رسول خادم دارنده سه مدال طلای جهانی المپيک، مديريت تيم های ملی و امور فنی فدراسيون کشتی ايران را پذيرفته است تا تيم های ملی را مهيای حضور در رقابت های المپيک لندن کند.
حجت الله خطيب سرپرست موقت اين فدراسيون در متن حکم رسول خادم، خواستار تاسيس «حوزه فنی و علمی، بازنگری ماهوی و شکلی در فعاليت‌های انستيتو بين المللی کشتی ايران، ترقی فعاليت‌های آموزشی با آخرين متد علمی و برترين شيوه‌های موفق جهانی» شده است.
ايجاد تحول اساسی و اصولی در کادر فنی و سرپرستان نيز از ديگر خواسته های خطيب از رسول خادم است.
بازگشت اين نماينده شورای شهر تهران به صحنه ورزش کشتی از جنبه های مختلف قابل تعمق و بررسی است. او موفق ترين آزادکار ايران در چهار دهه اخير محسوب می شود.
در تاريخ کشتی آزاد ايران فقط غلامرضا تختی، عبدالله موحد و امامعلی حبيبی بيشتر از او افتخارآفرينی کرده اند. پس تعجبی ندارد که بازگشت او با استقبال خانواده کشتی و علاقمندان اين ورزش پرطرفدار در ايران مواجه شده.
اما پيش از اين او حتی برای رياست اين فدراسيون نيز تمايلی نداشت. پذيرش مسئوليت مديريت تيم های ملی از آن رو جالب تر به نظر می رسد که وقتی محمود احمدی نژاد در انتخابات رياست جمهوری سال ۱۳۸۴ به پيروزی رسيد، در گمانه زنی رسانه های مختلف از رسول خادم به عنوان رييس سازمان تربيت بدنی نام برده می شد. اما او خود را چندان مشتاق نشان نمی داد و سرانجام نيز محمد علی آبادی اين سمت را به عهده گرفت.
رسول بعداً در انتخابات شهرداری تهران، به رقابت با محمدباقر قاليباف برخاست. انتخابی دشوار برای نمايندگان شورای شهر که به نتيجه ای برابر انجاميد. سرانجام رای هفتم را هم تيمی سابق اش عليرضا دبير به قاليباف داد تا او عليرغم نارضايتی شديد دولت احمدی نژاد، با اکثريت نسبی ۷-۶ مجدداً شهردار تهران باقی بماند.
در حوادث پس از انتخابات خرداد ۸۸، برادرش اميررضا خادم مطالبی را در وبلاگ خود منتشر کرد؛ از مهدی کروبی به خاطر افشای تجاوزها به دختران زندانی گله مند بود و آن را «بهره برداری از احساسات پاک مردم در جهت منافع شخصی» دانست و با تقدير از اظهارات آيت الله خامنه ای در اولين نماز جمعه پس از انتخابات نوشت: «قطعاً اگر اين اظهارات جسورانه و بی منطق {مناظره کانديداها} را رهبری نظام در خطبه‌های نمازجمعه مورد تقبيح و مذمت قرار نمی‌دادند، بهتان‌های وسيع و لجام گسيخته بعدی از سوی طرفين دعوا، ثمره حتمی‌اش قرار گرفتن نظام در معرض آسيبی جدی و مخرب بود.»
رسول اما مانند عليرضا دبير و هادی ساعی ديگر قهرمانان المپيک حاضر در شورای شهر، راه سکوت را برگزيد و سخنی در تاييد يا رد نتايج انتخابات به زبان نياورد.
بعداً برای وزارت ورزش و امور جوانان، باز نام رسول خادم در گمانه زنی ها ديده شد اما احمدی نژاد، ابتدا حميد سجادی و سپس محمد عباسی را برای اخذ رای اعتماد به مجلس معرفی کرد.
حاشيه های سال ۲۰۰۳
رسول خادم پس از المپيک آتلانتا و کسب مدال طلا در حالی که فقط ۲۵ ساله بود، تشک کشتی را بوسيد و نخستين خداحافظی اش از دنيای قهرمانی را به ثبت رساند. اختلافات شديد او با مصطفی هاشمی طبا مهم ترين عامل اين خداحافظی زودهنگام بود.
طبق اظهارات کيانوش اعتمادمقدم مربی بدنسازی وقت تيم ملی، هاشمی طبا پس از مصدوميت رسول در مسابقات جهانی ۱۹۹۵ آتلانتا، حتی حاضر به پرداخت هزينه های درمانی او نبود و عقيده داشت که خادم تمام شده است. اعتمادمقدم می گفت رسول به همين خاطر پس از المپيک نيز سکه های طلای اهدايی هاشمی طبا را پس فرستاد.
