یکی از سخنگویان وزارت امر به معروف و نهی از منکر حکومت طالبان روز دوشنبه ششم شهريور اعلام کرد که از این پس ماموران امنیتی از ورود زنان و دختران به پارک ملی بند امیر جلوگیری خواهند کرد.
این وزارتخانه ادعا می‌کند که زنان و دختران هنگام بازدید از این پارک ملی در ولایت بامیان حجاب را رعایت نمی‌کنند.
محمد خالد حنفی، وزیر امر به معروف و نهی از منکر طالبان، روز شنبه در سفری به ولایت بامیان در جمع مقامات و روحانیون محلی گفت که دختران و زنان حجاب را رعایت نمی‌کنند و از نیروهای امنیتی خواست از ورود زنان به این مقصد گردشگری جلوگیری کنند.
او در بخشی از سخنرانی خود افزود:«ما باید از امروز اقدام کنیم. از ورود افرادی که حجاب را رعایت نمی کنند باید جلوگیری شود. گردشگری برای زنان نه فرض است و نه واجب.»
سخنگوی وزارت امر به معروف و نهی از منکر طالبان روز دوشنبه ششم شهریور بخشی از سخنان محمد خالد حنفی از جمله تاکید او بر استفاده از نیروهای امنیتی و حمايت روحانیون و ریشسفیدان محلی از اجرای این تصمیم و همينطور نوار صوتی سخنرانی او در بامیان را منتشر کرد.
او به خبرگزاری فرانسه گفت روحانیون محلی خواستار وضع این محدودیت موقت شده‌اند چون زنانی که از ولایات دیگر به این منطقه می آيند مقررات حجاب را رعایت نمی‌کنند. او افزود که سایر پارک‌های ملی افغانستان مشمول این ممنوعیت نمی شوند و ورود همه به آنها آزاد است.
ریچارد بنت، گزارشگر ویژه حقوق بشر سازمان ملل برای افغانستان، روز یکشنبه در شبکه اجتماعی «ایکس» (توئیتر سابق) نوشت:«باید توضیح بدهند که ممنوع کردن ورود زنان به بند امیر چه ربطی به شریعت و فرهنگ افغانستان دارد؟»
هدر بار، مدیر بخش حقوق زنان در دیده بان حقوق بشر، نیز در بیانیه‌ای گفت:«برای طالبان محروم کردن زنان و دختران از تحصیل، اشتغال و رفت و آمد کافی نیست و آنها می‌خواهند ورزش و پارک ها و حتی طبیعت را از زنان بگیرند. نمونه واضح این اقدامات ممنوع کردن ورود زنان به پارک ملی بند امیر است. به مرور تمامی زنان و دختران افغانستان در چهار دیواری خانه‌ها زندانی خواهند شد.»
حکومت طالبان در نوامبر گذشته نیز به بهانه عدم رعایت حجاب ورود زنان به پارک‌های عمومی در شهرها را ممنوع کرد.
محدودیت‌هایی که طالبان از زمان بازگشت به قدرت در مورد زنان افغانستان وضع کرده از سوی جامعه بین‌المللی، از جمله بخش قابل توجهی از کشورهای مسلمان، محکوم شده است.
بند امید در سال ۲۰۰۹ به عنوان اولین پارک ملی افغانستان نامگذاری شد و هر سال هزاران نفر به آن سفر می‌کنند. سفر گردشگران به این پارک یکی از منابع مهم درآمد رستوران‌ها، هتل‌ها و کارگاه‌های صنایع دستی منطقه است.
این پارک ملی که در فهرست میراث جهانی یونسکو ثبت شده در۱۷۵ کیلومتری غرب کابل واقع شده است و به خاطر دریاچه‌های زلال و آبی و صخره‌های زیبا شهرت دارد.
به گزارش رسانه‌ها از زمان تسلط مجدد طالبان بر افغانستان اکثر بازدیدکنندگان از پارک ملی بند امیر مردها و افراد طالبان هستند و فقط تعداد اندکی از زنان همراه خانواده خود به این پارک می روند.
