در مراسم افطاری که با حضور جمعی از بازيگران و دست اندرکاران سينما و تلويزيون در دفتر رياست جمهوری ايران برگزار شد، برخی مهمانان از محمود احمدی‌نژاد خواستند مشکلات محمود بصيری که گفته می‌شود به‌دليل شباهت با رئيس جمهور ممنوع‌الکار شده است را برطرف کند.
خبرگزاری فارس در شرح حاشيه های اين نشست، تيتر «رفع مشکل بازيگر شبيه احمدی‌نژاد» را برگزيده است.
اين کمدين پرسابقه در مجموعه های تلويزيونی متعددی مثل آرايشگاه زيبا، کتابفروشی هدهد، بدون شرح و هتل بازی کرده. او در فيلم های سينمايی فراوانی از جمله سوته دلان، دستفروش، الوالو من جوجو ام، دادشاه، مهريه بی بی، زرد قناری و گل های داودی هم ايفای نقش کرده است.
اين بازيگر ۶۵ ساله در مصاحبه با سايت فردانيوز، با يادآوری دوران انتخابات رياست جمهوری و کارگردان هايی که فيلم تبليغاتی برای احمدی نژاد می ساختند، در توضيح آغاز ماجراهای شباهتش به رييس جمهور ايران گفته: «به من گفتند بيا و لباس های محلی که آقای احمدی نژاد می پوشد را بپوش، گفتم ببخشيد من از اين کارها بلد نيستم. کار من نيست و تحت هيچ شرايطی از اين کارها نمی کنم.»
بصيری يادآور شده که طی اين سال ها بارها با او قرار همکاری گذاشته اند. فيلمنامه را هم می خوانده اما ناگهان می رفتند و ديگر خبری نمی دادند.
محمود بصيری فقط يکی از افرادی است که طی هفت سال اخير، شباهت ظاهری شان به رييس جمهور ايران خبرساز شده. اما تفاوت او با تمام نمونه های پيشين، شخصيت حقيقی اوست که به متضرر شدن او در فعاليت های هنری اش انجاميده است.
در ادامه، مروری شده است بر چهره هايی که طی هفت سال اخير، شباهتشان با احمدی نژاد در رسانه ها و شبکه های اجتماعی خبر ساز شد.
تقی محمدی، خودکشی در زندان
بعد از نهمين دوره انتخابات رياست جمهوری و اعلام نام محمود احمدی نژاد به عنوان رييس جمهور منتخب، تعدادی از کارمندان سفارت آمريکا که در جريان تسخير سفارت اين کشور در تهران که سيزدهم آبان ۱۳۵۸ رخ داده بود به گروگان گرفته شده بودند، از مشارکت احمدی نژاد در جريان آن حوادث خبر دادند.
عکس يک پاسدار شبيه احمدی نژاد کنار ديپلمات اسير آمريکايی با دست ها و چشم های بسته، در ابعاد گسترده ای در رسانه ها و دنيای مجازی منتشر شد.
پيش از آن در ايران نيز نشريه يالثارات وابسته به انصار حزب الله، در شماره ۲۲۳ نام احمدی نژاد را در زمره تسخير کنندگان سفارت آمريکا آورده بود.
اما سعيد حجاريان در مصاحبه با آسوشيتدپرس گفت؛ گروگانگير حاضر در اين عکس، تقی محمدی نام دارد.
افشای هويت حقيقی پاسدار حاضر در عکس، جنجال ديگری را دامن زد که که درباره نحوه مرگ او بود. محمدی در کميته انقلاب فعاليت داشت و در ادامه نيز مسئوليت های اطلاعاتی و امنيتی متعددی از جمله فعاليت در ستاد ضد کودتای نوژه را برعهده گرفته بود.
دادستانی انقلاب به دليل نزديکی او با مسعود کشميری عامل انفجار سال ۱۳۶۰ دفتر نخست‌وزيری، او را بازداشت کرد. تقی محمدی نيز سال ۱۳۶۵ در بازداشتگاه خودش را کشت.
رسانه های نزديک به دولت از جمله خبرگزاری فارس در گزارشی با اشاره به ابهامات خودکشی محمدی در زندان، به نقل از «کارشناسان امنيتی» نوشتند: اين‌گونه خودکشی با توجه به اينکه تقی محمدی بر روی رگ‌های گردنش چوب کبريت گذاشته بود، امکان ندارد. احتمالاً او را کشته‌اند و بعد حلق‌آويزش کرده‌اند.
