اکبر گنجی، روزنامه نگار و فعال سياسی ايران که در آمريکا به سر می برد، می گويد: به زودی، اعتصاب غذای سه روزه ای با شرکت گروهی از روشنفکران ايرانی در برابر مقر سازمان ملل متحد در نيويورک برگزار خواهد شد.
به گفته او، مجوز برگزاری اين اعتصاب غذای سه روزه که روز ۲۲ جولای، سی و يکم تير، آغاز خواهد شد، دريافت شده است.
آقای گنجی در گفت و گو با «راديو فردا» توضیحاتی درباره این اعتصاب غذا می دهد.
رادیو فردا: آقای گنجی، هدف از برگزاری اعتصاب غذا در مقابل سازمان ملل متحد چیست؟
اکبر گنجی: پس از برگزاری انتخابات و تقلب بزرگی که بر اساس آن محمود احمدی نژاد به عنوان فرد برنده اعلام شد، مردم اقدام به برگزاری تظاهرات مسالمت جویانه ای کردند. آنان در این تظاهرات به نتايج انتخابات رياست جمهوری اعتراض کردند که با برخورد خشونت بار نيروهای لباس شخصی، بسيج و نيروی انتظامی مواجه شدند.
این نیروها مردم را به گلوله بستند و مورد ضرب و شتم قرار دادند. آنها همچنین صدها تن از بهترين جوانان اين مرز و بوم را بازداشت کرده و در زندان ها در بدترين شرايط ممکن نگه داشته اند.
در حال حاضر، زندانيان به لحاظ جسمی و روحی به شدت تحت فشار دارند تا به جرايم ناکرده برای اثبات سناريوی آقای خامنه ای مبنی بر اين که غرب می خواهد درايران انقلاب مخملی انجام دهد، اعتراف کنند.
اگر چه ۳۰ سال است که نظام جمهوری اسلامی به اين روش های استالينيستی عمل کرده است، مردم هيچ ارزشی برای اين نوع اعترافات قايل نيستند و همچنان از اين فرزندان عزيز که در زندان هستند، دفاع خواهند کرد و رژيم سرکوبگری که به اين شيوه های استالينيستی متوسل می شود را محکوم خواهند کرد.
ما به عنوان آدم هايی که بيرون از زندان هستيم، وظيفه داريم از زندانی ها پشتيبانی و به بازداشت غير قانونی آنها اعتراض کنيم و افکار عمومی جهان و نهادهای بين المللی را جلب کنيم تا به اين رژيم سرکوبگر اعتراض کنند که چرا بهترين فرزندان ايران را بازداشت کرده است و برای مقاصد شوم خود به آنها هجوم می آورد.
ما برای اينکه صدای اعتراض مردم ايران و زندانی ها را به گوش جهان برسانيم، تصميم گرفتيم يک اعتصاب غذای سه روزه در برابر مقر سازمان ملل در نيويورک برگزار کنيم. خواست اصلی ما محکوم کردن سرکوب ها، بازداشت ها و شکنجه در ايران است و خواستار آزادی سريع تمامی بازداشت شده ها و تمام زندانيان سياسی- عقيدتی هستيم.
رادیو فردا: کداميک از روشنفکران در اين برنامه شرکت می کنند؟
شماری از نامدارترين روشنفکران ايرانی از کانادا و آمريکا در اعتصاب غذا در برابر مقر سازمان ملل شرکت خواهند کرد و شمار ديگری که در اروپا هستند از اين برنامه اعلام حمايت کرده اند.
در بيانيه ای که توسط روشنفکرانی که در اين اعتصاب غذا شرکت می کنند،امضا شده است، همه مستقل از عقايد و باورهايشان، اعم از مذهبی و غير مذهبی و چپ و راست برای يک هدف مشترک ملی، کنار هم جمع شده اند که آزادی زندانيان سياسی است.
آيا امکان دارد از اقشار ديگر هم به اين اعتصاب غذا بپيوندند؟
در اين بيانيه، روشنفکران نامی ايران از تمام ايرانيانی که در آمريکا هستند دعوت کرده اند که در اين برنامه به صورت تحصن شرکت کنند. اگر کسی هم خواست اعتصاب غذا کند، مانعی نيست و ما استقبال می کنيم.
فکر می کنيد بازتاب اين اعتصاب غذا و تحصن چه خواهد بود؟
اهداف کاملا روشن است؛ ما می خواهيم جهانيان را از وضعيت وحشتناک سرکوبگری رژيم و وضعيت دردناک زندان ها و سلول های انفرادی در ايران مطلع کنيم و همه مردم جهان و نهادهای مدنی را دعوت می کنيم که متحد شوند و از آزادی زندانيان سياسی در ايران دفاع کنند.
وقتی آقای حجاريان را که خودشان ترور کردند و اکنون در وضعيت جسمی بسيار دشواری قرار دارد در سلول های انفرادی نگه می دارند، اين عمق فاجعه را می رساند و نشان می دهد که اين رژيم برخلاف ادعای خود آن قدر فاقد قدرت است که از فردی با وضعيت آقای حجاريان هم نگران است و او را در سلول انفرادی زندانی می کند.
اين نظام بايد هزينه سنگينی برای اقدامات خود بپردازد و بخشی از آن، اين است که جهانيان به اين وضعيت در ايران اعتراض کنند.