رسول سال ۱۹۹۷ در مسابقات جهانی کراسنويارسک غايب بود. او که قبلاً مدتی کوتاه مدير تيم ملی کشتی فرنگی شده و بلافاصله انصراف داده بود، در مسابقات جهانی ۱۹۹۸ تهران روی سکوی نايب قهرمانی ايستاد و اين بار، رسما از دنيای قهرمانی خداحافظی کرد.
عباس جديدی که در روز نخست رقابت ها در اعتراض به پرچمدار بودن خادم در مراسم افتتاحيه، تهديد به کناره گيری از رقابت ها کرده بود، در پايان مسابقات دست در دست رسول، در خداحافظی او و دور افتخاری که در سالن ۱۲ هزار نفری آزادی زد، مشارکتی فعال داشت.
چهارسال بعد خادم دوباره به روی تشک بازگشت تا در مسابقات جهانی تهران مبارزه کند. رقيب مستقيم او اما عليرضا حيدری بود. سرمربی وقت تيم ملی تمايلی به استفاده از رسول نداشت. او را به جام لايپزيک فرستادند تا آمادگی اش را محک بزنند. رسول دچار مصدوميتی جزئی شد و درخواست کرد رقابت انتخابی اش با حيدری، چند روزی به تعويق بيفتد.
عليرضا حيدری همچون محمدحسن محبی سرمربی تيم ملی و حتی امير خادم رييس وقت فدراسيون کشتی، با اين درخواست مخالفت کرد و رسول با دلخوری از اردو بيرون رفت. يادداشتی کوتاه هم نوشت و حسرت خود از زحماتی که در ماه های اخير متحمل شده بود را منتشر کرد.
خادم اما خيلی زود به اردو برگشت تا به عنوان سرپرست، به تيم ملی در اين رقابت ها کمک کند. او حتی در چند مسابقه به عنوان کوچ در کنار تشک حاضر شد و سهم پر رنگی در قهرمانی خفيف ايران در خانه داشت. جامی که فقط با يک امتياز اختلاف و به مدد طلای مهدی حاجی زاده در ۷۴ کيلوگرم رقم خورد.
چندی بعد اما امير خادم در پی نتايج ضعيف بازی های آسيايی بوسان، سمت خود را از دست داد و محمدرضا طالقانی به فدراسيون کشتی آمد.
طالقانی، رسول خادم را به عنوان مسئول امور علمی، فنی و فرهنگی فدراسيون کشتی برگزيد. او در رقابت های قهرمانی ۲۰۰۳ آسيا، نتايجی شگفت آور را به جا گذاشت و با تيمی متشکل از جوانان، شش طلا و يک نقره در هفت وزن به جا گذاشت.
تيم ملی برای مسابقات جهانی ۲۰۰۳ نيويورک آماده می شد. خادم برای ايجاد تفنن در اردو، برنامه های مختلفی را تدارک ديد که اجرای برنامه توسط «جواد يساری» در اردوی تيم ملی از آن جمله بود. اين آوازه خوان مشهور که خود کشتی گير بود، با تمهيد خادم برای جلوگيری از ايجاد حاشيه، در غياب خبرنگاران و بدون سر و صدا به اردو آمد، برنامه اش را اجرا کرد و رفت.
اما مرتضی فرجی، نايب رييس وقت فدراسيون کشتی که بدون تخصص در اين رشته ورزشی، از فدراسيون سوارکاری به فدراسيون کشتی آمده بود، به انتقاد شديد از اين اقدام خادم پرداخت.
فرجی پيش از آن هم در برنامه زنده تلويزيونی ورزش و مردم، از هاشمی شاهرودی رييس وقت قوه قضاييه خواسته بود اسدالله رضايی دبير موقت فدراسيون کشتی را مقابل ساختمان اين فدراسيون، با اجرای «مجازات شلاق»، متنبه کند!
فرجی معتقد بود عنوان شغلی رسول خادم در اين فدراسيون قانونی نيست. زيرا امور علمی به انستيتو مرتبط است و امور فرهنگی هم به روابط عمومی.
تقابل مصطفی هاشمی طبا و رسول خادم نيز همچنان ادامه داشت. هاشمی طبا رييس کميته ملی المپيک بود و نگاه مثبتی به حضور رسول خادم در فدراسيون کشتی نداشت.
