور همچنان ادامه دارد.
بر اساس این ویدئوها، تعدادی از دانشآموزان مدارس دخترانه بنتالهدی و معراج در شهر سقز در استان کردستان در روز دوشنبه ۱۱ اردیبهشت مسموم شدند و به مراکز درمانی انتقال یافتند.
همچنین ویدئوی دیگری نشان میدهد که در همین روز تعدادی از دانشآموزان دبیرستان دخترانه مجتبی جعفری در کرمانشاه نیز دچار همین مسمومیتها شدهاند.
در تهران نیز، یک ویدئوی منتشر شده در شبکههای اجتماعی نشان میدهد دبیرستان دخترانه عفاف در منطقه ۲ پایتخت روز دوشنبه هدف این مسمومسازیها قرار گرفته است.
موج دوم مسمومیتهای مشکوک در ایران پس از تعطیلات نوروز آغاز شده و همچنان ادامه دارد.
موج اول این مسمومیتها از پائیز سال گذشته آغاز شده بود و تا هفتهها مقامهای رسمی، گزارشها در این زمینه را رد میکردند.
با این که علی خامنهای، رهبر جمهوری اسلامی، اسفند پارسال در اظهارنظر علنی در مورد مسموميتها گفت اگر عامدانه بودن این حوادث اثبات شود عاملان و مقصران بهدلیل ارتکاب «جرم نابخشودنی» باید به اشد مجازات محکوم شوند، اما هنوز کسی در این زمینه محاکمه نشده است.
اکنون نیز با وجود گذشت ماهها از این حوادث، اظهارات و ادعاهای ضدونقیضی درباره آنها از سوی مقامها و نهادهای جمهوری اسلامی منتشر میشود.
وزارت اطلاعات جمهوری اسلامی در بیانیهای که روز جمعه هشتم اردیبهشت به عنوان نتیجۀ «نهایی» تحقیقات این نهاد امنیتی منتشر کرد، بار دیگر مدعی شد «تمارض» دانشآموزان و «هراس جمعی» از عوامل اصلی گسترش مسمومیتهای زنجیرهای در مدارس عمدتاً دخترانۀ کشور بوده است.
بیانیه وزارت اطلاعات از عواملی تحت عناوینی چون «بمبک بدبو»، «فشانههای اشکآور و گاز فلفل»، «وجود اهداف ضدامنیتی» و «عاملِ هراس جمعی» به عنوان مجموعۀ عوامل حملات به بیش از ۴۰۰ مدرسه در سراسر کشور نام برده است.
این بیانیه در حالی منتشر شده است که جمعی از دانشجویان روانشناسی شش دانشگاه ایران در بیانیهای نوشتند که برخی افراد مرتبط با نهادهای روانشناسی کشور «مسمومیتهای سریالی مدارس را به هیستری جمعی و توهمهای تلقینی و ابزار شیطنت دانشآموزان» تقلیل دادهاند.
پیشتر رسانهها و منابعی در داخل ایران گمانهزنیهایی را مطرح کردهاند مبنیبر اینکه این مسمومیتهای زنجیرهای اقدامی «سازمانیافته» از سوی اسلامگرایان افراطی برای خانهنشینکردن دختران است؛ نظیر اتفاقی که با قدرتگیری دوبارۀ طالبان در افغانستان در حال رخدادن است.