تحلیلی از یوحنا نجدی: در ابتدای آذرماه و از سوی فرمانده کل سپاه پاسداران، سردار حسن حسنزاده به عنوان فرمانده «سپاه محمد رسولالله تهران بزرگ» و سردار احمد ذوالقدر به سمت فرمانده «سپاه سیدالشهدای استان تهران» منصوب شدند.
حسن حسنزاده از مهرماه ۱۳۹۷ فرمانده سپاه سیدالشهدا تهران یعنی شهرستانهای اطراف پایتخت بود و حالا -به نوشته برخی وبسایتهای حکومتی در جمهوری اسلامی- او با فرماندهی سپاه محمد رسولالله ملقب به «بزرگترین سپاه ایران» به نوعی در ساختار سپاه «ارتقا» یافته است. سپاه محمد رسولالله تهران در پی تغییر ساختار در سپاه پاسداران و تشکیل سپاههای استانی در سال ۱۳۸۷، با ادغام لشکر ۲۷ محمد رسولالله و سپاه استانی تهران تشکیل شد.
حسنزاده پیش از حضور در سپاه سیدالشهدا، از دی ۱۳۹۶ به مدت ۹ ماه فرماندهی سپاه قائم آل محمد استان سمنان را نیز برعهده داشت؛ در سابقه وی، فرماندهی «قرارگاه قدس ثارالله» و همچنین «ناحیه بسیج امیرالمومنین تهران» نیز دیده میشود.
سابقه عضویت او در بسیج و سپاه اما به سالهای جنگ ایران و عراق باز میگردد؛ آنچنانکه به گفته خودش، سال ۱۳۶۵ و در ۱۷ سالگی به عنوان بسیجی، روانه جنگ با عراق شد و از آنجا که خود را«لایق» عضویت در سپاه نمیدانست، بعد از مدتها خودداری و مقاومت سرانجام در سالهای پایانی جنگ «با اصرار نیروهای بخش گزینش سپاه» رسما به سپاه پیوست: «چندتا فرم پر کردم و کارها خیلی زود انجام شد؛ مثل الان نبود که خیلی پیچیده باشد».
حالا، این «ارتقا»ی حسنزاده به فرماندهی سپاه محمد رسولالله تهران، قطعاً بیارتباط با سرکوب خونین اعتراضهای مردمی آبان ۹۸ در شهرهای اطراف تهران نیست؛ رقم دقیقی از شمار جانباختگان آبانماه در این شهرها منتشر نشده با این حال بسیاری از شهرهای تحت فرماندهی حسنزاده از جمله اسلامشهر، شهر ری، قلعه حسنخان، ملارد و شهریار شاهد خونینترین سرکوبها توسط نیروهای سپاه پاسداران بودند؛ برخی برآوردها شمار کشتهشدگان در این مناطق را دستکم ۱۵۰ تا ۲۰۰ نفر برآورد کردهاند.
او سوم آذرماه ۱۳۹۸ در مراسم تشییع یکی از نیروهای امنیتی در شهریار، معترضان را «مزدوران اجیر شده توسط ایادی استکبار جهانی» لقب داد که «پول گرفتهاند تا با چاقو، قمه و سلاح گرم به مردم حمله کنند» و سپس «کشتهسازی کنند». او تقریباً یک سال قبل در جریان راهپیمایی حکومتی ۹ دی، مشابه همین جملات را درباره «جنبش سبز» نیز به کار برده و مدعی شده بود که «عوامل فتنه در اروپا آموزش دیده بودند» و «دشمن بیش از ۳۶ هزار نفر را برای لشکرکشی خیابانی آموزش داده بود».
حسنزاده از جمله طرفداران برپایی «محله اسلامی» است آنچنانکه نه تنها در زمان مسئولیت در تهران، بلکه پیشتر در سمنان نیز از تشکیل «۲۲ محله اسلامی» خبر داده بود چرا که به گفته وی، «تمدن اسلامی باید از نهادهای کوچکتری مانند محله آغاز شود». او حتی از حامیان استقرار «ایستگاه بسیج در هتلها» است و دیماه سال ۱۳۹۷، کیلومترها دورتر از محل خدمتش، در مراسم «افتتاح اولین پایگاه بسیج مستقر در هتلهای کشور» در مشهد حضور یافت.
راهاندازی گروههای بسیجی در قالبها و اسامی مختلف همچون «کاروان انقلاب»، «اردوهای صالحین» و «کاروان مقاومت» از دیگر علایق و برنامههای اوست که اغلب بهانهیی برای برگزاری مانور و تجمع توسط نیروهای بسیجی و لباس شخصی، شناسایی و جذب نیروهای احتمالی و همچنین ارعاب مخالفان است.
حسنزاده نیز همچون دیگر فرماندهان رده بالای سپاه، مطیع و مجیزگوی رهبر جمهوری اسلامی است؛ آنچنانکه مثلا درباره مذاکره با ایالات متحده ضمن تکرار جملهای از علی خامنهای، مذاکره با امریکا را «سم» میداند: «مذاکره با آدمهای حسابی در دولت آمریکا غلط است، این افراد که اصلاً آدم حسابی نیستند».
