نمايندگان مجلس شورای اسلامی با ۱۳۲ رای موافق، ۳۱ رای مخالف و ۱۷ رای ممتنع، به کليات طرحی رای دادند که براساس آن مسولان کشور، به هنگام قبول مسوليت، موظف به ارايه فهرست دارايی خود،همسر و فرزندانشان هستند.
اين طرح بر اساس اصل ۱۴۲ قانون اساسی توسط نمايندگان مجلس طرح و به تصويب رسيده است.
همزمان با تصويب اين طرح، هيات دولت لايحه ای را با عنوان شفاف سازی و رسيدگی به اموال و دارايی های مسولان کشور پس از پيروزی انقلاب، با قيد يک فوريت به مجلس فرستاد که مورد اعتراض نمايندگان قرار گرفت.
به گفته منابع خبری در تهران، اين امر موجب بروز اختلاف هايی ميان مجلس و دولت شده است. در اين رابطه صادق زيبا کلام تحليلگر مسايل سياسی در تهران عقيده دارد که دولت آقای احمدی نژاد به جای حل مشکلات، بيشتر به دنبال «قهرمان سازی» از خود است.
صادق زیباکلام
آقای زيبا کلام درگفت و گو با راديو فردا، در پاسخ به اين پرسش که طرح مساله رسيدگی به اموال مسولان حکومت ايران در شرايط کنونی چه معنای خاصی دارد، می گويد: « آنچه مسلم است اين است که دولت آقای احمدی نژاد و شخص ايشان خيلی گرايش دارند که به عنوان قهرمان مبارزه عليه فساد، بی عدالتی و شکاف طبقانی جلوه گر بشوند. بنابراين به جای توجه به مشکلات واقعی که جامعه ايران با آن رو به رو است سعی می شود بيشتر به دنبال چنين مشکلاتی برود.»
اين استاد دانشگاه با اشاره به کلی بودن چنين طرحی می گويد: « ما با اين طرح که اموال همه آنهايی که از ابتدای انقلاب به قدرت رسيدند بايد يکی يکی بررسی بشود، چه چيزی را می خواهيم حل کنيم؟ بنابراين روشن است که آقای احمدی نژاد دنبال يک سری مسايل آرمانی و اسطوره يی هستند که نمی دانم هدفشان چيست.»
آقای زيبا کلام با اين عنوان که «طرح چنين مطالبی با ملاحظات سياسی» به جنجال می انجامد گفت: « من فکر نمی کنم هدف، واقعا گسترش عدالت باشد چون اگر هدف اين باشد، هم مجلس و هم دولت اصولگرا از خود می توانند اين سوال را بپرسند که چرا در ايران اينقدر فساد وجود دارد؟ چرا در ترکيه مجبود نيستند با فساد مبارزه کنند، اين ها از سوالات بنيادی است.»
به گفته آقای زيباکلام، وقتی قرار نيست با مسايل به صورت ريشه ای برخورد شود، طبيعی است که جو سياسی ايجاد شود و ماجرا به جايی نرسد، «همانطور که عملا در گذشته به جايی نرسيد.»
اين استاد دانشگاه در عين حال می گويد که دولت به دنبال حل چنين مشکلاتی هست، اما از آنجا که دغدغه های سياسی خود را دارد، نمی تواند موفق باشد.
او می گويد دولت می خواهد مساوات و برابری ايجاد کند، اما اين کار با ملاحظات سياسی کوتاه مدت، تلاش برای محبوب کردن خود، رقابت سياسی و گفتن اين نکته که عامل فساد و نابرابری مسولان گذشته هستند، همراه است.
