هرچند جنبش سبز در ايران با اعتراض به نتيجه انتخابات و بحث بر سر تقلب در انتخابات رياست جمهوری آغازشد، اما اين جنبش به سرعت در شعارهای خود ديگر انتقادها و خواست‌های فروخورده گروه‌های مختلف را نيز جای داد تا در تجمعات اعتراضی پس از انتخابات گاه حتی ديپلماسی دولت محمود احمدی نژاد نيز مورد انتقاد قرار گيرد و معترضان حتی شعارهايی چون « مرگ بر روسيه» و «مرگ بر چين» را در کوچه‌ها و خيابان‌ها سردهند.
واکنش اعتراضی به کمک‌های دولت جمهوری اسلامی ايران به گروه شيعی حزب الله لبنان در سال‌های اخير و از سوی ديگر شايعه حضور نيروهای اين گروه لبنانی در خيابان‌های تهران برای سرکوب معترضان، هواداران جنبش سبز را چنان برآشفت که شعار قالب روز قدس امسال به اين شعار تغيير يافت: «نه غزه، نه لبنان، جانم فدای ايران»
اما اين شعار با واکنش‌های تند حاميان دولت و محافظه کاران روبه‌روشد که آن را شعاری ساختارشکنانه خواندند. اين شعار پس از بروز اين مخالفت‌ها و توصيه سران اصلاحات، به سرعت به شعار «هم غزه، هم لبنان، جانم فدای ايران» تغيير يافت تا ايرانيان سبز مقيم لبنان بتوانند با حضور در مجامع دانشگاهی لبنان و ديگر محافل روشنفکری اين کشور، صدای جنبش سبز را در لبنان نيز طنين‌انداز کنند.
روز يکشنبه، هواداران جنبش سبز در لبنان در مراسم سالروز تروز رفيق حريری، نخست‌وزير لبنان، که همه ساله در ميدان شهدای بيروت تشکيل می‌شود از کشته شدگان و بازداشت‌شدگان ماه‌های اخیر در ایران نیز یاد کردند.
در اين مراسم نمادهای سبز و بيانيه ايرانيان مقيم لبنان توزيع شد و تنی چند از دانشجويان اصلاح طلب ايرانی به سوالات شهروندان لبنانی در خصوص جنبش سبز و وضعيت فعلی ايران پاسخ گفتند.
هوادران جنبش سبز همچنين پارچه نوشته ای بزرگ را در محل برگزاری اين مراسم نصب کرده بودند که تصاويری از امام موسی صدر، رفيق حريری، محمد خاتمی و ميرحسين موسوی بر آن نقش بسته و شعارهايی در حمايت از جنبش سبز مردم ايران بر آن نوشته شده بود که البته دقايقی پيش از آغاز مراسم، ماموران سفارت ايران در لبنان با حضور در ميدان شهدا اين پارچه نوشته را کندند.
اما بيانيه هواداران جنبش سبز به شکل گسترده ای در ميان حاضران در مراسم توزيع شد. در اين اطلاعيه ضمن تاکيد بر انزجار از خشونت‌ها و قتل‌های نفرت انگيز در ايران و لبنان تاکيد شده بود که « ملت بزرگ ايران ماه‌هاست در طلب حقوق بديهی خود و به پاسداشت خون‌های به ناحق ريخته شده جوانان خود فرياد برآورده است».
در ادامه اين بيانيه با شرح وقايع پس از انتخابات و روند شکل گيری جنبش سبز ايران آمده است که ملت ايران در اين چند ماه شاهد بدترين نوع برخوردها با مردم معترض بوده‌اند.
محمد جواد اکبرين، روزنامه‌نگار و پژوهشگر دينی که به تازگی از لبنان به پاريس آمده، در اين مورد که جنبش سبز چگونه توانسته در کشوری که طی سی سال گذشته تحت نفوذ گسترده نظام جمهوری اسلامی ايران بوده جايگاهی بيابد و اصولا نگاه مردم لبنان به جنبش سبز چگونه است، به راديو فردا می‌گويد: « دو چهره در ذهن مردم لبنان تغيير کرده است، تصوير اول اين که مردم ايران از حکومت خود راضی هستند و از شعارهای حکومت و از حمايت‌های اقتصادی حکومت از گروه‌هايی مانند حزب الله لبنان حمايت می‌کنند. تصوير دوم اين که حکومت ايران يکپارچه و همراه با رئيس جمهوری است که منتخب ملت ايران معرفی شده است. اکنون هر دو تصوير به هم خورده و تصاوير جديد جايگزين آن شده است و نمود آن تحرکاتی است که می‌بينيم.»
محمد جواد اکبرين در ادامه می‌افزايد: « مردم لبنان از طريق تصاوير تلويزيونی، گزارش‌ها، مصاحبه‌ها و فعاليت‌های کسانی که نزد آنها روزگاری محترم بودند و از طريق دوستان آيت الله خمينی متوجه شدند که مردم ايران از سياست‌های حکومت خود به خصوص سياست خارجی جنگ جويانه و ماجراجويانه آن راضی نيستند و به دليل فشار اقتصادی ناشی از مديريت غلط دولت ايران، به هزينه دولت ايران برای ساير کشورها نيز رضايت ندارند. مردم ايران نمی‌پذيرند که به اعتراف بانک صادرات در لبنان يک ميليارد و دويست ميليون دلار در سال ۲۰۰۶ به حزب الله لبنان کمک شود اما در داخل ايران خط فقر روز به روز تعريف جديدی پيدا کند، کارتن خواب‌ها و خيابان خواب‌ها بيشتر شوند و در آستانه يک فاجعه اقتصادی قرار داشته باشيم. بعد از اين همه کشته و هزاران زندانی مردم فهميده‌اند حکومت ايران يکپارچه نيست و بخشی از مؤسسين جمهوری اسلامی‌و کسانی که در مجلس و دولت بودند به روش‌های خامنه ايستی و احمدی نژاديستی هيچ اعتقادی ندارند.»
