نفت و دلار؛ شعار ايرانی، سود آمريکايی

قيمت برابری دلار در برابر ديگر ارزها در ماه های اخير کاهش يافته است.

حجت الله غنیمی فر ، د مدیر کل امور بین المللی شرکت ملی نفت ایران گ فته است این کشور فرآیند حذف دلار از معاملات نفتی خود را به اجرا گذاشته و حدود هشتاد در صد در آمد های حاصل از فروش نفت خامش را به یورو و ین دریافت می کند.


سخنان این مقام ارشد شرکت ملی نفت ایران در پی پیشنهاد اخیرمحمود احمدی نژاد ، رییس جمهوری اسلامی ایران به نشست سران «اوپک» در زمینه پایان دادن به نقش برتر دلار در معاملات نفتی بین المللی مطرح شده است.


در پایان این نشست، که شنبه و یکشنبه گذشته در ریاض برگزار شد، آقای احمدی نژاد دلار را «تکه کاغذی بی ارزش» توصیف کرد.


حجت الله غنیمی فرد در گفت و گو با رویترز می گوید که تصمیم ایران در مورد حذف دلار از معاملات نفتی اش جنبه اقتصادی دارد وبا توجه به کاهش ارزش برابری دلار در برابر ارز های عمده جهان اتخاذ شده است.


اعلام حذف دلار از معاملات نفتی ایران، صرفا جنبه شعاری و سیاسی دارد که با توجه به نقش بسیار حاشیه ای جمهوری اسلامی در بازرگانی بین المللی، تغییری در روابط میان ارزهای گوناگون جهان به وجود نمی آورد.

اقتصادی بودن این تصمیم، آن


گونه که مدیر کل امور بین المللی شرکت ملی نفت ایران می گوید، به دشواری قابل درک است. نفت، در وضعیت کنونی جهان، با دلار قیمت گذاری می شود و تصمیم ایران چیزی را عوض نمی کند.

جمهوری اسلامی، همانند دیگر کشور های صادر کننده، می تواند از کشور طرف معامله خود بخواهد بهای نفت خریداری شده را به جای دلار، با ارز دیگری، مثلا یورو یا ین، پرداخت کند. طرف خریدار نیز مبلغ مورد نظر را بر حسب نرخ روز مبادله دلار به دیگر ارز ها، محاسبه و پرداخت می کند.



این روشی است مرسوم در معاملات بین المللی و تصمیم ایران را نمی توان یک ابتکار انقلابی به شمار آورد.


اعلام حذف دلار از معاملات نفتی ایران، صرفا جنبه شعاری و سیاسی دارد که با توجه به نقش بسیار حاشیه ای جمهوری اسلامی در بازرگانی بین المللی، تغییری در روابط میان ارزهای گوناگون جهان به وجود نمی آورد.


در عين حال، حتی اگر شعارهای سیاسی رهبران تهران علیه دلار به تضعیف باز هم بیشتر اسکناس سبز در برابر دیگر ارز ها منجر شود، زیان آن بیش از همه نصیب جمهوری اسلامی خواهد شد.


در واقع هشتاد و پنج در صد در آمدهای صادراتی ایران از محل نفت به دست می آید که در حال حاضر به دلار قیمت گذاری می شود. در عوض واردات ایران عمدتا به یورو یا ین انجام می گیرد.


به بیان دیگر ، در صورت تضعیف باز هم بیشتر دلار، ارزش واقعی صادرات ایران کمتر و قیمت واقعی واردات ایران بیشتر می شود و یا، به سخن دیگر، قدرت خرید ایران در بازار های بین المللی باز هم کاهش می یابد.


چنین پیدا است که دستگاه رهبری کنونی ایران با مبادلات پولی بین المللی و ریشه ها و پی آ مدهای آن چندان آشنا نیست و یا دست کم در شعارهای خود آنها را در نظر نمی گیرد.


آمریکا از ضعف کنونی دلار برای افزایش صادرات و کاهش واردات خود استفاده می کند و بدین وسیله کسری بازرگانی خود را کاهش می دهد.


در عوض ، بسیاری از کشور های اروپایی به ویژه فرانسه از قدرت گرفتن یورو در برابر دلار خرسند نیستد و آن را مانعی در راه صادرات خود به شمار می آورند.


در این شرایط ، اغراق آمیز نخواهد بود اگر گفته شود جمهوری اسلامی با شعارهای خود علیه دلار و میل به تضعیف باز هم بیشتر آن، عملا به منافع خود ضربه می زند و در عوض به سود منافع بازرگانی ایالات متحده آمریکا گام بر می دارد .