خادم نيز ناگهان با اعلام انصراف از ادامه فعاليت، رنجنامه ای طولانی منتشر کرد و در متن آن، برای ورزشی که «هاشمی طبا به عنوان مهندس ريسندگی و بافندگی» برايش تصميم می گيرد ابراز تاسف کرد.
از آن روز به بعد، خادم ديگر حضوری در صحنه ورزش ايران نداشته. اعضای غير ورزشی شورای شهر مثل حبيب کاشانی، ورزشی شدند اما او به عنوان ورزشی ترين عضو شورا، بيش از هشت سال از صحنه ورزش دور بود.
گرچه طی اين مدت، برخی کشتی گيران از او مشورت می گرفتند. عليرضا رضايی قبل از مسابقات جهانی نيويورک، نشست هايی با رسول خادم داشت که منج به کسب اولين مدال جهانی او شد. رضايی قبل از المپيک آتن هم به ديدار رسول خادم رفت که حاصل آن، کسب اولين و آخرين مدال سنگين وزن ايران در تاريخ المپيک ها بود.
رسول حالا در شرايطی به ميدان برگشته که برخی دوستان سابق اش مسئوليت هايی در کشتی دارند. غلامرضا محمدی سرمربی تيم ملی است و عليرضا رضايی هدايت تيم ملی جوانان را برعهده دارد. پرويز عالی هم سرپرست تيم ملی بزرگسالان شده.
اما برخی رقبا و منتقدان سابق نيز در صحنه کشتی حضور دارند که نام دارترين شان عباس جديدی است. او يک هفته قبل از بازگشت رسول، حکم عضويت در شورای سياستگذاری فدراسيون کشتی را دريافت کرده.
برادرش امير نيز کانديدای رياست بر اين فدراسيون است تا ده سال پس از برکناری، مجدداً روی کرسی رياست اين فدراسيون بنشيند. گرچه به نظر نمی رسد وزارت ورزش و امور جوانان تمايلی به برگزاری انتخابات تا قبل از رقابت های المپيک لندن داشته باشد.
حجت الله خطيب سرپرست موقت اين فدراسيون در متن حکم رسول خادم، خواستار تاسيس «حوزه فنی و علمی، بازنگری ماهوی و شکلی در فعاليت‌های انستيتو بين المللی کشتی ايران، ترقی فعاليت‌های آموزشی با آخرين متد علمی و برترين شيوه‌های موفق جهانی» شده است.
ايجاد تحول اساسی و اصولی در کادر فنی و سرپرستان نيز از ديگر خواسته های خطيب از رسول خادم است.
بازگشت اين نماينده شورای شهر تهران به صحنه ورزش کشتی از جنبه های مختلف قابل تعمق و بررسی است. او موفق ترين آزادکار ايران در چهار دهه اخير محسوب می شود.
در تاريخ کشتی آزاد ايران فقط غلامرضا تختی، عبدالله موحد و امامعلی حبيبی بيشتر از او افتخارآفرينی کرده اند. پس تعجبی ندارد که بازگشت او با استقبال خانواده کشتی و علاقمندان اين ورزش پرطرفدار در ايران مواجه شده.
اما پيش از اين او حتی برای رياست اين فدراسيون نيز تمايلی نداشت. پذيرش مسئوليت مديريت تيم های ملی از آن رو جالب تر به نظر می رسد که وقتی محمود احمدی نژاد در انتخابات رياست جمهوری سال ۱۳۸۴ به پيروزی رسيد، در گمانه زنی رسانه های مختلف از رسول خادم به عنوان رييس سازمان تربيت بدنی نام برده می شد. اما او خود را چندان مشتاق نشان نمی داد و سرانجام نيز محمد علی آبادی اين سمت را به عهده گرفت.
رسول بعداً در انتخابات شهرداری تهران، به رقابت با محمدباقر قاليباف برخاست. انتخابی دشوار برای نمايندگان شورای شهر که به نتيجه ای برابر انجاميد. سرانجام رای هفتم را هم تيمی سابق اش عليرضا دبير به قاليباف داد تا او عليرغم نارضايتی شديد دولت احمدی نژاد، با اکثريت نسبی ۷-۶ مجدداً شهردار تهران باقی بماند.