واکنش اعتراضی به کمک‌های دولت جمهوری اسلامی ايران به گروه شيعی حزب الله لبنان در سال‌های اخير و از سوی ديگر شايعه حضور نيروهای اين گروه لبنانی در خيابان‌های تهران برای سرکوب معترضان، هواداران جنبش سبز را چنان برآشفت که شعار قالب روز قدس امسال به اين شعار تغيير يافت: «نه غزه، نه لبنان، جانم فدای ايران»
بیشتر بخوانید:
روز يکشنبه، هواداران جنبش سبز در لبنان در مراسم سالروز تروز رفيق حريری، نخست‌وزير لبنان، که همه ساله در ميدان شهدای بيروت تشکيل می‌شود از کشته شدگان و بازداشت‌شدگان ماه‌های اخیر در ایران نیز یاد کردند.
در اين مراسم نمادهای سبز و بيانيه ايرانيان مقيم لبنان توزيع شد و تنی چند از دانشجويان اصلاح طلب ايرانی به سوالات شهروندان لبنانی در خصوص جنبش سبز و وضعيت فعلی ايران پاسخ گفتند.
هوادران جنبش سبز همچنين پارچه نوشته ای بزرگ را در محل برگزاری اين مراسم نصب کرده بودند که تصاويری از امام موسی صدر، رفيق حريری، محمد خاتمی و ميرحسين موسوی بر آن نقش بسته و شعارهايی در حمايت از جنبش سبز مردم ايران بر آن نوشته شده بود که البته دقايقی پيش از آغاز مراسم، ماموران سفارت ايران در لبنان با حضور در ميدان شهدا اين پارچه نوشته را کندند.
اما بيانيه هواداران جنبش سبز به شکل گسترده ای در ميان حاضران در مراسم توزيع شد. در اين اطلاعيه ضمن تاکيد بر انزجار از خشونت‌ها و قتل‌های نفرت انگيز در ايران و لبنان تاکيد شده بود که « ملت بزرگ ايران ماه‌هاست در طلب حقوق بديهی خود و به پاسداشت خون‌های به ناحق ريخته شده جوانان خود فرياد برآورده است».
در ادامه اين بيانيه با شرح وقايع پس از انتخابات و روند شکل گيری جنبش سبز ايران آمده است که ملت ايران در اين چند ماه شاهد بدترين نوع برخوردها با مردم معترض بوده‌اند.
محمد جواد اکبرين، روزنامه‌نگار و پژوهشگر دينی که به تازگی از لبنان به پاريس آمده، در اين مورد که جنبش سبز چگونه توانسته در کشوری که طی سی سال گذشته تحت نفوذ گسترده نظام جمهوری اسلامی ايران بوده جايگاهی بيابد و اصولا نگاه مردم لبنان به جنبش سبز چگونه است، به راديو فردا می‌گويد: « دو چهره در ذهن مردم لبنان تغيير کرده است، تصوير اول اين که مردم ايران از حکومت خود راضی هستند و از شعارهای حکومت و از حمايت‌های اقتصادی حکومت از گروه‌هايی مانند حزب الله لبنان حمايت می‌کنند. تصوير دوم اين که حکومت ايران يکپارچه و همراه با رئيس جمهوری است که منتخب ملت ايران معرفی شده است. اکنون هر دو تصوير به هم خورده و تصاوير جديد جايگزين آن شده است و نمود آن تحرکاتی است که می‌بينيم.»
محمد جواد اکبرين در ادامه می‌افزايد: « مردم لبنان از طريق تصاوير تلويزيونی، گزارش‌ها، مصاحبه‌ها و فعاليت‌های کسانی که نزد آنها روزگاری محترم بودند و از طريق دوستان آيت الله خمينی متوجه شدند که مردم ايران از سياست‌های حکومت خود به خصوص سياست خارجی جنگ جويانه و ماجراجويانه آن راضی نيستند و به دليل فشار اقتصادی ناشی از مديريت غلط دولت ايران، به هزينه دولت ايران برای ساير کشورها نيز رضايت ندارند. مردم ايران نمی‌پذيرند که به اعتراف بانک صادرات در لبنان يک ميليارد و دويست ميليون دلار در سال ۲۰۰۶ به حزب الله لبنان کمک شود اما در داخل ايران خط فقر روز به روز تعريف جديدی پيدا کند، کارتن خواب‌ها و خيابان خواب‌ها بيشتر شوند و در آستانه يک فاجعه اقتصادی قرار داشته باشيم. بعد از اين همه کشته و هزاران زندانی مردم فهميده‌اند حکومت ايران يکپارچه نيست و بخشی از مؤسسين جمهوری اسلامی‌و کسانی که در مجلس و دولت بودند به روش‌های خامنه ايستی و احمدی نژاديستی هيچ اعتقادی ندارند.»