سباستين فتل راننده آلمانی تيم ردبول برای سومين سال پياپی فاتح رقابتهای فرمول يک شد. فرناندو آلونسو راننده اسپانيايی تيم فراری و کيمی رايکونن راننده فنلاندی تيم رنو در رده های دوم و سوم قرار گرفتند.
فتل در شرايطی با ۲۸۱ امتياز روی سکوی نخست ايستاد که در پايان فقط سه امتياز از آلونسو رقيب سمج اسپانيايی خود پيش افتاد. فتل در مرحله آخر به ميزبانی برزيل در رده ششم ايستاد. او اگر هفتم ميشد هم با اختلاف يک امتياز به قهرمانی ميرسيد اما اگر هشتم ميشد، جام قهرمانی را به آلونسو واگذار ميکرد.
عنوان قهرمانی در دور آخر رقابتها به ميزبانی برزيل نصيب جنسن باتن شد. آلونسو و فيليپه ماسا هر دو از تيم فراری در ردههای بعدی قرار گرفتند. ماسا که در کشور خودش رانندگی مي
کرد، بهترين عنوان خود در طول فصل را رقم زد. ماسا در مجموع کل رقابتها به عنوان هفتم رسيد.
آلونسو که امسال مثل سايه در تعقيب فتل بود، خود فاتح رقابتهای ۲۰۰۵ و ۲۰۰۶ است. رايکونن نيز عنوان قهرمانی سال ۲۰۰۷ جهان را يدک ميکشد. آخرين باری که کسی غير از فتل به اين عنوان دست يافته جنسن باتن در سال ۲۰۰۹ بود که امسال پنجم شده.
در همان رقابتهای ۲۰۰۹ که باتن قهرمان شد نيز فتل خوش درخشيد و در رده دوم ايستاد. سال ۲۰۰۸ هم قهرمانی به لوئيز هميلتون رسيد، راننده تيم مکلارن که امسال به رتبه چهارمی قناعت کرده.
سريال قهرمانيهای فتل
سال ۲۰۱۰ سباستيان فتل که ۲۳ ساله بود، اولين عنوان قهرمانياش را تصاحب کرد. او در دور پايانی رقابتهای ابوظبی زودتر از همه از خط پايان گذشت و عنوان قهرمانی جهان را به خود اختصاص داد. لوييس هميلتون و جنسن باتن، بريتانياييهای تيم مک لارن مرسدس، دوم و سوم شدند.
سال ۲۰۱۱ فتل با عنوان سومی که در پيست ژاپن کسب کرد برای دومين سال پياپی قهرمان فرمول يک شد. او فقط يک امتياز می‌خواست تا عنوان قهرمانياش را تکرار کند. فتل در اين مرحله بعد از جنسن باتن و فرناندو آلونسو در جايگاه سوم قرار گرفت و با ۱۵ امتيازی که کسب کرد، قبل از پايان فصل با برتری چشمگير نسبت به بقيه رانندگان عنوان قهرمانی را نزد خود نگهداشت.
فتل پارسال برای دفاع از عنوان قهرمانياش فوقالعاده درخشان ظاهر شد. او در ۱۱ دور از ۱۹ مرحله رقابتها اول شد. در پنج مرحله نيز در رده دوم ايستاد. نايب قهرمانی نصيب جنسن باتن شد. مارک وبر استراليايی، فرناندو آلونسو (اسپانيا) و لوئيز هميلتون (انگلستان) در ردههای بعدی قرار گرفتند.
ميشاييل شوماخر ۴۲ ساله هم که سمبل رانندگی در جهان محسوب ميشود به عنوانی بهتر از هشتمی دست پيدا نکرد.
امسال در کارنامه فتل نقاط درخشان فراوانی ديده ميشود. او پس از ناکامی در پيست ايتاليا که به قهرمانی هميلتون انجاميد، در حاليکه بسياری از کارشناسان و متخصصين اين ورزش اميدهايش برای سومين قهرمانی متوالی را کمرنگتر از هميشه ميديدند، ناگهان حرکت طوفانياش را آغاز کرد.
از پيست ايتاليا به بعد، فتل چهار رويداد متوالی که همگی هم در آسيا بودند را با قهرمانی به پايان رساند! سنگاپور، ژاپن، کره جنوبی و هندوستان. جالب آنکه در سنگاپور، هميلتون به عنوان راننده فاتح پيست رم، بازنده بزرگ لقب گرفت و اميدهايش برای تکرار موفقيت سال ۲۰۰۸ را بر باد داد.
فتل غير از اين چهار پيست، رقابتهای فوقالعاده جنجالی بحرين که مصادف با اعتراضات گسترده سياسی در اين کشور بود را نيز نصيب خود کرد. مسير مسابقات بحرين توسط نيروهای امنيتی، سگ‌های پليس و خودروهای زرهی مراقبت ميشد. به اين ترتيب تمام قهرمانی های فتل در طول فصل، در پيست های آسيايی رقم خورد.