در حوادث پس از انتخابات خرداد ۸۸، برادرش اميررضا خادم مطالبی را در وبلاگ خود منتشر کرد؛ از مهدی کروبی به خاطر افشای تجاوزها به دختران زندانی گله مند بود و آن را «بهره برداری از احساسات پاک مردم در جهت منافع شخصی» دانست و با تقدير از اظهارات آيت الله خامنه ای در اولين نماز جمعه پس از انتخابات نوشت: «قطعاً اگر اين اظهارات جسورانه و بی منطق {مناظره کانديداها} را رهبری نظام در خطبه‌های نمازجمعه مورد تقبيح و مذمت قرار نمی‌دادند، بهتان‌های وسيع و لجام گسيخته بعدی از سوی طرفين دعوا، ثمره حتمی‌اش قرار گرفتن نظام در معرض آسيبی جدی و مخرب بود.»
رسول اما مانند عليرضا دبير و هادی ساعی ديگر قهرمانان المپيک حاضر در شورای شهر، راه سکوت را برگزيد و سخنی در تاييد يا رد نتايج انتخابات به زبان نياورد.
بعداً برای وزارت ورزش و امور جوانان، باز نام رسول خادم در گمانه زنی ها ديده شد اما احمدی نژاد، ابتدا حميد سجادی و سپس محمد عباسی را برای اخذ رای اعتماد به مجلس معرفی کرد.
حاشيه های سال ۲۰۰۳
رسول خادم پس از المپيک آتلانتا و کسب مدال طلا در حالی که فقط ۲۵ ساله بود، تشک کشتی را بوسيد و نخستين خداحافظی اش از دنيای قهرمانی را به ثبت رساند. اختلافات شديد او با مصطفی هاشمی طبا مهم ترين عامل اين خداحافظی زودهنگام بود.
طبق اظهارات کيانوش اعتمادمقدم مربی بدنسازی وقت تيم ملی، هاشمی طبا پس از مصدوميت رسول در مسابقات جهانی ۱۹۹۵ آتلانتا، حتی حاضر به پرداخت هزينه های درمانی او نبود و عقيده داشت که خادم تمام شده است. اعتمادمقدم می گفت رسول به همين خاطر پس از المپيک نيز سکه های طلای اهدايی هاشمی طبا را پس فرستاد.
رسول سال ۱۹۹۷ در مسابقات جهانی کراسنويارسک غايب بود. او که قبلاً مدتی کوتاه مدير تيم ملی کشتی فرنگی شده و بلافاصله انصراف داده بود، در مسابقات جهانی ۱۹۹۸ تهران روی سکوی نايب قهرمانی ايستاد و اين بار، رسما از دنيای قهرمانی خداحافظی کرد.
تيم ملی برای مسابقات جهانی ۲۰۰۳ نيويورک آماده می شد. خادم برای ايجاد تفنن در اردو، برنامه های مختلفی را تدارک ديد که اجرای برنامه توسط «جواد يساری» در اردوی تيم ملی از آن جمله بود. اين آوازه خوان مشهور که خود کشتی گير بود، با تمهيد خادم برای جلوگيری از ايجاد حاشيه، در غياب خبرنگاران و بدون سر و صدا به اردو آمد، برنامه اش را اجرا کرد و رفت.
عباس جديدی که در روز نخست رقابت ها در اعتراض به پرچمدار بودن خادم در مراسم افتتاحيه، تهديد به کناره گيری از رقابت ها کرده بود، در پايان مسابقات دست در دست رسول، در خداحافظی او و دور افتخاری که در سالن ۱۲ هزار نفری آزادی زد، مشارکتی فعال داشت.
چهارسال بعد خادم دوباره به روی تشک بازگشت تا در مسابقات جهانی تهران مبارزه کند. رقيب مستقيم او اما عليرضا حيدری بود. سرمربی وقت تيم ملی تمايلی به استفاده از رسول نداشت. او را به جام لايپزيک فرستادند تا آمادگی اش را محک بزنند. رسول دچار مصدوميتی جزئی شد و درخواست کرد رقابت انتخابی اش با حيدری، چند روزی به تعويق بيفتد.
عليرضا حيدری همچون محمدحسن محبی سرمربی تيم ملی و حتی امير خادم رييس وقت فدراسيون کشتی، با اين درخواست مخالفت کرد و رسول با دلخوری از اردو بيرون رفت. يادداشتی کوتاه هم نوشت و حسرت خود از زحماتی که در ماه های اخير متحمل شده بود را منتشر کرد.
