پارلمان نیوزیلند روز پنجشنبه، ۱۶ آبان‌ماه، قانون به صفر رساندن انتشار گاز دی اکسید کربن را تصویب کرد.
صفر کردن انتشار کربن به این معنی است که میزان انتشار گازهای گلخانه‌ای مرتبط با کربن مانند دی اکسید کربن باید در حدی باشد که به شکل طبیعی از طریق جنگل‌ها، اقیانوس‌ها و غیره، از بین برود. به عبارتی ساده، میزان انتشار گازهای گلخانه‌ای باید با میزان جذب آن برابر باشد.
نیوزیلند قرار است تا سال ۲۰۵۰ انتشار کربن را صفر کند.
بر اساس توافق اقلیمی پاریس که چهار سال پیش میان جامعه جهانی توافق شد، قرار است شتاب رشد میزان انتشار گازهای گلخانه‌ای تا حدی کاهش یابد که گرمایش زمین تا پایان قرن جاری بیشتر از ۱.۵ درجه افزایش نیابد.
برخی از کشورها، خصوصا کشورهای اروپایی پا فراتر نهاده و تصمیم به صفر کردن انتشار کربن گرفته‌اند.
دی اکسید کربن مهم‌ترین گاز گلخانه‌ای است که عامل اصلی گرمایش زمین است.
بر اساس آمارهای بین‌المللی میزان تولید سالانه دی‌اکسید کربن حاصل از سوخت‌های فسیلی در سال گذشته میلادی به ۳۳ میلیارد تن رسیده و اوپک در گزارشی که روز سه‌شنبه منتشر کرد، می‌گوید تا سال ۲۰۴۰، این میزان به ۳۸ میلیارد تن خواهد رسید.
پارسال حدود ۱۴.۸ میلیارد تن زغال سنگ، ۱۲ میلیارد تن نفت و ۶.۹ میلیارد تن گاز در جهان مصرف شد.
در همین حال آمریکا که سهمی ۱۳ درصدی در تولید گازهای گلخانه‌ای جهان دارد، از توافق پاریس خارج شده است، موضوعی که نگرانی جامعه جهانی را از شکست توافق اقلیمی پاریس افزایش داده است.
گازهای گلخانه‌ای نقش اساسی در گرمایش زمین دارند.
بر اساس برنامه نیوزیلند، این کشور در نظر دارد انتشار خالص همه گازهای گلخانه‌ای به غیر از متان را که بیشتر از فعالیت‌های حوزه کشاورزی تولید می‌شود به صفر برساند. این کشور همچنین می‌خواهد انتشار متان را ۲۴ تا ۲۷ درصد کاهش دهد.
این کشور پنج میلیون نفری همچنین در نظر دارد تولید برق خود را ۱۰۰ درصد از منابع تجدیدپذیر تولید کند.
غیر از آمریکا که کلا از توافق پاریس خارج شده است، برخی از کشورها مانند ایران، عراق و ترکیه هنوز توافق یاد شده را به تصویب پارلمان‌های خود نرسانده‌اند.
ایران در میان ده کشور عمده انتشاردهنده گازهای گلخانه‌ای در جهان است و تولید سالانه دی‌اکسید کربن این کشور به ۶۷۲ میلیون تن رسیده است. این رقم در زمان انقلاب سال ۵۷، چهل سال پیش، تنها ۱۶۴ میلیون تن بود.
غیر از نیوزیلند، ده‌ها کشور دیگر، خصوصا از اروپا، مانند فرانسه، بریتانیا، سوئیس و غیره متعهد شده‌اند که میزان تولید خالص دی‌اکسید کربن را تا سال ۲۰۵۰ به صفر برسانند. دو کشور نروژ و اروگوئه پا را فراتر نهاده و این هدف را برای سال ۲۰۳۰ برنامه‌ریزی کرده‌اند.
