هانا نویمان، عضو آلمانی پارلمان اروپا، ضمن تقدیر از اعطای جایزه ساخاروف به مهسا امینی و جنبش «زن زندگی آزادی» تأکید کرد که این نهاد با آکادمی اسکار تفاوت دارد و بنابراین وظیفه آن «فراتر» از اعطای جایزه است.
خانم نویمان که از آغاز اعتراضات پس از جان باختن مهسا (ژینا) امینی، از حامیان سرسخت معترضان در ایران بوده، این موضوع را در سخنرانی خود در محل پارلمان اروپا در روز دوشنبه هفته جاری بیان کرده، اما همزمان با روز اعطای جایزه ساخاروف، این ویدئو را در حساب کاربری خود در شبکه ایکس منتشر کرده است.
روز سه‌شنبه، ۲۱ آذر، صالح نیکبخت، وکیل خانواده مهسا امینی که توانسته از ایران خارج شود به همراه افسون نجفی، خواهر حدیث نجفی، از قربانیان اعتراضات و مرسده شاهین‌کار از آسیب‌دیدگان چشمی اعتراضات با حضور در پارلمان اروپا جایزه ساخاروف را دریافت کردند.
هانا نویمان که در هر دو مراسم اهدای جایزه نوبل صلح به نرگس محمدی در اسلو و اهدای جایزه به نماینده خانواده امینی و جنبش «زن زندگی آزادی» شرکت داشت، برای اشاره به سرکوب‌ها در ایران یادآوری کرد که نرگس محمدی به خاطر زندانی بودن و مهسا امینی به‌دلیل جان باختن دز بازداشت گشت ارشاد و خانواده او به خاطر ممنوع‌الخروج بودن، قادر به دریافت این جایزه‌ها نیستند.
او افزود که جمهوری اسلامی از «شجاع‌ترین و باهوش‌ترین مردمان خود می‌ترسد» و تأکید کرد که اتفاقات ایران باید همواره در «کانون توجه جهانی» باشد.
به گفته این عضو آلمانی پارلمان اروپا، «وقتی جمهوری اسلامی از کانون توجه جهانی دور می‌شود، دست به کشتار می‌زند» و اعطای این جوایز باعث شده دست‌کم دوباره جهان به ایران و اتفاقات آن توجه کند.
او به همکاران خود با این حال یادآوری کرد: «ما نهاد اسکار نیستیم، ما اتحادیه اروپا هستیم. بنابراین باید مطمئن شویم که حقوق بشر و زندانیان سیاسی، اولویت اصلی همه جلسات ما خواهند بود و جملات زیبایی که امروز و فردا و هفته‌های آینده رد و بدل می‌کنیم، با اقدامات ملموسی همراه خواهند بود.»
نویمان از جمله خواستار صدور ویزای فوری برای ایرانیانی شده که نیاز به خروج فوری دارند یا در مسیر خروج گیر کرده‌اند و نیز حمایت از آنها پس از رسیدن به مناطق امن در اروپا.
کمک به تقویت جامعه مدنی داخل و خارج ایران، افزایش ظرفیت‌سازی، مستندسازی نقض گسترده حقوق بشر، و همین طور برای کمک به اتحاد و تدیون چشم‌اندازهایی برای ایران آزاد نیز از جمله اقدامات ملموسی است که این نماینده خواستار توجه اتحادیه اروپا به آنها شده است.
او در عین حال از رهبران اروپا خواست دیدارهای عمومی با مقام‌های جمهوری اسلامی را متوقف کنند و به جای آن با صداهای مختلف دموکراتیک در ایران دیدار علنی داشته باشند.
هانا نویمان در اظهاراتی صریح افزود که «همچون خیلی از ایرانی‌ها از اعطای جایزه به افرادی که به صورتشان گلوله خورده یا کشته شده‌اند خسته شده‌ام، از اطلاع‌رسانی صرف درباره تجاوز و اعدام سیستماتیک توسط جمهوری اسلامی خسته شده‌ام» و به دنبال برگزاری جشن ایران آزاد و دموکراتیک در تهران و دیگر مناطق ایران است.
او تأکید کرد که هدف اتحادیه اروپا «باید در این سطح باشد».
پیش از این نیز شماری از چهره‌های مخالف جمهوری اسلامی از جمله رضا پهلوی، حامد اسماعیلیون و مسیح علی‌نژاد درخواست‌های مشابهی را از رهبران اروپایی مطرح کرده‌اند.
از جمله خانم علی‌نژاد که به تازگی به آلمان سفر کرده بود، مقام‌های این کشور را به دلیل «اصرار» بر ملاقات محرمانه به «سانسور» متهم کرد و در شبکه ایکس نوشت: «چقدر تناقض‌آمیز و تاسف‌برانگیز است که دولت آلمان با ادعای حمایت از حقوق زنان، می‌خواهد با زنان ایران تنها به صورت مخفیانه دیدار کند.»
حامد اسماعیلیون نیز اسفندماه ۱۴۰۱ در سنای ایتالیا سخنرانی کرد و از غرب خواست از مذاکره با «رژیمی که در بستر مرگ است» خودداری کند.
به گفته آقای اسماعیلیون، نمی‌توان با حکومتی که «با خونسردی دست به کشتار مردم خود زده» و به هیچ اصول بین‌المللی پایبند نیست به مذاکره درباره فعالیت‌های اتمی‌اش ادامه داد.
شاهزاده رضا پهلوی نیز در یک سخنرانی در پارلمان اروپا از کشورهای عضو این اتحادیه خواست «مردم ایران را به رسمیت بشناسند نه جمهوری اسلامی را».
