نرگس محمدی به بیمارستان منتقل شد

خانواده نرگس محمدی، سخنگو و نایب رئیس زندانی کانون مدافعان حقوق بشر، اعلام کرد که این فعال حقوق بشر در پی درد شدید کلیه و ناراحتی کیسه صفرا سرانجام روز شنبه نهم تیرماه به بیمارستان منتقل شد.

تقی رحمانی، همسر نرگس محمدی که در پاریس زندگی می‌کند، عصر شنبه در گفت‌وگو با رادیو فردا تایید کرد که خانم محمدی «با تأخیری چندساعته» نهایتا به بیمارستان منتقل و بستری شده است.

آقای رحمانی پیش‌تر در شبکه‌های اجتماعی اعلام کرده بود که نرگس محمدی از شامگاه جمعه «با درد شدید سنگ کلیه و مشکل کیسه صفرا» مواجه شده اما با وجودی که به مراقبت‌های پزشکی نیاز دارد، با بی‌توجهی مسئولان روبه‌رو شده است.

با این حال تقی رحمانی روز شنبه در گفت‌وگو با مهتاب وحیدی‌راد از رادیو فردا، با اشاره به بی‌توجهی مسئولان زندان برای انتقال زندانیان سیاسی به بیمارستان گفت: با اینکه انتقال زندانی به بیمارستان در حکم «پیروزی بزرگ» درآمده اما «مداوای زندانی در فضایی بدون استرس و اختیار دادن به پزشک که مداوا را پیش ببرد تبدیل به هفت‌خان رستم شده است».

گفت‌وگو با تقی رحمانی درباره انتقال همسرش نرگس محمدی به بیمارستان

نرگس محمدی که از فعالان دموکراسی‌خواه در ایران است، «اجتماع و تبانی به قصد ارتکاب جرم علیه امنیت ملی کشور، فعالیت تبلیغی علیه نظام و تشکیل و اداره گروهک غیرقانونی لگام» به تحمل ۱۶ سال زندان محکوم شده است.

کمپین «لغو گام به گام اعدام»، لگام، یکی از فعالیت‌های حقوق بشری خانم محمدی بود.

خانم محمدی که سال گذشته برنده «جایزه ساخاروف» انجمن فیزیک آمریکا شد مدت‌ها در سلول انفرادی به سر برد و در زندان به بیماری‌های «آمبولی ریه» و «فلج عضلانی» مبتلا شد.

علی و کیانا، دو فرزند خردسال نرگس محمدی و تقی رحمانی، همراه با پدرشان در پاریس زندگی می‌کنند و وی از خرداد ۹۴ با فرزندانش ملاقات نکرده است.

به گفته تقی رحمانی، از حدود یک سال و نیم پیش که خانم محمدی در اعتراض به جلوگیری مقامات قضایی ایران از تماس تلفنی او با فرزندانش دست به اعتصاب غذا زد، در حال حاضر هفته‌ای یک بار حدود پانزده دقیقه به او اجازه داده می‌شود که تلفنی با فرزندانش حرف بزند.

درخواست‌های بسیاری برای آزادی نرگس محمدی مطرح شده است اما مقام‌های جمهوری اسلامی ایران تاکنون به این درخواست‌ها توجهی نکرده‌اند.

از جمله در بهمن‌ماه گذشته و به مناسبت هزارمین روز حبس خانم محمدی، سازمان عفو بین‌الملل حبس او را «بی‌عدالتی آشکار» و «نمایانگر عزم مقام‌های جمهوری اسلامی برای سرکوب فعالان حقوق بشر» توصیف کرد.