علی کاردر، مدیرعامل شرکت ملی نفت ایران، میگوید که نخستین قرارداد «شناور الانجی» با نروژیها امضا میشود.
شناور الانجی (افالانجی) نوعی کشتی با تجهیزات مایع سازی گاز است که در دریا گاز یک میدان را دریافت کرده و همانجا تحت فشار بالا و دمای زیر ۱۶۰ درجه سانتیگراد، حجم آن را ۶۰۰ بار کاهش میدهد و به گاز مایع الانجی تبدیل کرده و به سوی بازارهای مقصد حمل میکند.
خبرگزاری فارس روز چهارشنبه، ۱۹ مهرماه، از قول آقای کاردر گزارش داد که نخستین قرارداد احداث «افالانجی» در صنعت نفت ایران با ظرفیت نیم میلیون تن (در سال) به زودی با شرکتی نروژی امضا میشود.
به گفته وی، این قرارداد بلندمدت و ۲۰ ساله است و فرمول قیمتگذاری از سوی وزارت نفت اعلام و ابلاغ میشود.
وی توضیح نداد که این قرارداد قرار است با کدام شرکت خارجی امضا شود، اما پاییز سال گذشته شرکت نروژی «هملا» در گفتوگو با روزنامه فایننشال تایمز تأیید کرد که مذاکراتی برای عقد قراردادی به ارزش ۶۰۰ میلیون دلار با ایران انجام میدهد تا گازهای مشعل منطقه خارک را جمعآوری کرده و از طریق شناور الانجی به گاز مایع تبدیل کرده و صادر کند.
این کشتی همان زمان در چین ساخته میشد و مالک آن شرکت بلژیکی «اگزمار» بود و قرار بود به ایران اجاره داده شود.
بر اساس پروژه یاد شده، قرار بود سالانه نیم میلیون تن گاز طبیعی (متان) توسط این شناور به «الانجی» تبدیل شده و صادر شود. از طرفی سالانه ۲۰۰ هزار تن گاز مایع «الپجی» (پروپان و بوتان) نیز قرار بود از گازهای مشعل همان منطقه جمعآوری و صادر شود.
گاز مشعل عبارت از گازی است که به همراه نفت از میادین نفتی تولید میشود، اما به دلیل عدم وجود فناوری و تجهیزات جمعآوری، این گازها در مشعلها سوزانده و هدر داده میشود.
بر اساس برآورد بانک جهانی، ایران در سال گذشته ۱۶٫۴ میلیارد متر مکعب گاز را در مشعلها سوزانده و هدر دادهاست. ارزش این میزان گاز بر اساس قیمتهای موجود، بالای سه میلیارد دلار است. ایران در نظر دارد ۵ میلیارد دلار برای قطع کامل گازسوزی در مشعل اختصاص دهد.
اگر قرارداد «افالانجی» با شرکت نروژی هملا امضا شود، ایران نه تنها به جمعآوری بخشی از گازهای مشعل موفق شده، بلکه برای اولین بار به صادرکننده گاز مایع تبدیل خواهد شد.
ایران در دهه گذشته در نظر داشت با تکمیل پروژه «ایران الانجی» با کمک شرکت «لینده» آلمان به صادرکننده گاز مایع تبدیل شود، اما پس از صرف ۲٫۵ میلیارد دلار، نهایتاً شرکت آلمانی به خاطر تحریمها ایران را ترک کرد و آن پروژه تاکنون نیمه تمام باقی ماندهاست.
ایران اخیراً مذاکراتی با شرکت توتال فرانسه و گازپروم روسیه انجام داده و گفته میشود ۸ میلیارد دلار برای تکمیل این پروژه با ظرفیت مایعسازی سالانه ۱۰٫۴ میلیون تن گاز لازم است.
اما ایران از طریق مایع سازی گاز در عرشه شناور، هر چند به صورت محدود، میتواند به باشگاه صادرکنندههای گاز مایع جهان وارد شود. هم اکنون یک سوم تجارت جهانی گاز از طریق «الانجی» انجام میشود.