او در یکی از آخرین اظهارنظرها پیش از آغاز سمت جدیدش با بیان اینکه «مردم آمریکا هیچ نقشی در انتخابات کشورشان ندارند» ادعا کرد که «ایران بهترین نظام دموکراسی جهان را در اختیار دارد».
اما در دیگر جابهجایی مهم در سپاه تهران، احمد ذوالقدر به فرماندهی سپاه سیدالشهدا منصوب شد و در حقیقت، سمت پیشین حسن حسنزاده را برعهده گرفت. در سابقه او، فرماندهی نواحی مقاومت شمیرانات و مقداد، جانشینی فرمانده سپاه محمد رسولالله تهران بزرگ و معاونت هماهنگکننده در قرارگاه امنیتی ثارالله تهران دیده میشود.
خانواده ذوالقدر در اوایل دهه چهل از قزوین به تهران مهاجرت کردند؛ پدرش کارگر بازار فرش بود. ذوالقدر در سالهای جنگ ایران و عراق، حضور فعالی در لشکر ۲۷ محمد رسولالله داشت؛ این لشکر در زمستان سال ۱۳۶۰ توسط احمد متوسلیان و بعد از انجام عملیاتی با همین عنوان، از ترکیب نیروهای سپاه در کردستان تشکیل شد. گفته میشود که نام «سپاه تهران بزرگ» نیز از نام همین لشکر الهام گرفته است.
برادر احمد، اسدالله ذوالقدر، نیز در جنگ ایران و عراق حضور داشت و مدتی برای آموزشهای نظامی به لبنان رفت و سرانجام ۹ روز بعد از پایان جنگ در شلمچه کشته شد.
ذوالقدر از جمله سپاهیانی است که خیلی درباره فضای مجازی، نگرانی دارد؛ آنچنانکه نه تنها صراحتا بر فعالیت گسترده «لشکرها و گردانهای سایبری سپاه» تاکید کرده بلکه حتی سالها قبل مثلاً در آبان سال ۱۳۸۳ از «همكاری بسيجيان در زمينه برخورد با سايتهای مبتذل و مستهجن با همكاری وزارت ارتباطات و فناوری اطلاعات» خبر داد.
تحولات در فرماندهی سپاه
حسین نجات، فرمانده جدید مهمترین قرارگاه امنیتی جمهوری اسلامی، کیست؟پردهبرداری از ۱۰ قرارگاه منطقهای نیروی زمینی سپاهنیروی قدس پس از قاسم سلیمانینقش خامنهای در مدیریت سازمان اطلاعات سپاه چیست؟۱۰ نکته در شناخت دلایل انتصاب فرماندهان ارشد سپاهانتصاب سلامی به فرماندهی سپاه چه پیامی با خود دارد؟«سردار رجزخوان»؛ فرمانده جدید سپاه کیست؟سطح و عمق تغییرات در سپاه؛ در شهر خبری هستاو در زمینه برپایی الگوهایی همچون «بسیج محلات» و طرحریزی برای سرکوب اعتراضهای مردمی، حتی تندروتر از حسن حسنزاده است و سابقه بلندبالاتری دارد؛ مثلاً در اسفند سال ۱۳۸۸ در اوج جنبش سبز، او به عنوان «جانشين فرمانده سپاه محمد رسولالله»، در فاصله زمانی کوتاهی، تعداد «ناحیه بسیج» در تهران را به ۲۲ ناحیه افزایش داد تا نیروهای بسیج و لباس شخصی در محدوده جغرافیایی کوچکتر و با اختیارات بیشتر، معترضان را سرکوب و شناسایی کنند: «این نواحی، دسترسی بهتری به بسيجيان و پايگاههای مقاومت دارند».
هر دو سپاه محمد رسولالله و سیدالشهدا در کنار قرارگاه امنیتی ثارالله تهران عملاً کنترل امنیتی تهران و شهرهای اطراف را در اختیار دارند و با شروع اعتراضهای مردمی، ضمن سازماندهی نیروهای لباس شخصی، از هیچ اقدامی برای سرکوب معترضان چشمپوشی نمیکنند؛ حالا این دو سپاه تحت امر حسن حسنزاده و احمد ذوالقدر قرار گرفتهاند. بویژه «ارتقا»ی حسنزاده به سمت فرماندهی سپاه محمد رسولالله به معنای رضایت «نظام» از عملکرد وی در سرکوب خونین اعتراضهای آبانماه ۹۸ در شهرهای اطراف تهران است.
این جابهجایی در بالاترین سطوح عملیاتی- امنیتی سپاه بیارتباط با نزدیکشدن به ماههای منتهی به انتخابات ریاست جمهوری در بهار سال آینده و احتمال آغاز دور جدید اعتراضهای مردمی نیست؛ ناتوانی دولت در کنترل ویروس کرونا و وخیمتر شدن اوضاع اقتصادی مردم، همزمان با بالا گرفتن احتمالی بحثهای سیاسی در رسانهها، عملاً بخشهای امنیتی نظام را به حالت آمادهباش درآورده است؛ این همه در حالی است که تلاش گروهها و چهرههای مهم اپوزیسیون خارج از کشور برای همگرایی نیز به طور معناداری بر نگرانی «نظام» درباره هدفمندتر شدن اعتراضها افزوده است.