خادم اما خيلی زود به اردو برگشت تا به عنوان سرپرست، به تيم ملی در اين رقابت ها کمک کند. او حتی در چند مسابقه به عنوان کوچ در کنار تشک حاضر شد و سهم پر رنگی در قهرمانی خفيف ايران در خانه داشت. جامی که فقط با يک امتياز اختلاف و به مدد طلای مهدی حاجی زاده در ۷۴ کيلوگرم رقم خورد.
چندی بعد اما امير خادم در پی نتايج ضعيف بازی های آسيايی بوسان، سمت خود را از دست داد و محمدرضا طالقانی به فدراسيون کشتی آمد.
طالقانی، رسول خادم را به عنوان مسئول امور علمی، فنی و فرهنگی فدراسيون کشتی برگزيد. او در رقابت های قهرمانی ۲۰۰۳ آسيا، نتايجی شگفت آور را به جا گذاشت و با تيمی متشکل از جوانان، شش طلا و يک نقره در هفت وزن به جا گذاشت.
تيم ملی برای مسابقات جهانی ۲۰۰۳ نيويورک آماده می شد. خادم برای ايجاد تفنن در اردو، برنامه های مختلفی را تدارک ديد که اجرای برنامه توسط «جواد يساری» در اردوی تيم ملی از آن جمله بود. اين آوازه خوان مشهور که خود کشتی گير بود، با تمهيد خادم برای جلوگيری از ايجاد حاشيه، در غياب خبرنگاران و بدون سر و صدا به اردو آمد، برنامه اش را اجرا کرد و رفت.
اما مرتضی فرجی، نايب رييس وقت فدراسيون کشتی که بدون تخصص در اين رشته ورزشی، از فدراسيون سوارکاری به فدراسيون کشتی آمده بود، به انتقاد شديد از اين اقدام خادم پرداخت.
فرجی پيش از آن هم در برنامه زنده تلويزيونی ورزش و مردم، از هاشمی شاهرودی رييس وقت قوه قضاييه خواسته بود اسدالله رضايی دبير موقت فدراسيون کشتی را مقابل ساختمان اين فدراسيون، با اجرای «مجازات شلاق»، متنبه کند!
فرجی معتقد بود عنوان شغلی رسول خادم در اين فدراسيون قانونی نيست. زيرا امور علمی به انستيتو مرتبط است و امور فرهنگی هم به روابط عمومی.
تقابل مصطفی هاشمی طبا و رسول خادم نيز همچنان ادامه داشت. هاشمی طبا رييس کميته ملی المپيک بود و نگاه مثبتی به حضور رسول خادم در فدراسيون کشتی نداشت.
خادم نيز ناگهان با اعلام انصراف از ادامه فعاليت، رنجنامه ای طولانی منتشر کرد و در متن آن، برای ورزشی که «هاشمی طبا به عنوان مهندس ريسندگی و بافندگی» برايش تصميم می گيرد ابراز تاسف کرد.
از آن روز به بعد، خادم ديگر حضوری در صحنه ورزش ايران نداشته. اعضای غير ورزشی شورای شهر مثل حبيب کاشانی، ورزشی شدند اما او به عنوان ورزشی ترين عضو شورا، بيش از هشت سال از صحنه ورزش دور بود.
گرچه طی اين مدت، برخی کشتی گيران از او مشورت می گرفتند. عليرضا رضايی قبل از مسابقات جهانی نيويورک، نشست هايی با رسول خادم داشت که منج به کسب اولين مدال جهانی او شد. رضايی قبل از المپيک آتن هم به ديدار رسول خادم رفت که حاصل آن، کسب اولين و آخرين مدال سنگين وزن ايران در تاريخ المپيک ها بود.
رسول حالا در شرايطی به ميدان برگشته که برخی دوستان سابق اش مسئوليت هايی در کشتی دارند. غلامرضا محمدی سرمربی تيم ملی است و عليرضا رضايی هدايت تيم ملی جوانان را برعهده دارد. پرويز عالی هم سرپرست تيم ملی بزرگسالان شده.
اما برخی رقبا و منتقدان سابق نيز در صحنه کشتی حضور دارند که نام دارترين شان عباس جديدی است. او يک هفته قبل از بازگشت رسول، حکم عضويت در شورای سياستگذاری فدراسيون کشتی را دريافت کرده.
برادرش امير نيز کانديدای رياست بر اين فدراسيون است تا ده سال پس از برکناری، مجدداً روی کرسی رياست اين فدراسيون بنشيند. گرچه به نظر نمی رسد وزارت ورزش و امور جوانان تمايلی به برگزاری انتخابات تا قبل از رقابت های المپيک لندن داشته باشد.