ويدئوهايی در سايت های اجتماعی
فروکش کردن ماجرای تقی محمدی، فقط آغازی بود برای توزيع و تکثير گسترده چهره های شبيه به احمدی نژاد. بلوتوث های مختلفی در شبکه مخابراتی داخل ايران رد و بدل می شد و سايت های اجتماعی نيز در قالب های مختلف، احمدی نژادهای متعددی را شناسايی و معرفی می کردند. رويه ای که خصوصاً در چهار سال اول رياست جمهوری احمدی نژاد، متداول بود.
اين ويدئوها، بلوتوث ها و انيميشن ها گاهی صرفاً به قصد طنز و کنايه تکثير می شدند و گاهی نيز چهره هايی از شهروندان عادی بودند که چهره شان شبيه محمود احمدی نژاد بود.
بين ويدئوهايی که در سايت يوتوب منتشر شدند، چهره فردی با کلاه آفتابگير که به نظر می رسيد کشاورز باشد، شباهت خيره کننده ای به رييس جمهور ايران داشت.
بنگلادشی مقيم کويت؟
در آغاز سال ۲۰۰۸، روزنامه کويتی «السياسه» با انتشار عکسی از فردی شبيه احمدی‌نژاد، او را يک شهروند بنگلادشی مقيم کويت معرفی کرد.
فرد مورد نظر که پارچه ای شبيه چفيه را دور سرش پيچيده بود، فرم صورت، سبيل و محاسن و حتی نوع لبخندش نيز شباهت چشمگيری با رييس جمهور ايران داشت.
روزنامه کويتی درباره عکس مزبور نوشت: «قدرت خداوند را ببينيد که چگونه دو نفر را شبيه يکديگر آفريده و انسان را دچار شک و ترديد می‌کند که آيا اين شخص، همان رئيس‌جمهور ايران است، يا يک فريب اطلاعاتی است.»
سايت تابناک اما با رد ادعای روزنامه مزبور در بنگلادشی بودن فرد مورد نظر، او را ايرانی معرفی کرد و نوشت: عکس اين شهروند ايرانی، پيشتر در سايت‌های ايرانی نيز منتشر شده بود.
محمود بصيری؛ هفت سال ممنوع التصوير
کمدين پرسابقه ايرانی که چهل سال سابقه کار در سينما و تلويزيون را دارد، چندان خوشحال نيست از اين که گفته می شود پس از هفت سال، مشکلش حل شده و می تواند به نقش آفرينی بپردازد.
او به فردانيوز گفته: «ممنوع می کنند و تازه بعد از هفت سال سراغم می آيند که خوشحالی يا ناراحت! کی ناراحت باشه؟ هفت سال خانه نشينی که ناراحتی ندارد. اينها در اين هفت سال کجا بودند که يهو بصيری يادشان افتاده؟ من اصلا از اينکه بيايند و زندگی من را نشان دهند خوشم نمی آيد.»
غيبت طولانی مدت بصيری در مجموعه های تلويزيونی، اين شايعه را بين تلويزيونی ها رواج داده بود که او مبلغ هنگفتی از ستاد رياست جمهوری دريافت کرده تا ديگر جلوی دوربين ظاهر نشود.
در جريان افطاری سينمايی ها و تلويزيونی ها با احمدی نژاد نيز مهدی سلوکی از مجريان صداوسيما، همين شايعه را در قالب سوال، با محمود احمدی نژاد طرح کرد و گفت: «شايعه کردند به اين آقا (محمود بصيری) ماهی يک ميليون و نيم حقوق می ديد.»
خود بصيری هم می گويد: «شايع کرده بودند که احمدی نژاد به من خانه دو طبقه و ماشين صفر کيلومتر داده و گفته تا پايان دولت من کار نکن.»
حالا سايت های حکومتی در شرايطی از رفع توقيف فعاليت های هنری او خبر می دهند که هنوز اعلام نشده چرا او ممنوع التصوير بوده؟ وزارت ارشاد يا صداوسيمای ايران هنوز واکنشی به اين ماجرا نشان نداده اند.