من وعده می دهم طی روزها و هفته های آينده، صدای اعتراض بزرگترين متفکران جهان را نيز خواهيد شنيد.
به گفته او، مجوز برگزاری اين اعتصاب غذای سه روزه که روز ۲۲ جولای، سی و يکم تير، آغاز خواهد شد، دريافت شده است.
آقای گنجی در گفت و گو با «راديو فردا» توضیحاتی درباره این اعتصاب غذا می دهد.
رادیو فردا: آقای گنجی، هدف از برگزاری اعتصاب غذا در مقابل سازمان ملل متحد چیست؟
اکبر گنجی: پس از برگزاری انتخابات و تقلب بزرگی که بر اساس آن محمود احمدی نژاد به عنوان فرد برنده اعلام شد، مردم اقدام به برگزاری تظاهرات مسالمت جویانه ای کردند. آنان در این تظاهرات به نتايج انتخابات رياست جمهوری اعتراض کردند که با برخورد خشونت بار نيروهای لباس شخصی، بسيج و نيروی انتظامی مواجه شدند.
این نیروها مردم را به گلوله بستند و مورد ضرب و شتم قرار دادند. آنها همچنین صدها تن از بهترين جوانان اين مرز و بوم را بازداشت کرده و در زندان ها در بدترين شرايط ممکن نگه داشته اند.
در حال حاضر، زندانيان به لحاظ جسمی و روحی به شدت تحت فشار دارند تا به جرايم ناکرده برای اثبات سناريوی آقای خامنه ای مبنی بر اين که غرب می خواهد درايران انقلاب مخملی انجام دهد، اعتراف کنند.
اگر چه ۳۰ سال است که نظام جمهوری اسلامی به اين روش های استالينيستی عمل کرده است، مردم هيچ ارزشی برای اين نوع اعترافات قايل نيستند و همچنان از اين فرزندان عزيز که در زندان هستند، دفاع خواهند کرد و رژيم سرکوبگری که به اين شيوه های استالينيستی متوسل می شود را محکوم خواهند کرد.
ما به عنوان آدم هايی که بيرون از زندان هستيم، وظيفه داريم از زندانی ها پشتيبانی و به بازداشت غير قانونی آنها اعتراض کنيم و افکار عمومی جهان و نهادهای بين المللی را جلب کنيم تا به اين رژيم سرکوبگر اعتراض کنند که چرا بهترين فرزندان ايران را بازداشت کرده است و برای مقاصد شوم خود به آنها هجوم می آورد.
ما برای اينکه صدای اعتراض مردم ايران و زندانی ها را به گوش جهان برسانيم، تصميم گرفتيم يک اعتصاب غذای سه روزه در برابر مقر سازمان ملل در نيويورک برگزار کنيم. خواست اصلی ما محکوم کردن سرکوب ها، بازداشت ها و شکنجه در ايران است و خواستار آزادی سريع تمامی بازداشت شده ها و تمام زندانيان سياسی- عقيدتی هستيم.
رادیو فردا: کداميک از روشنفکران در اين برنامه شرکت می کنند؟
شماری از نامدارترين روشنفکران ايرانی از کانادا و آمريکا در اعتصاب غذا در برابر مقر سازمان ملل شرکت خواهند کرد و شمار ديگری که در اروپا هستند از اين برنامه اعلام حمايت کرده اند.
در بيانيه ای که توسط روشنفکرانی که در اين اعتصاب غذا شرکت می کنند،امضا شده است، همه مستقل از عقايد و باورهايشان، اعم از مذهبی و غير مذهبی و چپ و راست برای يک هدف مشترک ملی، کنار هم جمع شده اند که آزادی زندانيان سياسی است.
آيا امکان دارد از اقشار ديگر هم به اين اعتصاب غذا بپيوندند؟
در اين بيانيه، روشنفکران نامی ايران از تمام ايرانيانی که در آمريکا هستند دعوت کرده اند که در اين برنامه به صورت تحصن شرکت کنند. اگر کسی هم خواست اعتصاب غذا کند، مانعی نيست و ما استقبال می کنيم.
فکر می کنيد بازتاب اين اعتصاب غذا و تحصن چه خواهد بود؟
اهداف کاملا روشن است؛ ما می خواهيم جهانيان را از وضعيت وحشتناک سرکوبگری رژيم و وضعيت دردناک زندان ها و سلول های انفرادی در ايران مطلع کنيم و همه مردم جهان و نهادهای مدنی را دعوت می کنيم که متحد شوند و از آزادی زندانيان سياسی در ايران دفاع کنند.
وقتی آقای حجاريان را که خودشان ترور کردند و اکنون در وضعيت جسمی بسيار دشواری قرار دارد در سلول های انفرادی نگه می دارند، اين عمق فاجعه را می رساند و نشان می دهد که اين رژيم برخلاف ادعای خود آن قدر فاقد قدرت است که از فردی با وضعيت آقای حجاريان هم نگران است و او را در سلول انفرادی زندانی می کند.
اين نظام بايد هزينه سنگينی برای اقدامات خود بپردازد و بخشی از آن، اين است که جهانيان به اين وضعيت در ايران اعتراض کنند.
من وعده می دهم طی روزها و هفته های آينده، صدای اعتراض بزرگترين متفکران جهان را نيز خواهيد شنيد.
