معاون وزير فرهنگ و ارشاد اسلامی از ابلاغ آيين نامه جامع روزنامه نگاران در آينده نزديک از سوی دولت محمود احمدی نژاد خبر داد.
عليرضا ملکيان شنبه شب گفت که اين آيين نامه با هماهنگی روزنامه نگاران و اساتيد ارائه شده است و ابراز اميدواری کرد که هر چه زودتر به اجرا در آيد.
ماشاء الله شمس الواعظين، سخنگوی انجمن دفاع از آزادی مطبوعات ايران، در گفت و گو با «راديو فردا» می گويد که اين آيين نامه و جزييات آن به همه پرسی تمام روزنامه نگاران و اساتيد دانشگاه ها گذاشته نشده است.
رادیو فردا: آقای شمس الواعظين! تا چه اندازه از اين آيين نامه و جزييات آن اطلاع داريد؟ آيا مفاد آن به آطلاع روزنامه نگاران رسيده است؟
ماشاء الله شمس الواعظین: اگر اين آيين نامه محصول نظام نامه و اخلاق حرفه ای مطبوعات ايران باشد که پيش نويس اول آن را آقای دکتر معتمدی نژاد تهيه کرد و در زمان دولت آقای خاتمی در اختيار انجمن صنفی روزنامه نگاران و ساير انجمن های حمايتی مطبوعات و سازمان های غير دولتی برای اظهار نظر قرار داد، پيش از ابلاغ به دستگاه های اجرايی بايد در اختيار افکار عمومی قرار می گرفت. ولی اگر چيز جديدی باشد، بخش زيادی از روزنامه نگاران کشور از آن مطلع نيستند.
ظاهرا اين آيين نامه ای است که به وسيله معاونت مطبوعاتی و با استفاده از کانال هايی که خودشان در اختيار دارند، مانند دانشکده علوم ارتباطات، تهيه شده است. من تا اکنون چيزی تحت عنوان آيين نامه نديدم و بايد نسبت به آن ترديد داشت.
- « تا زمانی که آيين نامه حرفه ای و جامع رسانه ای کشور در اختيار افکار عمومی و صاحبان رسانه ها قرار نگيرد و در مجامع عمومی آنها مورد بحث و بررسی و در نهايت تصويب قرار نگيرد، فاقد هر گونه صلاحيت اجرايی و فاقد کارآمدی است.»
شما معتقديد که دولت از طريق کانال ها و جريان های هوادار خود در ميان دانشگاهيان و روزنامه نگاران، اقدام به تهيه این آیین نامه کرده است؟
بله، حتی بدبينانه تر از اين مسئله. اين آيين نامه دراختيار افکار عمومی قرار داده نشده و همچنين پيش نويس آن نيز اعلام نشده است. فقط زمان ابلاغ آن را به واحدهايی که بايد مجری اين آيين نامه باشند، اعلام کرده اند.
اينها عواملی است که نشان می دهد در ارتباط با تدوين اين آيين نامه، سيکل بسته ای وجود داشته است.
برای مثال، هيچ اطلاعی از اين آيين نامه که دولت آقای احمدی نژاد و وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی تهيه کرده است در اختيار انجمن صنفی روزنامه نگاران، به عنوان بزرگترين تشکل روزنامه نگاران در کشور، قرار نگرفته است.
در ضمن، کدام يک از ارگان ها يا سازمان های مطبوعاتی يا حتی صاحبان رسانه ها که به ادعای آقای ملکيان اين آيين نامه در اختيارشان قرار داده شده، دریافت آن را اعلام کرده اند؟ هيچکدام، مگر رسانه های مورد نظر دولت.
سؤال بعدی اين است که آيا اين آيين نامه برای مديريت و سازماندهی کار رسانه ای و مطبوعاتی مکتوب وابسته به دولت تدوين شده است؟
در اين صورت، حق با آقای ملکيان است. ولی ديگر نبايد به آن «آيين نامه جامع روزنامه نگاران» اطلاق کرد، بلکه بايد با عنوان «آيين نامه جامع رسانه های وابسته به حکومت» از آن نام برد.
با توجه به تجربه ای که طی اين سه سال به دست آمده است، نحوه تعامل دولت با رسانه ها در آينده چگونه خواهد بود؟
اگر اين آيين نامه مبنای تعامل دولت قرار گيرد، ما چنين چيزی را به رسميت نمی شناسيم. هنگامی اين آيين نامه به رسميت شناخته می شود که توسط نهادها و سنديکاها مورد تاييد قرار بگيرد. رضايت دولت کافی نيست و دولت يک طرف ماجرا است.
نمی دانم چرا دولت آقای احمدی نژاد به صورت يک سويه و منفردانه اقدام به تهيه چنين آيين نامه هايی می کند. اين آيين نامه ها قابل اجرا نيست و اگر قابل اجرا هم باشند، يک سويه هستند و فاقد مشروعيت لازم.
بنابراين من از طرف روزنامه نگاران اين نکته را اعلام می کنم که تا زمانی که آيين نامه حرفه ای و جامع رسانه ای کشور در اختيار افکار عمومی و صاحبان رسانه ها قرار نگيرد و در مجامع عمومی آنها مورد بحث و بررسی و در نهايت تصويب قرار نگيرد، فاقد هر گونه صلاحيت اجرايی و در نتيجه، فاقد کارآمدی است.