مشخص نيست چرا شباهت چهره و بازی محمدرضا شريفی نيا در نقش سيداحمدخمينی و عبدالرضا اکبری در نقش آيت الله خمينی، بلامانع بوده اما شباهت چهره يک کمدين به محمود احمدی نژاد، او را چنانچه خود مدعی است و سايت های حکومتی نيز تاييد می کنند، هفت سال خانه نشين کرده است؟
خبرگزاری فارس در شرح حاشيه های اين نشست، تيتر «رفع مشکل بازيگر شبيه احمدی‌نژاد» را برگزيده است.
اين کمدين پرسابقه در مجموعه های تلويزيونی متعددی مثل آرايشگاه زيبا، کتابفروشی هدهد، بدون شرح و هتل بازی کرده. او در فيلم های سينمايی فراوانی از جمله سوته دلان، دستفروش، الوالو من جوجو ام، دادشاه، مهريه بی بی، زرد قناری و گل های داودی هم ايفای نقش کرده است.
اين بازيگر ۶۵ ساله در مصاحبه با سايت فردانيوز، با يادآوری دوران انتخابات رياست جمهوری و کارگردان هايی که فيلم تبليغاتی برای احمدی نژاد می ساختند، در توضيح آغاز ماجراهای شباهتش به رييس جمهور ايران گفته: «به من گفتند بيا و لباس های محلی که آقای احمدی نژاد می پوشد را بپوش، گفتم ببخشيد من از اين کارها بلد نيستم. کار من نيست و تحت هيچ شرايطی از اين کارها نمی کنم.»
بصيری يادآور شده که طی اين سال ها بارها با او قرار همکاری گذاشته اند. فيلمنامه را هم می خوانده اما ناگهان می رفتند و ديگر خبری نمی دادند.
محمود بصيری فقط يکی از افرادی است که طی هفت سال اخير، شباهت ظاهری شان به رييس جمهور ايران خبرساز شده. اما تفاوت او با تمام نمونه های پيشين، شخصيت حقيقی اوست که به متضرر شدن او در فعاليت های هنری اش انجاميده است.
در ادامه، مروری شده است بر چهره هايی که طی هفت سال اخير، شباهتشان با احمدی نژاد در رسانه ها و شبکه های اجتماعی خبر ساز شد.
تقی محمدی، خودکشی در زندان
بعد از نهمين دوره انتخابات رياست جمهوری و اعلام نام محمود احمدی نژاد به عنوان رييس جمهور منتخب، تعدادی از کارمندان سفارت آمريکا که در جريان تسخير سفارت اين کشور در تهران که سيزدهم آبان ۱۳۵۸ رخ داده بود به گروگان گرفته شده بودند، از مشارکت احمدی نژاد در جريان آن حوادث خبر دادند.
عکس يک پاسدار شبيه احمدی نژاد کنار ديپلمات اسير آمريکايی با دست ها و چشم های بسته، در ابعاد گسترده ای در رسانه ها و دنيای مجازی منتشر شد.
پيش از آن در ايران نيز نشريه يالثارات وابسته به انصار حزب الله، در شماره ۲۲۳ نام احمدی نژاد را در زمره تسخير کنندگان سفارت آمريکا آورده بود.
اما سعيد حجاريان در مصاحبه با آسوشيتدپرس گفت؛ گروگانگير حاضر در اين عکس، تقی محمدی نام دارد.
افشای هويت حقيقی پاسدار حاضر در عکس، جنجال ديگری را دامن زد که که درباره نحوه مرگ او بود. محمدی در کميته انقلاب فعاليت داشت و در ادامه نيز مسئوليت های اطلاعاتی و امنيتی متعددی از جمله فعاليت در ستاد ضد کودتای نوژه را برعهده گرفته بود.
دادستانی انقلاب به دليل نزديکی او با مسعود کشميری عامل انفجار سال ۱۳۶۰ دفتر نخست‌وزيری، او را بازداشت کرد. تقی محمدی نيز سال ۱۳۶۵ در بازداشتگاه خودش را کشت.
رسانه های نزديک به دولت از جمله خبرگزاری فارس در گزارشی با اشاره به ابهامات خودکشی محمدی در زندان، به نقل از «کارشناسان امنيتی» نوشتند: اين‌گونه خودکشی با توجه به اينکه تقی محمدی بر روی رگ‌های گردنش چوب کبريت گذاشته بود، امکان ندارد. احتمالاً او را کشته‌اند و بعد حلق‌آويزش کرده‌اند.