فتل در شرايطی با ۲۸۱ امتياز روی سکوی نخست ايستاد که در پايان فقط سه امتياز از آلونسو رقيب سمج اسپانيايی خود پيش افتاد. فتل در مرحله آخر به ميزبانی برزيل در رده ششم ايستاد. او اگر هفتم ميشد هم با اختلاف يک امتياز به قهرمانی ميرسيد اما اگر هشتم ميشد، جام قهرمانی را به آلونسو واگذار ميکرد.
عنوان قهرمانی در دور آخر رقابتها به ميزبانی برزيل نصيب جنسن باتن شد. آلونسو و فيليپه ماسا هر دو از تيم فراری در ردههای بعدی قرار گرفتند. ماسا که در کشور خودش رانندگی مي
کرد، بهترين عنوان خود در طول فصل را رقم زد. ماسا در مجموع کل رقابتها به عنوان هفتم رسيد.
آلونسو که امسال مثل سايه در تعقيب فتل بود، خود فاتح رقابتهای ۲۰۰۵ و ۲۰۰۶ است. رايکونن نيز عنوان قهرمانی سال ۲۰۰۷ جهان را يدک ميکشد. آخرين باری که کسی غير از فتل به اين عنوان دست يافته جنسن باتن در سال ۲۰۰۹ بود که امسال پنجم شده.
در همان رقابتهای ۲۰۰۹ که باتن قهرمان شد نيز فتل خوش درخشيد و در رده دوم ايستاد. سال ۲۰۰۸ هم قهرمانی به لوئيز هميلتون رسيد، راننده تيم مکلارن که امسال به رتبه چهارمی قناعت کرده.
سريال قهرمانيهای فتل
سال ۲۰۱۰ سباستيان فتل که ۲۳ ساله بود، اولين عنوان قهرمانياش را تصاحب کرد. او در دور پايانی رقابتهای ابوظبی زودتر از همه از خط پايان گذشت و عنوان قهرمانی جهان را به خود اختصاص داد. لوييس هميلتون و جنسن باتن، بريتانياييهای تيم مک لارن مرسدس، دوم و سوم شدند.
سال ۲۰۱۱ فتل با عنوان سومی که در پيست ژاپن کسب کرد برای دومين سال پياپی قهرمان فرمول يک شد. او فقط يک امتياز می‌خواست تا عنوان قهرمانياش را تکرار کند. فتل در اين مرحله بعد از جنسن باتن و فرناندو آلونسو در جايگاه سوم قرار گرفت و با ۱۵ امتيازی که کسب کرد، قبل از پايان فصل با برتری چشمگير نسبت به بقيه رانندگان عنوان قهرمانی را نزد خود نگهداشت.
فتل پارسال برای دفاع از عنوان قهرمانياش فوقالعاده درخشان ظاهر شد. او در ۱۱ دور از ۱۹ مرحله رقابتها اول شد. در پنج مرحله نيز در رده دوم ايستاد. نايب قهرمانی نصيب جنسن باتن شد. مارک وبر استراليايی، فرناندو آلونسو (اسپانيا) و لوئيز هميلتون (انگلستان) در ردههای بعدی قرار گرفتند.
ميشاييل شوماخر ۴۲ ساله هم که سمبل رانندگی در جهان محسوب ميشود به عنوانی بهتر از هشتمی دست پيدا نکرد.
امسال در کارنامه فتل نقاط درخشان فراوانی ديده ميشود. او پس از ناکامی در پيست ايتاليا که به قهرمانی هميلتون انجاميد، در حاليکه بسياری از کارشناسان و متخصصين اين ورزش اميدهايش برای سومين قهرمانی متوالی را کمرنگتر از هميشه ميديدند، ناگهان حرکت طوفانياش را آغاز کرد.
از پيست ايتاليا به بعد، فتل چهار رويداد متوالی که همگی هم در آسيا بودند را با قهرمانی به پايان رساند! سنگاپور، ژاپن، کره جنوبی و هندوستان. جالب آنکه در سنگاپور، هميلتون به عنوان راننده فاتح پيست رم، بازنده بزرگ لقب گرفت و اميدهايش برای تکرار موفقيت سال ۲۰۰۸ را بر باد داد.
فتل غير از اين چهار پيست، رقابتهای فوقالعاده جنجالی بحرين که مصادف با اعتراضات گسترده سياسی در اين کشور بود را نيز نصيب خود کرد. مسير مسابقات بحرين توسط نيروهای امنيتی، سگ‌های پليس و خودروهای زرهی مراقبت ميشد. به اين ترتيب تمام قهرمانی های فتل در طول فصل، در پيست های آسيايی رقم خورد.