ويدئوهايی در سايت های اجتماعی
فروکش کردن ماجرای تقی محمدی، فقط آغازی بود برای توزيع و تکثير گسترده چهره های شبيه به احمدی نژاد. بلوتوث های مختلفی در شبکه مخابراتی داخل ايران رد و بدل می شد و سايت های اجتماعی نيز در قالب های مختلف، احمدی نژادهای متعددی را شناسايی و معرفی می کردند. رويه ای که خصوصاً در چهار سال اول رياست جمهوری احمدی نژاد، متداول بود.
اين ويدئوها، بلوتوث ها و انيميشن ها گاهی صرفاً به قصد طنز و کنايه تکثير می شدند و گاهی نيز چهره هايی از شهروندان عادی بودند که چهره شان شبيه محمود احمدی نژاد بود.
بين ويدئوهايی که در سايت يوتوب منتشر شدند، چهره فردی با کلاه آفتابگير که به نظر می رسيد کشاورز باشد، شباهت خيره کننده ای به رييس جمهور ايران داشت.
بنگلادشی مقيم کويت؟
در آغاز سال ۲۰۰۸، روزنامه کويتی «السياسه» با انتشار عکسی از فردی شبيه احمدی‌نژاد، او را يک شهروند بنگلادشی مقيم کويت معرفی کرد.
فرد مورد نظر که پارچه ای شبيه چفيه را دور سرش پيچيده بود، فرم صورت، سبيل و محاسن و حتی نوع لبخندش نيز شباهت چشمگيری با رييس جمهور ايران داشت.
روزنامه کويتی درباره عکس مزبور نوشت: «قدرت خداوند را ببينيد که چگونه دو نفر را شبيه يکديگر آفريده و انسان را دچار شک و ترديد می‌کند که آيا اين شخص، همان رئيس‌جمهور ايران است، يا يک فريب اطلاعاتی است.»
سايت تابناک اما با رد ادعای روزنامه مزبور در بنگلادشی بودن فرد مورد نظر، او را ايرانی معرفی کرد و نوشت: عکس اين شهروند ايرانی، پيشتر در سايت‌های ايرانی نيز منتشر شده بود.
محمود بصيری؛ هفت سال ممنوع التصوير
کمدين پرسابقه ايرانی که چهل سال سابقه کار در سينما و تلويزيون را دارد، چندان خوشحال نيست از اين که گفته می شود پس از هفت سال، مشکلش حل شده و می تواند به نقش آفرينی بپردازد.
او به فردانيوز گفته: «ممنوع می کنند و تازه بعد از هفت سال سراغم می آيند که خوشحالی يا ناراحت! کی ناراحت باشه؟ هفت سال خانه نشينی که ناراحتی ندارد. اينها در اين هفت سال کجا بودند که يهو بصيری يادشان افتاده؟ من اصلا از اينکه بيايند و زندگی من را نشان دهند خوشم نمی آيد.»
غيبت طولانی مدت بصيری در مجموعه های تلويزيونی، اين شايعه را بين تلويزيونی ها رواج داده بود که او مبلغ هنگفتی از ستاد رياست جمهوری دريافت کرده تا ديگر جلوی دوربين ظاهر نشود.
در جريان افطاری سينمايی ها و تلويزيونی ها با احمدی نژاد نيز مهدی سلوکی از مجريان صداوسيما، همين شايعه را در قالب سوال، با محمود احمدی نژاد طرح کرد و گفت: «شايعه کردند به اين آقا (محمود بصيری) ماهی يک ميليون و نيم حقوق می ديد.»
خود بصيری هم می گويد: «شايع کرده بودند که احمدی نژاد به من خانه دو طبقه و ماشين صفر کيلومتر داده و گفته تا پايان دولت من کار نکن.»
حالا سايت های حکومتی در شرايطی از رفع توقيف فعاليت های هنری او خبر می دهند که هنوز اعلام نشده چرا او ممنوع التصوير بوده؟ وزارت ارشاد يا صداوسيمای ايران هنوز واکنشی به اين ماجرا نشان نداده اند.
مشخص نيست چرا شباهت چهره و بازی محمدرضا شريفی نيا در نقش سيداحمدخمينی و عبدالرضا اکبری در نقش آيت الله خمينی، بلامانع بوده اما شباهت چهره يک کمدين به محمود احمدی نژاد، او را چنانچه خود مدعی است و سايت های حکومتی نيز تاييد می کنند، هفت سال خانه نشين کرده است؟
